-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 3
/
cod-ve09v3_kzz7yh-g03071.xml
681 lines (681 loc) · 45.2 KB
/
cod-ve09v3_kzz7yh-g03071.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Articulus 1</title>
<author ref="#RicardusDeMediavilla">Ricardus de Mediavilla</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Articulus 1</title>
<date when="2023-09-04">September 04, 2023</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="V" n="cod-ve09v3">Venice, 1509, v. 3</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2023-09-02" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#V" n="5-r"/>
<cb ed="#V" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="kzz7yh-g03071"><!-- l3d2a1 -->
<head xml:id="kzz7yh-g03071-Hd1e101">Articulus 1</head>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e103">
¶ Circa primum queruntur quatuor.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e105">
<lb ed="#V" n="68"/>¶ Primo vtrum natura humana integre fuerit assumpta.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e110">
<lb ed="#V" n="69"/>¶ Secundo vtrum fuerit assumpta in vno indiuiduo
tan<lb ed="#V" n="70" break="no"/>tum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e117">
¶ Tertio vtrum magis assumptibilis fuerit de
com<lb ed="#V" n="71" break="no"/>gruo natura humana quam angelica.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e123">
¶ Quarto vtrum
assunm<lb ed="#V" n="72" break="no"/>ptibilis fuerit irrationalis natura.
</p>
<div xml:id="kzz7yh-g03071-Dd1e128">
<head xml:id="kzz7yh-g03071-Hd1e130">Quaestio 1</head>
<head type="question-title">Utrum natura humana integre fuerit assumpta</head>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e132">
Quaestio I
<lb ed="#V" n="73"/>PRimo ostendo quod natura humana
inte<lb ed="#V" n="74" break="no"/>gre non fuerit assumpta: filius dei
<lb ed="#V" n="75"/>per diuinam naturam viuit: intelligit et vult: ergo
<lb ed="#V" n="76"/>cum non fuerit oportunum assumi animam nisi
<lb ed="#V" n="77"/>propter vitam: et intelligere et velle: videtur quod anima non
fue<lb ed="#V" n="78" break="no"/>rit assumpta. Cum ergo anima sit de integritate humane
<lb ed="#V" n="79"/>nature: natura humana non fuit integre assumpta.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e150">
¶ Item
<lb ed="#V" n="80"/>Damas. lib. 3. cap. 3. dicit quod in domino Iesu christo non est
communem<lb ed="#V" n="81" break="no"/>speciem suscipere: sed in natura humana integra est forma
<lb ed="#V" n="82"/>speciei: in qua omnia indiuidua nature humane communicant
<lb ed="#V" n="83"/>ergo videtur quod humana natura non fuerit integre
assum<lb ed="#V" n="84" break="no"/>pta.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e163">
¶ Item si humana natura fuisse integre assumpta:
<lb ed="#V" n="85"/>dici debuisset. Io. i. Uerbum homo factum est. Cum ergo
<lb ed="#V" n="86"/>hoc non dicatur: sed verbum caro factum est: videtur quod
na<lb ed="#V" n="87" break="no"/>tura humana integre non fuit assumpta.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e172">
<lb ed="#V" n="88"/>Contra. Damas. lib. 3. cap. 6 dicit de filio dei quod omnia
<lb ed="#V" n="89"/>assumpsit corpus: animam intellectualem:
<lb ed="#V" n="90"/>rationalem: et horum idiomata: quod enim vnus horum inparticeps
<lb ed="#V" n="91"/>non animal homo: totum enim totus assumpsit me: et totus
<lb ed="#V" n="92"/>toti virtus est: vt toti mihi salutem gratificet.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e186">
¶ Item
<lb ed="#V" n="93"/>Ioan. 19. dicitur de christo in hora mortis quod inclinato
capi<lb ed="#V" n="94" break="no"/>te tradidit spiritum: sed hoc non potest intelligi: nisi de anima
<lb ed="#V" n="95"/>intellectiua: quie erat carni vnita. Sed caro et anima simul
<lb ed="#V" n="96"/>coniuncta integrant naturam humanam: ergo videtur quod
na<lb ed="#V" n="97" break="no"/>tura humana integre a dei filio fuit assumpta.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e199">
<lb ed="#V" n="98"/>Ad istam questionem dicunt Manichei quod
<lb ed="#V" n="99"/>christus non habuit
<lb ed="#V" n="100"/>verum corpus: sed phantasticum. Arriani dixerunt quod habuit
<lb ed="#V" n="101"/>corpus celeste: et quod filius dei carnem assumpsit sine anima
opi<lb ed="#V" n="102" break="no"/>nantes diuinitatem carnem christi sine anima viuisicare: in quo
<lb ed="#V" n="103"/>atiam consensit herasimus. Alii dixerunt animam corporis christi.
<lb ed="#V" n="104"/>carere seusu et intellectu: et iste fuit error Apollinaris. Et
<lb ed="#V" n="105"/>omnes isti errores includunt naturam humanam integre non fuis
<lb ed="#V" n="106"/>se assumptam: et negant in christo veritatem humane nature.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e221">
<lb ed="#V" n="107"/>¶ Unde sunt errores pestiferi fidei catholice contrarum: et
sa<lb ed="#V" n="108" break="no"/>cre scripture contradicentes expresse in diuersis locis.
Si<lb ed="#V" n="109" break="no"/>enim non habuisset corpus nisi phantasticum: falsitas et
simu<lb ed="#V" n="110" break="no"/>latio in illo fuisset: qui de se ipso dicit Ioan. 14. Ego
sum<lb ed="#V" n="111" break="no"/>via veritas et vita. Si etiam corpus celeste habuisset passibi
<lb ed="#V" n="112"/>le non fuisset: et ita nec penetrabile. Contra illud Io. 19. Unusm
<lb ed="#V" n="113"/>militum lancea latus eius aperuit. Si etiam carnem sine anima
<lb ed="#V" n="114"/>assumpsisset: vel animam sensu et intellectu carentem secundum
rei<lb ed="#V" n="115" break="no"/>veritatem non fuisset homo. Et tamen impiissimi iudei
negan<lb ed="#V" n="116" break="no"/>tes ipsum esse deum: ipsum esse hominem confitebantur. Unde
<lb ed="#V" n="117"/>dicebant vt habetur Ioan. 10. De bono opere non lapida
<lb ed="#V" n="118"/>mus te: sed de blasphemia: quia tu homo cum sis facis te ipsum
<lb ed="#V" n="119"/>deum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e252">
¶ Preterea vt habetur Luc. 13. Clamans voce
ma<lb ed="#V" n="120" break="no"/>gna hic ait. Pater in manus tuas commendo spiritum meum.
<lb ed="#V" n="121"/>Et hoc dicens expirauit. Hoc autem de spiritu diuino non
po<lb ed="#V" n="122" break="no"/>test intelligi: nihil enim esset dictu: recommendare deum in
<lb ed="#V" n="123"/>manibus dei: nec de spiritu carente sensu et intellectu: quia
ta<lb ed="#V" n="124" break="no"/>lis spiritus non est separabilis: et multa sunt in sacra
scriptu<lb ed="#V" n="125" break="no"/>taloca alia: per que predicti errores expresse refelluntur.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e268">
<!--00020.xml-->
<pb ed="#V" n="5-v"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>¶ Dicendum ergo ad quaestionem: quod natura humana
integre<lb ed="#V" n="2" break="no"/>a filio dei fuit assumpta: carnem enim assumpsit et animam
<lb ed="#V" n="3"/>intellectiuam simul vnita. Ex eorum autem vnione
integra<lb ed="#V" n="4" break="no"/>tur humana natura. Nec sunt audiendi dicentes quod
assum<lb ed="#V" n="5" break="no"/>pserit carnem et animam: ita tamen quod anima non fuerit
carni<lb ed="#V" n="6" break="no"/>vnita: quia ad illam opinionem sequeretur filium dei non
<lb ed="#V" n="7"/>esse hominem: nec ipsum in morte expirasse: cum expirasse
<lb ed="#V" n="8"/>sit spiritum separari a corpore: non autem dicuntur de nouo se
<lb ed="#V" n="9"/>parari nisi que ante fuerunt vnita.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e297">
<lb ed="#V" n="10"/>Ad primum in oppositum quum dicitur quod filius
<lb ed="#V" n="11"/>dei per diuinam naturam viuit et
in<lb ed="#V" n="12" break="no"/>telligit et viuit etc. Dico quod verum est inquantum deus: non autem
<lb ed="#V" n="13"/>homo conueniunt sibi ista formaliter per diuinam naturam inquantum
<lb ed="#V" n="14"/>sed per animam. Diuina enim natura propter summam eius
<lb ed="#V" n="15"/>actualitatem forma carnis esse non potest
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e314">
¶ Ad secundum dicendum: quod
<lb ed="#V" n="16"/>illud verbum Damas. sic intelligendum est: quod nature diuine
<lb ed="#V" n="17"/>et humane: in domino iesu christo non est aliqua communis species: quia ex
<lb ed="#V" n="18"/>illis duabus naturis: non constituitur vna natura: sicut
Cutitiani<lb ed="#V" n="19" break="no"/>posuerunt: quia illa natura non esset diuina nec humana:
<lb ed="#V" n="20"/>sicut non potest vere dici quod humana natura sit anima: nec quod sit
<lb ed="#V" n="21"/>corpus: ex quo sequeretur quod christus non vere diceretur deus:
<lb ed="#V" n="22"/>nec vere diceretur homo: sicut vere dici non potest: quod
Ioan<lb ed="#V" n="23" break="no"/>nes sit anima: nec quod sit corpus inquantum corpus est pars
<lb ed="#V" n="24"/>integralis hominis: non intendebat autem negare quin
ex<lb ed="#V" n="25" break="no"/>vnione anime iesu christi cum eius corpore esset constituta
hu<lb ed="#V" n="26" break="no"/>mana natura. per quam illud indiuiduum nature humane:
<lb ed="#V" n="27"/>est in eadem specie: cum aliis indiuiduis nature humane.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e343">
<lb ed="#V" n="28"/>¶ Ad tertium dicendum: quod aliquando per synecdochen accipitur
<lb ed="#V" n="29"/>anima pro homine: vt Gen. 43. Ubi dicitur. Cuncte anime
<lb ed="#V" n="30"/>que ingresse sunt cum Iacob in egyptum: et egresse sunt
de<lb ed="#V" n="31" break="no"/>femore illius absque vxoribus filiorum sexagintasex. Aliquando
<lb ed="#V" n="32"/>caro pro homine: vt cum dicitur. Uerbum caro factum est: vt in hoc
<lb ed="#V" n="33"/>detur intelligi: quod ex quo inferiorem partem humane
natu<lb ed="#V" n="34" break="no"/>re: filius dei assumpsit nihil dimisit de essentia nature
hu<lb ed="#V" n="35" break="no"/>mane: quod non assumpserit.
</p>
</div>
<div xml:id="kzz7yh-g03071-Dd1e364">
<head xml:id="kzz7yh-g03071-Hd1e366">Quaestio 2</head>
<head type="question-title">Utrum natura humana fuerit assumpta in uno individuo tantum</head>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e368">
Questio II
<lb ed="#V" n="36"/>SEcundo queritur vtrum natura
huma<lb ed="#V" n="37" break="no"/>na fuerit assumpta in vno
in<lb ed="#V" n="38" break="no"/>diuiduo tantum. Et videtur quod non. Damas. libro 3.
<lb ed="#V" n="39"/>cap. 6. Quod inassumptum est: non est curabile:
<lb ed="#V" n="40"/>sed filius dei naturam humanam assumpsit ad curandum
in<lb ed="#V" n="41" break="no"/>quantum in se erat quodlibet indiuiduum humane nature: ergo
<lb ed="#V" n="42"/>videtur quod assumpserit naturam humanam in quolibet
indi<lb ed="#V" n="43" break="no"/>uiduo illius.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e388">
¶ Item cum peccatum originale per prius sit
<lb ed="#V" n="44"/>peccatum humane nature quam eius indiuidui secundum Ansel. in
<lb ed="#V" n="45"/>lib. de conceptu virg. inter medium et finem. Filius dei per
<lb ed="#V" n="46"/>prius venit ad curandam naturam humanam quam aliquod eius
<lb ed="#V" n="47"/>indiuiduum: ergo et prius assumpsit eam quam aliquod
indiui<lb ed="#V" n="48" break="no"/>duum illius. Sed in natura humana omnia eius
indiuidua<lb ed="#V" n="49" break="no"/>communicant: ergo assumendo naturam humanam assumpsit
quod<lb ed="#V" n="50" break="no"/>libet indiuiduum illius.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e406">
¶ Item ad illum pertinet
satisfa<lb ed="#V" n="51" break="no"/>cere qui peccauit: sed Adam commisit peccatum pro cuius
sa<lb ed="#V" n="52" break="no"/>tisfactione filius dei naturam humanam assumpsit: ergo
vi<lb ed="#V" n="53" break="no"/>detur quod dei filius cum indiuiduo nature humane: quod
<lb ed="#V" n="54"/>assumpsit de virgine assumpsit naturam humanam in
in<lb ed="#V" n="55" break="no"/>diuiduo ipsius Ade.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e419">
<lb ed="#V" n="56"/>Contra ad Ro. 8. dicitur de filio dei secundum naturam
hu<lb ed="#V" n="57" break="no"/>manam quod debuit esse primogenitus in
mul<lb ed="#V" n="58" break="no"/>tis fratribus: sed si assumpsisset plura indiuidua humane
<lb ed="#V" n="59" />nature non fuisset primogenitus in multis fratribus: quia
<lb ed="#V" n="60"/>primogenitura in multis fratribus non potest conuenire
ni<lb ed="#V" n="61" break="no"/>si vni: ergo non assumpsit nisi vnum indiuiduum humane nature.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e436">
<lb ed="#V" n="62"/>Respondeo quod humana natura fuit assumpta
<lb ed="#V" n="63"/>in vno indiuiduo tantum. Filius enim
<lb ed="#V" n="64"/>dei inquantum deus principium est salutis humani generis
<lb ed="#V" n="65"/>effectiue: inquantum vero homo meritorie. Cum ergo
prin<lb ed="#V" n="66" break="no"/>cipium principale effectiuum salutis generis humani non sit
<lb ed="#V" n="67"/>nisi vnum scilicet deus: principium etiam meritorium non debuit esse
<lb ed="#V" n="68"/>nisi vnum quod verum non esset si dei filius plura indiuidua hu¬
<!--00020.xml-->
<cb ed="#V" n="b"/>
<lb ed="#V" n="69"/>mane nature assumpsisset.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e460">
¶ Preterea inter partes non
<lb ed="#V" n="70"/>debent constitui plures mediatores nisi quilibet illorum per se
<lb ed="#V" n="71"/>secundum aliquid sit insufficiens ad mediandum. Cum ergo filius
<lb ed="#V" n="72"/>dei ratione humane nature sit mediator dei et hominum secundum
<lb ed="#V" n="73"/>apisitolidum ad Heb. 4. et secundum Aug. lib. 1. de triniae. cap. 7. ita quod
ra<lb ed="#V" n="74" break="no"/>tione vnius indiuidui nature humane assumpti
perfectiffi<lb ed="#V" n="75" break="no"/>mus sit ad mediandum non debuit assumere indiuiduum
hu<lb ed="#V" n="76" break="no"/>mane nature: nisi vnum tantum. Predictis concordat Augustinus.
<lb ed="#V" n="77"/>9. de ci. cap. 15. dicens: quod ad hoc vt perduceremur ad vnum
<lb ed="#V" n="78"/>beneficium bonum non multis: sed vno mediatore opus erat.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e482">
<lb ed="#V" n="79"/>Ad primum in oppositum dicendum: quum dicitur quod
<lb ed="#V" n="80"/>illud quod in assumptum est:
incu<lb ed="#V" n="81" break="no"/>rabile est etc. Dico quod illud verbum non est intelligendum de
<lb ed="#V" n="82"/>indiuiduis humane nature: sed de partibus naturam
huma<lb ed="#V" n="83" break="no"/>nam integrantibus cuiusmodi sunt corpus et anima. Unde
<lb ed="#V" n="84"/>voluit dicere quod naturam humanam filius dei assumpsit
in<lb ed="#V" n="85" break="no"/>tegram: quamuis in vno indiuiduo tantum.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e500">
¶ Ad secundum dicendum
<lb ed="#V" n="86"/>quod quamuis filius dei assumpserit indiuiduum humane
natu<lb ed="#V" n="87" break="no"/>re principaliter: propter ipsam naturam: et in natura omnia
indi<lb ed="#V" n="88" break="no"/>uidua communicent: ex hoc tamen non sequitur: quod omnia
indi<lb ed="#V" n="89" break="no"/>uidua humane nature assumpserit: quia quamuis commune sit omnibus
<lb ed="#V" n="90"/>indiuiduis humane nature illud quod vni indiuiduo
ra<lb ed="#V" n="91" break="no"/>tione humane nature conuenit per naturam: non tamen hoc
<lb ed="#V" n="92"/>verum est de hoc quod indiuiduo mediante humana natura:
<lb ed="#V" n="93"/>vt in ipso est: conuenit per gratiam: sed ex hoc sequitur quod
in<lb ed="#V" n="94" break="no"/>diuiduum humane nature assumpserit: vt quantum in se est: cum
<lb ed="#V" n="95"/>raret alia indiuidua: que in illa natura communicant.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e524">
¶ Ad tertium
<lb ed="#V" n="96"/>dicendum: quod Adam peccando infecit personam suam et naturam
hu<lb ed="#V" n="97" break="no"/>manam: et ideo ad reparandum ipsam naturam sufficiebat quod
<lb ed="#V" n="98"/>ille qui satisfaceret pro illo peccato esset similis Ade in
na<lb ed="#V" n="99" break="no"/>tura. Unde naturam in indiuiduo ipsius Ade assumere non
<lb ed="#V" n="100"/>oportuit: nec etiam decuit: quod naturam humanam assumeret
<lb ed="#V" n="101"/>in indiuiduo peccatore: secundum illud ad Heb. 7. Decebat vt
<lb ed="#V" n="102"/>nobis esset potestifex sanctus innocens impollutus
segrega<lb ed="#V" n="103" break="no"/>tus a peccatoribus.
</p>
</div>
<div xml:id="kzz7yh-g03071-Dd1e545">
<head xml:id="kzz7yh-g03071-Hd1e547">Quaestio 3</head>
<head type="question-title">Utrum magis assumptibilis fuerit (de congruo) natura humana quam angelica</head>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e549">
Questio. III
<lb ed="#V" n="104"/>TEertio queritur vtrum magis
assumptibi<lb ed="#V" n="105" break="no"/>lis fuerit (de congruo) natura
huma<lb ed="#V" n="106" break="no"/>na quam angelica. Et videtur quod non quia non tantum
pec<lb ed="#V" n="107" break="no"/>cauit homo: sed etiam angelus: ergo sicut fuit
con<lb ed="#V" n="108" break="no"/>gruum naturam humanam assumi ad satisfaciendum pro
pecca<lb ed="#V" n="109" break="no"/>to hominis: ita fuit congruum assumere naturam angelicam
<lb ed="#V" n="110"/>ad sarisaciendum pro peccato angeli: et tanto magis
congruun<lb ed="#V" n="111" break="no"/>vt videtur: quanto noblioris nature est angelus quam homo.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e569">
<lb ed="#V" n="112"/>¶ Item quanto natura est nobilior: tanto magis est
congrua<lb ed="#V" n="113" break="no"/>ad hoc: vt cum diuina persona vniatur: sed vt in secundo libro
<lb ed="#V" n="114"/>ostensum est: natura angelica nobilior est quam humana: ergo
<lb ed="#V" n="115"/>magis congrua fuit ad vnionem quam humana.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e580">
¶ Item ille quod
<lb ed="#V" n="116"/>est de genere illius qui fecit iniuriam: non est ita aptus de
com<lb ed="#V" n="117" break="no"/>gruo ad reconciliandum eum illi cui facta est iniuria: sicut ille
<lb ed="#V" n="118"/>qui non est de genere: sed indiuiduum humane nature: quod
<lb ed="#V" n="119"/>filius dei assumpsit: fuit de genere Ade: qui iniuriam fecit:
<lb ed="#V" n="120"/>ergo videtur quod ad reconcitiandum genus humanum deo
ma<lb ed="#V" n="121" break="no"/>gis fuisset congruum assumere aliquod indiuiduum nature
<lb ed="#V" n="122"/>angelice: que non est de genere Ade: quam aliquod
indiui<lb ed="#V" n="123" break="no"/>duum nature humane.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e600">
<lb ed="#V" n="124"/>Contra apostolus ad Heb. 2. mumquam angelos apprehendit:
<lb ed="#V" n="125"/>sed semen abrahe. Sed si magis fuisset
con<lb ed="#V" n="126" break="no"/>gruum assumi naturam angelicam quam humanam iam filius dei
<lb ed="#V" n="127"/>assumpsisset: cum ergo humanam assumpsit non angelicam
ma<lb ed="#V" n="128" break="no"/>gis congruum fuit istam assumi quam illam.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e614">
¶ Item filius dei
<lb ed="#V" n="129"/>naturam creatam assumpsit ad satisfaciendum pro peccato
pri<lb ed="#V" n="130" break="no"/>morum parentum: sed secundum Ansel. 2 lib. Cur deus homo non
<lb ed="#V" n="131"/>multu post principium illam satisfactionem non debuit facere
ni<lb ed="#V" n="132" break="no"/>si homo: ergo magis congruum fuit assumi naturam
hu<lb ed="#V" n="133" break="no"/>manam quam angelicam.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e627">
<lb ed="#V" n="134"/>Respondeo quod magis assumptibilis fuit de
con<lb ed="#V" n="135" break="no"/>gruo natura humana quam angelica
<lb ed="#V" n="136"/>Peccatum enim angeli est irremediabile. Unde ad satisfa¬
<!--00021.xml-->
<pb ed="#V" n="6-r"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>ciendum pro peccato angeli non fuit congruum assumi naturam
<lb ed="#V" n="2"/>angelicam: nec ad satisfaciendum pro peccato hominis.
<lb ed="#V" n="3"/>Magis enim congruum fuit: vt pro hominis satisfaceret
homo<lb ed="#V" n="4" break="no"/>quam angelus: cum ergo filius dei naturam creatam assumpserit
<lb ed="#V" n="5"/>ad satisfaciendum pro peccato hominis: magis congruum fuit
as<lb ed="#V" n="6" break="no"/>sumi naturam humanam quam angelicam.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e656">
<lb ed="#V" n="7"/>Ad primum in oppositum dicendum: quod quamuis
ange<lb ed="#V" n="8" break="no"/>lus peccauit: tamen peccatum suum
irre<lb ed="#V" n="9" break="no"/>mediabile est: et etiam quia in angelo peccante tota natura
an<lb ed="#V" n="10" break="no"/>gelica non ruit: ideo non fuit ita opus vt redimeretur
ange<lb ed="#V" n="11" break="no"/>lus: sicut homo.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e669">
¶ Ad secundum cum dicitur: quod quanto natura est
<lb ed="#V" n="12"/>nobilior tanto magis est congrua ad hoc: vt cum diuina
per<lb ed="#V" n="13" break="no"/>sona vniatur etc. Dico quod verum est ceteris paribus. Sed hic
<lb ed="#V" n="14"/>non sunt cetera paria: quia in hoc quod in humana nama vnum
<lb ed="#V" n="15"/>indiuiduum originatur ab alio: et omnia ab vno magis
expri<lb ed="#V" n="16" break="no"/>mit diuinam naturam quam natura angelica non absolute: sed
in<lb ed="#V" n="17" break="no"/>quantum in diuina natura vna persona originatur ab alia
<lb ed="#V" n="18"/>et omnes ab vna scilicet a patre.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e687">
¶ Preterea inquantum anima est in
<lb ed="#V" n="19"/>qualibet parte sui corporis essentialiter praesentialiter: et
po<lb ed="#V" n="20" break="no"/>tentialiter magis repraesentat deum natura humana
inquan<lb ed="#V" n="21" break="no"/>tum est gubernator vniuersi quam angelica natura.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e696">
¶ Item
inquan<lb ed="#V" n="22" break="no"/>tum natura humana habet aliquid commune cum qualibet creatura
<lb ed="#V" n="23"/>sicut dicit Greg. in quadam homelis super illud verbum
<lb ed="#V" n="24"/>Mar. vlt. Predicate euangelium omni creature magis
re<lb ed="#V" n="25" break="no"/>presentat deum inquantum est exemplar omnium quam angelica
crea<lb ed="#V" n="26" break="no"/>tura si sibi non essent rerum similitudines concreate.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e710">
¶
Pre<lb ed="#V" n="27" break="no"/>terea vt supradictum est magis decebit vt homo pro homine
<lb ed="#V" n="28"/>satisfaceret quam angelus.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e717">
¶ Ad tertium dicendum: quod maior est
intel<lb ed="#V" n="29" break="no"/>ligenda de reconciliatione que est per viam supplicationis
<lb ed="#V" n="30"/>tantum: non autem de illa que est per viam emende: quamuis autem christus
<lb ed="#V" n="31"/>vtroque modo nos reconciliauerit: tamen nos principalius
re<lb ed="#V" n="32" break="no"/>conciliauit per viam emende: et ideo fuit congruum quod esset
<lb ed="#V" n="33"/>de genere ade: ratione nature quam assumpsit. Unde Ansel.
<lb ed="#V" n="34"/>2. lib. Cur deus homo longe post principium. Si nouum
<lb ed="#V" n="35"/>hominem fecisset non ex Ade genere non pertinebit ad
huma<lb ed="#V" n="36" break="no"/>num genus: quod natum est de Adam: quare non debebit
satisfa<lb ed="#V" n="37" break="no"/>cere pro eo: quia non erit de illo: sicut enim rectum est vt pro cul
<lb ed="#V" n="38"/>pa hominis homo satifaciat: ita necesse est vt satisfaciens idem
<lb ed="#V" n="39"/>sit qui peccator aut generis eiusdem.
</p>
</div>
<div xml:id="kzz7yh-g03071-Dd1e744">
<head xml:id="kzz7yh-g03071-Hd1e746">Quaestio 4</head>
<head type="question-title">Utrum assumptibilis fuerit irrationalis natura</head>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e748">
Quaestio IIII
<lb ed="#V" n="40"/>QUarto queritur vtrum
assumpti<lb ed="#V" n="41" break="no"/>bilis fuerit
ir<lb ed="#V" n="42" break="no"/>rationalis natura. Et videtur quod sic. <ref>Ansel. 2 libro
<lb ed="#V" n="43"/>Cur deus homo longe vltra medium lib.</ref> dicit quod
<lb ed="#V" n="44"/>omnis necessitas et possibilitas dei subiacent voluntati.
<lb ed="#V" n="45"/>Illius autem voluntas nulli subditur necessitati autem
impos<lb ed="#V" n="46" break="no"/>sibilitati: ergo nihil est impossibile apud deum. Potuit
er<lb ed="#V" n="47" break="no"/>go de potentia absoluta assumere irrationalem naturam.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e768">
¶ Item
<lb ed="#V" n="48"/>Aug. in secunda eplura ad Uolusianum ante medium dicit quod in
<lb ed="#V" n="49"/>miraculis tota ratio facti est potentia facientis: sed assumi
na<lb ed="#V" n="50" break="no"/>turam creatam ad vnitatem diuine persone: opus est
mirabi<lb ed="#V" n="51" break="no"/>le: ergo cum eque sit deus potens super naturam
irrationa<lb ed="#V" n="52" break="no"/>bilem: sicut super rationalem assumere potuit vtramque.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e781">
¶ Item
<lb ed="#V" n="53"/>duorum distantium ab aliquo in infinitum vnum non distat ab alio
<lb ed="#V" n="54"/>magis alio: quia infinitum infinito non est minus: sed quelibet
<lb ed="#V" n="55"/>creatura a diuina persona distat in infinitum: ergo non magis
<lb ed="#V" n="56"/>distat vna quam alia: que autem equaliter distant de potentia dei
<lb ed="#V" n="57"/>absoluta equaliter assumi possunt.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e794">
<lb ed="#V" n="58"/>Contra natura que non est capax pesonalitatis non
<lb ed="#V" n="59"/>assumptibilis ad vnitatem persone: sed
crea<lb ed="#V" n="60" break="no"/>tura irrationalis non est capax personalitatis: quia sicut
di<lb ed="#V" n="61" break="no"/>cit Boe. in lib. de duabus naturis: et vna persona christi:
luo<lb ed="#V" n="62" break="no"/>ge post principium. Persona est nature rationalis indiuidua
<lb ed="#V" n="63"/>substantia: ergo irrationalis natura non est assumptibilis: vt
vide<lb ed="#V" n="64" break="no"/>tur.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e813">
¶ Item actus potentie respondet actuali existentie ipsis
<lb ed="#V" n="65"/>nature: ergo illa sola natura assumptibilis est: que per suam
<lb ed="#V" n="66"/>potentiam consungibilis est deo per operationem: sicut
coniungi<lb ed="#V" n="67" break="no"/>bilis est sibi in existendo per vnionem. Cum ergo potentia
crea<lb ed="#V" n="68" break="no"/>ture irrationalis non possit deo coniungi per suam ope¬
<!--00021.xml-->
<cb ed="#V" n="b"/>
<lb ed="#V" n="69"/>rationem: videtur quod non possit sibi coniungi in existendo
<lb ed="#V" n="70"/>per vnionem.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e833">
¶ Item pari ratione posset assumere vnum
ac<lb ed="#V" n="71" break="no"/>cidens sine substantia quod falsum videtur: quia tunc
acci<lb ed="#V" n="72" break="no"/>dens esset in deo immediate: quod est impossibile.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e840">
<lb ed="#V" n="73"/>Ad istam questionem dicunt aliqui quod
irra<lb ed="#V" n="74" break="no"/>tionalis natura non fuit
as<lb ed="#V" n="75" break="no"/>sumptibilis. Nihil enim potest deus facere de potentia etiam
<lb ed="#V" n="76"/>absoluta nisi quod potest disponere et velle. Sed non potest
dis<lb ed="#V" n="77" break="no"/>ponere nec velle illud quod includit in se aliquid repugnans
<lb ed="#V" n="78"/>sapientie sue: sed deum fiert asinum: vel lapidem: et sic de aliis
<lb ed="#V" n="79"/>includit in se aliquid repugnans diuine sapientie: ergo deus
<lb ed="#V" n="80"/>hoc non potest velle: et ex consequenti non potest facere quod non esset
<lb ed="#V" n="81"/>verum: si naturam irrationalem posset assumere.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e862">
¶ Preterea
<lb ed="#V" n="82"/>natura inferior non est capax illius maximi doni: cuius
ca<lb ed="#V" n="83" break="no"/>pax est superior. Sed maximum donum quod humana natura
<lb ed="#V" n="84"/>potuit capere fuit assumi ad vnitatem diuine persone: ergo
<lb ed="#V" n="85"/>cum natura irrationalis sit ea inferior non fuit capax nec est
<lb ed="#V" n="86"/>talis assumptionis.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e875">
¶ Preterea Aug. 13. de triniae. ca. 9
Si<lb ed="#V" n="87" break="no"/>natura dei filius propter filios hominis misericordia factus
<lb ed="#V" n="88"/>est hominis filius: quanto credibilius est natura filios
ho<lb ed="#V" n="89" break="no"/>minis gratia fieri dei filios: et habitare in deo: in quo solo
<lb ed="#V" n="90"/>et de quo solo esse possint beati participes immortalitatis eius
<lb ed="#V" n="91"/>effecti: propter quod suadendum dei filius particeps nostre
<lb ed="#V" n="92"/>mortalitatis effectus est. Hic videtur expresse Aug.
vel<lb ed="#V" n="93" break="no"/>le maius esse assumi ad diuinitatem diuine persone quam sibi
<lb ed="#V" n="94"/>coniungi per gratiam: et gloriam: cum ergo natura irrationalis deo
<lb ed="#V" n="95"/>per gratiam non possit coniungi ad vnitatem persone non potest
<lb ed="#V" n="96"/>assumi.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e899">
¶ Preterea pro hac parte videtur multum esse se
<lb ed="#V" n="97"/>cunda ratio in opponendo adducta ad hanc partem
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e905">
¶ Alii
<lb ed="#V" n="98"/>dicunt quod irrationalis natura fuit assumptibilis. Natura
<lb ed="#V" n="99"/>enim humana non fuit assumptibilis per aliquam eius
poten<lb ed="#V" n="100" break="no"/>tiam actiuam: nec per aliquam eius potentiam passiuam
natura<lb ed="#V" n="101" break="no"/>liter dispositam: nec supernaturaliter: sed tantum per potentiam
passi<lb ed="#V" n="102" break="no"/>uam obeditiue: qua quelibet creatura est in potentia ad hoc
<lb ed="#V" n="103"/>vt de ea fiat per potentiam diuinam quicquid non includit
com<lb ed="#V" n="104" break="no"/>tradictionem. Sed non videtur istis quod naturam irrationalem
<lb ed="#V" n="105"/>assumi ad vnitatem diuine persone aliquam includat contradi
<lb ed="#V" n="106"/>ctionem: quia hoc non includit naturam assumptam esse
perso<lb ed="#V" n="107" break="no"/>nam: sed substantificari in persona: vt in supposito: ergo
vi<lb ed="#V" n="108" break="no"/>detur quod filius dei de potentia absoluta naturam potuerit
ai<lb ed="#V" n="109" break="no"/>sumere irrationalem.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e934">
¶ Preterea vt inferius ostendetur
sepa<lb ed="#V" n="110" break="no"/>rata anima a corpore in morte christi vtrumque remansit vnitum
<lb ed="#V" n="111"/>persone filii dei. Corpus autem inainatum creatura est non
ratio<lb ed="#V" n="112" break="no"/>nalis. Si autem dicas quod ideo corpus remansit vnitum: quia
or<lb ed="#V" n="113" break="no"/>dinatum erat: vt iterum perficeretur ab anima. Uidetur hoc non
suffi<lb ed="#V" n="114" break="no"/>cere: quia quamuis supernaturaliter resurrexerit non praecedente sui re
<lb ed="#V" n="115"/>solutione ad maerim primam: tamen naturaliter non poterat iterum
dis<lb ed="#V" n="116" break="no"/>poni ad anime susceptionem nisi primo facta resolutione
vs<lb ed="#V" n="117" break="no"/>quem ad materiam primam. Unde secundum philosophum. 8. meta. Si ex mortuo
<lb ed="#V" n="118"/>naturaliter fiat viuum opetet primo redire ad materiam. Cum ergo
ma<lb ed="#V" n="119" break="no"/>teria creature irrationalis facta resolutione vsque ad eam
dis<lb ed="#V" n="120" break="no"/>poni posset ad hoc: vt animaretur anima intellectiua. Uide
<lb ed="#V" n="121"/>tur quod non obstante praedicta instantia filius dei de potentia
ab<lb ed="#V" n="122" break="no"/>soluta assumere potuisset naturam irrationalem.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e965">
¶
Prete<lb ed="#V" n="123" break="no"/>rea qua ratione potuit persona filii dei manere vnita
corpori<lb ed="#V" n="124" break="no"/>inanimato per modicum tempus eadem ratione potuisset sibi
ma<lb ed="#V" n="125" break="no"/>nere vnita de potentia absoluta in perpetuum absque hoc quod
<lb ed="#V" n="126"/>dispositio illi corpori redderetur: que requiritur in materia ad
<lb ed="#V" n="127"/>anime susceptionem. Quamuis autem de potentia absoluta
si<lb ed="#V" n="128" break="no"/>lius dei naturam irrationalem assumere potuisset: tamen non
<lb ed="#V" n="129"/>erat congruum vt fieret: sicut videri potest si respiciatur ad
<lb ed="#V" n="130"/>finem: quare filius dei voluit incarnari: qui fuit redemptio huma
<lb ed="#V" n="131"/>ni generis ad diuine potentie sapientie et bonitatis honorem
<lb ed="#V" n="132"/>ad quod nihil profuisset assumere naturam irrationalem.
<!--TODO pgph break-->
<lb ed="#V" n="133"/>Qui vult tenere opinionem primam potest dicere
<lb ed="#V" n="134"/>ad primum in oppositum quod nihil est
im<lb ed="#V" n="135" break="no"/>possibile apud deum quod habeat rationem possibilis
quan<lb ed="#V" n="136" break="no"/>tum est ex parte sua: eius est omne illud quod non includit
<!--00022.xml-->
<pb ed="#V" n="6-v"/>
<cb ed="#V" n="a"/>
<lb ed="#V" n="1"/>contradictionem. Naturam autem irrationalem assumi ad
vni<lb ed="#V" n="2" break="no"/>tatem diuine persone: videtur includere contradictionem:
<lb ed="#V" n="3"/>eo quod illa natura capax non est tante sublimationis cum non
<lb ed="#V" n="4"/>sit deo coniungibilis per visionem et per fruitionem.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1013">
¶ Ad
<lb ed="#V" n="5"/>secundum dicendum: quod illa auctoritas loqutur de miraculis
factibi<lb ed="#V" n="6" break="no"/>libus: sed naturam irrationalem assumi ad vnitatem diuine
<lb ed="#V" n="7"/>persone non est miraculum factibile propter rationem positam in
<lb ed="#V" n="8"/>precedentis argumenti solutione.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1024">
¶ Ad tertium cum dicitur
<lb ed="#V" n="9"/>quod quelibet creatura a diuina persona distat in infinitum
<lb ed="#V" n="10"/>etc. Potest dici quod quamuis illa distantia ex parte dei sit
infini<lb ed="#V" n="11" break="no"/>ta: eo quod deus non habet terminum: nec essentie: nec durationis
<lb ed="#V" n="12"/>tamen ex parte creature finita est: que terminum habet sue
<lb ed="#V" n="13"/>essentie: et ex illa parte distantia vnius creature ad deum
<lb ed="#V" n="14"/>potest esse maior quam alia: cui videtur concordare. 24o
proposi<lb ed="#V" n="15" break="no"/>tio de causis: que est hoc. Causa prima existit in rebus omnibus
<lb ed="#V" n="16"/>secundum vnam dispositionem: sed res omnes non existunt in causa prima
<lb ed="#V" n="17"/>secundum dispositionem vnam. Alii dicunt ad argumentum quod creatu
<lb ed="#V" n="18"/>ra dicitur distare a deo in infinitum per recessum ab equa
<lb ed="#V" n="19"/>litate: et participatione tertie nature: quia nihil vniuocum
<lb ed="#V" n="20"/>potest esse commune creature et creatori: nec in aliquo creatura
<lb ed="#V" n="21"/>creatori equiparari potest. Loquendo autem de distantia que
<lb ed="#V" n="22"/>opponitur conuenientie secundum rationem ordinis et mutationis sic
<lb ed="#V" n="23"/>non est verum quod quelibet creatura distet a deo in infinitum.
<lb ed="#V" n="24"/>Rationalis enim creatura immediate in deum ordinatur.
<lb ed="#V" n="25"/>Qui vult tenere secundam opinionem potest
<lb ed="#V" n="26"/>dicere ad primum in
opposi<lb ed="#V" n="27" break="no"/>tum quod naturam irrationalem non esse capacem personalitatis
<lb ed="#V" n="28"/>dupliciter potest intelligi. Uno modo ita quod non possit esse
<lb ed="#V" n="29"/>persona: et sic verum est. Alio modo ita quod non possit
substan<lb ed="#V" n="30" break="no"/>tificari in persona increata: et sic falsum est. Naturam autem
<lb ed="#V" n="31"/>assumi a diuina persona non est ipsam fieri personam: sed ipsam
<lb ed="#V" n="32"/>substantificari in persona.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1079">
¶ Ad secundum cum dicitur quod actus
<lb ed="#V" n="33"/>potentie respondet actuali essentie ipsius naturs etc. Dico
<lb ed="#V" n="34"/>quod verum est loquendo de nature actuali existentia naturali. De
<lb ed="#V" n="35"/>supernaturali autem non opetet. Supernaturaliter enim
na<lb ed="#V" n="36" break="no"/>tura et potentia mediante natura habere possunt modum
<lb ed="#V" n="37"/>existendi nobiliorem quam habeat potentia quantum ad suam
ope<lb ed="#V" n="38" break="no"/>rationem: non enim oportet operationem potentie:
respondere<lb ed="#V" n="39" break="no"/>totaliter existentie supernaturali ipsius essentie. In sacramento
<lb ed="#V" n="40"/>enim altaris accidentia supernaturaliter existunt: et tamen
natura<lb ed="#V" n="41" break="no"/>liter sensum immutant. Concedo tamen quod si aliqua diuina
per<lb ed="#V" n="42" break="no"/>sona substantiam irrationalem assumeret substantificando eam
<lb ed="#V" n="43"/>in se: vt naturam in supposito aliquas actiones haberet sub
<lb ed="#V" n="44"/>limiores quam essent ille quas habet in se ipsa naturaliter existens.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1109">
<lb ed="#V" n="45"/>¶ Ad tertium dicendum: quod non valet: quia nature accidentis
<lb ed="#V" n="46"/>sunt incompossibilia ipsam esse in aliquo: vt in supposito:
<lb ed="#V" n="47"/>et in illo non esse vt in subiecto: quamuis autem diuina persona
<lb ed="#V" n="48"/>alicuius nature create possit esse suppositum: tamen nullius
<lb ed="#V" n="49"/>potest esse subiectum: in eo enim quod alterius potest esse
subie<lb ed="#V" n="50" break="no"/>ctum: est aliqua possibilitas: quelibet autem diuina persona
<lb ed="#V" n="51"/>purus actus est.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1127">
¶ Ad rationes autem que pro contraria
opi<lb ed="#V" n="52" break="no"/>nione adducebantur in corpore questionis dici potest quod
ma<lb ed="#V" n="53" break="no"/>ior propositio prime rationis secundum aliquos falsa est. Dicunt enim
<lb ed="#V" n="54"/>quod potentia dei aliqua posset exequi si illa vellet: que tamen
vel<lb ed="#V" n="55" break="no"/>le non potest. Uidemus enim quod angelus bonus per suam
po<lb ed="#V" n="56" break="no"/>tentiam aliquid posset exequi: quod tamen velle non potest
pro<lb ed="#V" n="57" break="no"/>pter rectitudinem voluntatis: cui videtur concordare ansilmnus.
<lb ed="#V" n="58"/>secundo lib. Cur deus homo quasi eque distantem inter
princi<lb ed="#V" n="59" break="no"/>pium et medium dicens possumus dicere de christo: quia
po<lb ed="#V" n="60" break="no"/>tuit mentiri si vellet: et quando mentiri non potuit volens
<lb ed="#V" n="61"/>non potuit velle mentiri: non minus dici potest nequiuisse
<lb ed="#V" n="62"/>mentiri.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1153">
¶ Alio modo concedendo maiorem dici potest quod
<lb ed="#V" n="63"/>deum fieri asinum vel lapidem per assumptionem nature
asi<lb ed="#V" n="64" break="no"/>nine vel lapidis: eo modo quo dicimus ipsum factum
ho<lb ed="#V" n="65" break="no"/>minem cum per assumptionem nature humane non includit in
<lb ed="#V" n="66"/>se aliquid repugnans diuine sapientie secundum ordinem quem deus
<lb ed="#V" n="67"/>instituere potuisset.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1166">
¶ Ad secundam rationem dicendum: quod
assumi<lb ed="#V" n="68" break="no"/>ad vnitatem persone diuine non est maximum donum: si sepa¬
<!--00022.xml-->
<cb ed="#V" n="b"/>
<lb ed="#V" n="69"/>raretur a coniunctione que est cum deo: per cognitionem et
<lb ed="#V" n="70"/>amorem. Si autem concedatur esse maximum donum
interi<lb ed="#V" n="71" break="no"/>menda est rationis maior: aliter enim cum natura angelica que
<lb ed="#V" n="72"/>nobilior est quam humana assumi potuisset: natura
huma<lb ed="#V" n="73" break="no"/>na assumi non potuisset.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1186">
¶ Ad auctoritatem Augu. dicendum:
<lb ed="#V" n="74"/>quod ibi prefert Augu. vnionem nature humane per
assum<lb ed="#V" n="75" break="no"/>ptionem ad vnitatem persone: illi vnioni que est cum deo
<lb ed="#V" n="76"/>per gratiam inquantum prima vnio concomitantem habet secundam
<lb ed="#V" n="77"/>Utraque enim vnione vnitur deo natura humana iesu christi
<lb ed="#V" n="78"/>quia si prima vnio separaretur a secunda melius esset nature
<lb ed="#V" n="79"/>humane deo vniri vnione secunda quam prima: quamuis enim
exin<lb ed="#V" n="80" break="no"/>de diuine persone nobilitates infinite: tamen id quod
parti<lb ed="#V" n="81" break="no"/>cipat natura assumpta de illa actuali existentia non est
infini<lb ed="#V" n="82" break="no"/>tum. Habitudo enim assumpte nature ad actualem exristentiam
<lb ed="#V" n="83"/>persone: infinita non est: nec est quid ita nobile: sicut illud
<lb ed="#V" n="84"/>quod de diuina bonitate participat humana natura per
<lb ed="#V" n="85"/>gratiam.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1215">
¶ Et si queras vtrum natura humana potuisset esse
<lb ed="#V" n="86"/>vnita diuine persone: vt nature supposito ab hoc quod illa
<lb ed="#V" n="87"/>natura per illam vnionem esset sufficiens disposita ad
viden<lb ed="#V" n="88" break="no"/>dum clare et immediate diuinam essentiam et perfecte fruendum ea.
</p>
<p xml:id="kzz7yh-g03071-d1e1225">
<lb ed="#V" n="89"/>¶ Respondent quidam valde probabiliter quod non: quia
nun<lb ed="#V" n="90" break="no"/>quam per habitum glorie quantuncumque magnum posset anima
<lb ed="#V" n="91"/>ita excellenter disponi et sublimari ad actus predictos:
si<lb ed="#V" n="92" break="no"/>cut per esse vnitam diuine persone: vt naturam supposito:
<lb ed="#V" n="93"/>quamuis per vtrumque simul perfectius dispositionatur et sublimetur
<lb ed="#V" n="94"/>ad actus predictos: quam per alterum tantum. Utroque autem
mo<lb ed="#V" n="95" break="no"/>do natura humana iesu christi sublimata est.
</p>
</div>
</div>
</body>
</text>
</TEI>