-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 2
/
ahsh-l1p1i2t1q3c3.xml
211 lines (210 loc) · 12.4 KB
/
ahsh-l1p1i2t1q3c3.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/develop/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/develop/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>I, P. 1, Inq. 2, Tract. 1, Q. 3, C. 3</title>
<author ref="#AlexanderOfHales">Alexander of Hales</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<date when="2017-04-07">April 07, 2017</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority><ref target="https://www.earlyfranciscans.com">ERC Project 714427: Authority and Innovation in Early Franciscan Thought</ref></authority>
<availability status="free">
<p>Published under a
<ref target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/">Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 License</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="Q" n="quaracchi1924">Quaracchi 1924</witness>
<witness xml:id="V" n="vatlat701">Vat lat 701</witness>
<witness xml:id="B" n="borghlat359">Borgh. lat 359</witness>
<witness xml:id="U" n="urblat123">Urb lat 123</witness>
<witness xml:id="Pa" n="bnf15331">BnF 15331</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/develop/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2017-04-07" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#Q" n="461"/><cb ed="#Q" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3">
<head xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-Hd1e3741">I, P. 1, Inq. 2, Tract. 1, Q. 3, C. 3</head>
<head xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-Hd1e3744" type="question-title">CUIUSMODI NUMERUS SIT IN DIVINIS PERSONIS.</head>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e3747">
<lb ed="#Q"/>Tertio, supposito quod in divinis personis non sit
<lb ed="#Q"/>numerus simpliciter<!--o--> sicut in creaturis, quae<lb ed="#Q"/>ritur
cuiusmodi sit ibi numerus, utrum sit nu<lb ed="#Q"/>merus
personalis vel secundum alium modum.
</p>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e3758">
<lb ed="#Q"/>Et quod sit numerus personarum: a. Patet per
<lb ed="#Q"/><name>Augustinum</name><!--4-->, qui dicit<!--p-->: <quote>In relatione perso<lb ed="#Q"/>narum
numerus cernitur, in divinitate vero sub<lb ed="#Q"/>stantiae
quid unum sit apprehenditur</quote>. Ergo
<lb ed="#Q"/>numerus, qui est ibi, est numerus personalis et
<lb ed="#Q"/>non alius.
</p>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e3774">
<lb ed="#Q"/>Ad oppositum: 1. Ubi est unitas secundum
<lb ed="#Q"/>esse, relatio non facit numerum, sicut patet in
<lb ed="#Q"/>puncto, qui<!--q--> cum sit unum secundum essentiam,
<lb ed="#Q"/>tamen ex iis relationibus, quae sunt quod punctus
<lb ed="#Q"/>potest esse principium, medium et finis, non po<lb ed="#Q"/>nitur
numerus hypostasum in puncto<!--5-->. Cum ergo
<lb ed="#Q"/>in relationibus divinis semper servetur una es<lb ed="#Q"/>sentia,
scilicet divina, ergo relationes illae non
<lb ed="#Q"/>ponunt ibi aliquo modo numerum personarum;
<lb ed="#Q"/>et ita non est ibi numerus personalis.
</p>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e3799">
<cb ed="#Q" n="B"/>
<lb ed="#Q"/>2. Secunda ratio. Relatio nihil addit ad esse
<lb ed="#Q"/>divinum<!--6-->; sed ubi est numerus, ibi est additio ali<lb ed="#Q"/>cuius
ad alterum; ergo relatio ibi non ponit nume<lb ed="#Q"/>rum
aliquo modo; non ergo numerum personalem.
</p>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e3810">
<lb ed="#Q"/>3. Tertia ratio. Dignitas in Deo requirit soli<lb ed="#Q"/>tudinem<!--r-->:
unde si diceretur <mentioned>rex regum</mentioned>, oporteret
<lb ed="#Q"/>quod unus solus esset; ergo, cum sit summa di<lb ed="#Q"/>gnitas
in personis divinis, ibi est solitudo<!--s-->; non
<lb ed="#Q"/>ergo ponitur ibi numerus personalis secundum rela<lb ed="#Q"/>tionem
vel alio modo.— Et confirmatur haec
<lb ed="#Q"/>ratio: quoniam dignitas divinae essentiae ponit
<lb ed="#Q"/>unam solam essentiam divinam nec secum compa<lb ed="#Q"/>titur
numerum essentiarum<!--7-->; ergo et similiter di<lb ed="#Q"/>gnitas
divinarum personarum ponit<!--t--> unam solam
<lb ed="#Q"/>personam; non ergo est ibi numerus personarum.<lb ed="#Q"/>
</p>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e3839">
<lb ed="#Q"/>Solutio: Dicendum quod aliter et aliter accipitur
<lb ed="#Q"/>numerus essentiarum et personarum. Nam nume<lb ed="#Q"/>rus
essentiarum est secundum quatuor differentias:
<lb ed="#Q"/>aut enim numeratur essentia a multiplicatione sub<lb ed="#Q"/>stantiarum
vel subiectorum, vel formarum aut par<lb ed="#Q"/>tium
aut operationum. Numerus a multiplicatione
<pb ed="#Q" n="462"/>
<cb ed="#Q" n="a"/>
<lb ed="#Q"/>substantiarum<!--a--> est ut numerus<!--b--> singularium; nu<lb ed="#Q"/>merus
autem ex parte formarum est ut in sub<lb ed="#Q"/>stantiis
spiritualibus, ut in angelo, quia aliud est
<lb ed="#Q"/>in angelo sua scientia, sua<!--c--> caritas et dilectio, et
<lb ed="#Q"/>hae formae sunt in illo; numerus autem partium
<lb ed="#Q"/>est in totis integralibus, sicut in corpore; numerus
<lb ed="#Q"/>operationum est in una forma quae habet diffe<lb ed="#Q"/>rentes
operationes, ut albedo quae facit coloratum
<lb ed="#Q"/>et disgregat visum<!--1-->. Hae autem pluralitates non
<lb ed="#Q"/>cadunt in divino esse, immo quantum ad ipsas<!--d-->
<lb ed="#Q"/>dicit <name>Boethius</name><!--e2-->: <quote>Vere unum est, in quo
<lb ed="#Q"/>nullus est numerus</quote>. Numerus autem persona<lb ed="#Q"/>rum
aliter sumitur; nam, ut dicit <name>Richardus</name>,
<lb ed="#Q"/>in libro <title>De Trinitate</title><!--3-->, numeratur vel discerni<lb ed="#Q"/>tur
persona a persona <quote>aut secundum qualitatem
<lb ed="#Q"/>tantum aut secundum originem tantum aut secun<lb ed="#Q"/>dum
utriusque concursionem</quote>. Secundum qualita<lb ed="#Q"/>tem
discernitur persona a persona, ubi est indif<lb ed="#Q"/>ferentia<!--f-->
in origine, tamen in substantia est dif<lb ed="#Q"/>ferentia
sive<!--g--> qualitate substantiali, quia de illa
<lb ed="#Q"/>loquitur, sicut in angelis non est differentia ori<lb ed="#Q"/>ginis,
immo omnes eodem modo exeunt, scilicet
<lb ed="#Q"/>per creationem a Deo, et non unus ex alio, tamen
<lb ed="#Q"/>differunt in substantia. Utroque modo numeratur
<lb ed="#Q"/>et discernitur persona a persona in homine, sci<lb ed="#Q"/>licet
substantia et origine, quia non omnes eodem
<lb ed="#Q"/>modo exeunt, immo ibi est propagatio et est unus
<lb ed="#Q"/>ex alio; sed in divino esse est solum numerus
<lb ed="#Q"/>personarum secundum originem et non secundum
<lb ed="#Q"/>qualitatem. Secunda maior<!--h-->, prima minor<!--i-->, ter<lb ed="#Q"/>tia
minima. Unde in discretione<!--k--> divinarum per<lb ed="#Q"/>sonarum
non est numerus vel discretio<!--l--> substan<lb ed="#Q"/>tiarum
sicut in aliis; et ideo<!--m--> solum est ibi nu<lb ed="#Q"/>merus
personarum sive Trinitatis et non numerus
<lb ed="#Q"/>simpliciter, qui est differentium substantiarum,
<lb ed="#Q"/>quia<!--n--> est solum secundum originis differentiam,
<lb ed="#Q"/>quae non facit numerum in essentiis, sed solum
<lb ed="#Q"/>in hypostasibus vel personis.
</p>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e3943">
<lb ed="#Q"/>[Ad obiecta]: 1. Ad primam rationem dicen<lb ed="#Q"/>dum
quod relatio potest comparari ad illud cuius
<lb ed="#Q"/>est vel ad illud ad quod refertur. Relatio ergo
<lb ed="#Q"/>non facit numerum per comparationem ad illud
<cb ed="#Q" n="b"/>
<lb ed="#Q"/>cuius est. Unde cum re<!--a--> divinae essentiae, quae
<lb ed="#Q"/>est persona vel hypostasis, relatio non facit nu<lb ed="#Q"/>merum,
sed facit numerum comparando ad illud
<lb ed="#Q"/>ad quod refertur; et hoc est quia nunquam di<lb ed="#Q"/>citur
relatio<!--b--> originis eiusdem ad<!--c--> se: unde pa<lb ed="#Q"/>ternitas
in aliquo et filiatio in ipso<!--d--> eodem non
<lb ed="#Q"/>dicuntur relative ad se<!--e--> invicem, sed paternitas
<lb ed="#Q"/>in isto et filiatio in alio; et propter hoc compa<lb ed="#Q"/>rando
ad illud ad quod refertur, semper ponit<!--f-->
<lb ed="#Q"/>alium et alium relatio<!--g--> et ita facit numerum
<lb ed="#Q"/>hypostasum sive personarum. — Ad illud ergo
<lb ed="#Q"/>quod obicitur<!--h--> de puncto, qui est principium,
<lb ed="#Q"/>medium et finis, dicendum quod istae relationes,
<lb ed="#Q"/>relate ad essentiam puncti cuius sunt, non faciunt
<lb ed="#Q"/>numerum, tamen relate ad illud, ad<!--i--> quod una<lb ed="#Q"/>quaeque
dicitur, faciunt aliquo modo numerum,
<lb ed="#Q"/>sed non numerum hypostasum, et causa vide<lb ed="#Q"/>bitur<!--4-->:
unde non dicitur punctus ab hac relatione
<lb ed="#Q"/>esse principium, a qua dicitur esse finis.
</p>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e3998">
<lb ed="#Q"/>2. Ad secundam rationem patet solutio per hoc
<lb ed="#Q"/>idem. Concedo enim quod relatio non addit aliquid
<lb ed="#Q"/>ad rem divinae essentiae; unde ex illa parte, qua
<lb ed="#Q"/>ad rem essentiae comparatur, non est numerus, sed
<lb ed="#Q"/>comparando ad illud ad quod refertur. Unde pater<lb ed="#Q"/>nitas
in Patre non facit numerum cum essentia, sed
<lb ed="#Q"/>facit numerum cum filiatione, quae est in Filio, ad
<lb ed="#Q"/>quam refertur: et ex illa parte est multiplicatio.
</p>
<p xml:id="ahsh-l1p1i2t1q3c3-d1e4018">
<lb ed="#Q"/>3. Ad tertiam dicendum quod quaedam sunt
<lb ed="#Q"/>res quae communicatae minus habentur, quae<lb ed="#Q"/>dam<!--k-->
quae communicatae nobilius et magis ha<lb ed="#Q"/>bentur
et melius, ut scientia et caritas sive amor.
<lb ed="#Q"/>De primis rebus bene procedit ratio quod digni<lb ed="#Q"/>tas
in termino in illis requireret solitudinem<!--l-->,
<lb ed="#Q"/>sed non de aliis; immo quanto maior<!--m--> fuerit com<lb ed="#Q"/>municatio
scientiae et caritatis, tanto erunt me<lb ed="#Q"/>liores
et maiores. Quia ergo essentia divina est
<lb ed="#Q"/>huiusmodi quae communicata<!--n--> melius et nobilius
<lb ed="#Q"/>habetur<!--o-->, ideo pluralitas et numerus in habenti<lb ed="#Q"/>bus
ipsam non repugnat dignitati ipsius in ter<lb ed="#Q"/>mino.
Et dico ad confirmationem<!--p--> quod non est
<lb ed="#Q"/>simile de persona et essentia in hoc; et istud
<lb ed="#Q"/>dissolutum est superius et ostensum<!--5-->.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>