-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 2
/
ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8.xml
193 lines (193 loc) · 11.9 KB
/
ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>IIa-IIae, Inq. 3, Tract. 4, S. 2, Q. 1, T. 4, C. 8</title>
<author ref="#AlexanderOfHales">Alexander of Hales</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>IIa-IIae, Inq. 3, Tract. 4, S. 2, Q. 1, T. 4, C. 8</title>
<date when="2017-08-19">August 19, 2017</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority><ref target="https://www.earlyfranciscans.com">ERC Project 714427: Authority and Innovation in Early Franciscan Thought</ref></authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0">Creative Commons Attribution 4.0 International</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="Qc" n="quaracchi1930">Quaracchi 1930</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2017-08-19" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8">
<head xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Hd1e100">IIa-IIae, Inq. 3, Tract. 4, S. 2, Q. 1, T. 4, C. 8</head>
<head xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Hd1e103" type="question-title">DE MAGNITUDINE PECCATI ACIDIAE<!--8-->.</head>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e106">
<lb ed="#Qc"/>Octavo quaeritur de magnitudine huius pec<lb ed="#Qc"/>cati.
</p>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e113">
<lb ed="#Qc"/>Videtur enim esse maximum inter vitia.
<lb ed="#Qc"/>1. Otiositas enim <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e119">mater est omnium vitiorum et
<lb ed="#Qc"/>noverca virtutum</quote>, sicut dicit <name>Bernardus</name><!--9-->, et
<lb ed="#Qc"/>haec otiositas coniuncta est acidiae; de ipsa<!--i-->
<lb ed="#Qc"/>autem dicitur <title>Eccli.</title> 33, 29: <quote>Multam malitiam do<lb ed="#Qc"/>cuit
otiositas</quote>; cum ergo sit <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e131">mater vitiorum et
<lb ed="#Qc"/>noverca virtutum</quote>, per<!--k--> consequens erit acidia
<lb ed="#Qc"/>maximum peccatum.
</p>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e139">
<lb ed="#Qc"/>2. Item, poena peccati proportionatur culpae;
<lb ed="#Qc"/>sed istud peccatum gravissimam habet poenam;
<lb ed="#Qc"/>ergo gravissimam culpam. — Probatio mino<lb ed="#Qc"/>ris.
Dicitur super illud <title>Eccli.</title> 38, 20: <quote>In abduc<lb ed="#Qc"/>tione<!--l-->
permanet tristitia</quote>, <title>Glossa</title><!--10-->: <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e152">Hic incipit
<lb ed="#Qc"/>et in futura poena durabit propter diffidentiam
<lb ed="#Qc"/>supernae consolationis</quote>. Cum ergo tristitia ha<lb ed="#Qc"/>beat
poenam in praesenti continuatam<!--m--> poenae
<lb ed="#Qc"/>futurae, haec autem sit poena gravissima, acidia
<cb ed="#Qc" n="b"/>
<lb ed="#Qc"/>vero sit tristitia, patet quod acidia sit peccatum
<lb ed="#Qc"/>gravissimum.
</p>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e171">
<lb ed="#Qc"/>3. Praeterea, dicitur de hac tristitia quod sit
<lb ed="#Qc"/>tristitia ad mortem, secundum quod habetur<!--n-->
<lb ed="#Qc"/><title>II Cor.</title> 7, 10: <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e179" source="http://scta.info/resource/IIcor7_10">Saeculi autem tristitia operatur
<lb ed="#Qc"/>mortem</quote>; ergo est peccatum in Spiritum Sanctum,
<lb ed="#Qc"/>de quo dicitur <title>I Ioan.</title> ultimo, 16: <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e187" source="http://scta.info/resource/Iio5_16">Est peccatum ad
<lb ed="#Qc"/>mortem, non pro eo oret quis</quote>; ergo est irremis<lb ed="#Qc"/>sibile;
ergo maximum.
</p>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e195">
<lb ed="#Qc"/>Contra. a. Infidelitas est maius peccatum quam
<lb ed="#Qc"/>acidia; ergo acidia non est maximum; et similiter
<lb ed="#Qc"/>superbia maius est quam acidia<!--o-->, sicut dictum est<!--11-->.
</p>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e204">
<lb ed="#Qc"/>[Solutio]: 1-2. Ad quod dicendum quod con<lb ed="#Qc"/>tingit
loqui de acidia multipliciter. Est enim uno
<lb ed="#Qc"/>modo accipere acidiam secundum quod ipsa termi<lb ed="#Qc"/>natur
et consummatur in desperatione, secundum
<lb ed="#Qc"/>quod dicit <name>Augustinus</name><!--12--> quod <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e217">una est tri<lb ed="#Qc"/>stitia
quae ad poenitentiam trahit, altera quae
<lb ed="#Qc"/>ad desperationem perducit</quote>. Ab illa avertat nos
<lb ed="#Qc"/>Deus! Loquendo ergo de acidia secundum quod
<pb ed="#Qc" n="558"/>
<cb ed="#Qc" n="a"/>
<lb ed="#Qc"/>terminatur in desperationem, dicimus quod ipsa
<lb ed="#Qc"/>est gravissimum peccatum, et hoc ratione despe<lb ed="#Qc"/>rationis
sibi adiunctae, in quam terminatur. Et
<lb ed="#Qc"/>sic intelligitur illud quod dicitur <title>Eccli.</title> 38, 20 in
<lb ed="#Qc"/><title>Glossa</title><!--1-->: loquitur enim de tali acidia; unde
<lb ed="#Qc"/>dicit: <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e243">Propter diffidentiam supernae consola<lb ed="#Qc"/>tionis
hic incipit et in futura poena durat</quote>. Hoc
<lb ed="#Qc"/>enim est valde grave et quasi irremediabile,
<lb ed="#Qc"/>quando adducitur diffidentia supernae consola<lb ed="#Qc"/>tionis.
Hoc etiam modo loquitur de tristitia vel
<lb ed="#Qc"/>acidia ibidem, cum dicit<!--2-->: <quote>A tristitia festinat
<lb ed="#Qc"/>mors</quote>, <title>Glossa</title><!--3-->: <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e259">Animae desperanti<!--a--></quote>. Ecce
<lb ed="#Qc"/>quod ibi loquitur de acidia illa quae habet de<lb ed="#Qc"/>sperationem
adiunctam. — Item, loqui contingit
<lb ed="#Qc"/>de ipsa ratione otiositatis sibi adiunctae; haec
<lb ed="#Qc"/>autem<!--b--> otiositas occasio est multorum vitiorum.
<lb ed="#Qc"/>Anima enim necessario aut occupatur bonis co<lb ed="#Qc"/>gitationibus
aut malis. Si non est occupata bonis,
<lb ed="#Qc"/>tunc est valde prona ad malas<!--d-->, et ideo dicitur
<lb ed="#Qc"/>otiositas magnum malum et ratione huius otio<lb ed="#Qc"/>sitatis
dicitur magnum malum acidia. Verum<lb ed="#Qc"/>tamen
ratione sui generis in se non dicitur esse
<lb ed="#Qc"/>maximum peccatum, immo ratione generis pec<lb ed="#Qc"/>cati
maiora sunt superbia et infidelitas, sicut
<lb ed="#Qc"/>obicitur<!--4-->. Sed loquuntur illae auctoritates <title>Eccli.</title> <!--e5-->
<lb ed="#Qc"/>secundum quod habet desperationem terminum,
<lb ed="#Qc"/>et tunc dicitur maximum ratione adiuncti vel<!--f-->
<lb ed="#Qc"/>termini, non ratione generis peccati.
</p>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e298">
<lb ed="#Qc"/>3. Ad aliud quod obicitur quod <mentioned>est pecca<lb ed="#Qc"/>tum
ad mortem</mentioned>, dicendum quod tristitia dicitur
<lb ed="#Qc"/>esse <quote>peccatum ad mortem</quote> dupliciter: uno modo,
<lb ed="#Qc"/>quando terminatur in desperationem veniae, et
<lb ed="#Qc"/>tunc proprie dicitur esse <quote>peccatum ad mortem</quote>,
<lb ed="#Qc"/>et hoc modo est peccatum in Spiritum Sanctum et
<lb ed="#Qc"/>irremediabile. — Alio modo dicitur tristitia esse
<lb ed="#Qc"/>ad mortem, quia<!--g--> scilicet ordinat ad mortem cul<lb ed="#Qc"/>pae,
quia sicut bona tristitia, quae est poeniten<lb ed="#Qc"/>tia,
ordinat ad vitam, ita tristitia saeculi ordinat
<cb ed="#Qc" n="b"/>
<lb ed="#Qc"/>ad mortem<!--6-->, hoc est ad culpam, et hoc modo di<lb ed="#Qc"/>citur
<title>II Cor.</title> 7, 10 quod <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e328" source="http://scta.info/resource/IIcor7_10">tristitia saeculi mortem
<lb ed="#Qc"/>operatur</quote>. Sed hoc modo non est peccatum maxi<lb ed="#Qc"/>mum
et irremediabile, quia in multis accidit qui
<lb ed="#Qc"/>sunt ad hoc dispositi, sicut in melancholicis.
<lb ed="#Qc"/>Unde multotiens contingit ex infirmitate melan<lb ed="#Qc"/>choliae
vel etiam alia, et ideo non dicitur esse
<lb ed="#Qc"/>maximum peccatum nec irremediabile. Unde
<lb ed="#Qc"/><name>Chrysostomus</name><!--7-->: <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e346">Cain tristatus est, sed tri<lb ed="#Qc"/>stitia
mundi; Paulus tristatus<!--h--> est, sed ea quae
<lb ed="#Qc"/>est secundum Deum. Quae vero spiritualis est tri<lb ed="#Qc"/>stitia,
lucrum habet maximum; quae vero sae<lb ed="#Qc"/>cularis
est, damnum habet ultimum</quote>.
</p>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e358">
<lb ed="#Qc"/>Sed iuxta hoc obicitur de hoc quod di<lb ed="#Qc"/>citur
<title>I Ioan.</title> ultimo, 16: <quote xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-Qd1e364" source="http://scta.info/resource/Iio5_16">Est peccatum ad mortem,
<lb ed="#Qc"/>non dico ut<!--i--> pro eo oret quis</quote>. Numquid ergo
<lb ed="#Qc"/>esset orandum pro acidioso desperante? Quo<lb ed="#Qc"/>niam,
si est orandum pro illo, quid ergo<!--k--> dicit
<lb ed="#Qc"/>Ioannes?
</p>
<p xml:id="ahsh-l2Bi3t4s2q1t4c8-d1e377">
<lb ed="#Qc"/>Ad quod dicendum quod <quote>peccatum ad
<lb ed="#Qc"/>mortem</quote> dicitur dupliciter<!--8-->: uno modo dicitur <quote>pec<lb ed="#Qc"/>catum
ad mortem</quote><!--l--> peccatum mortale, et hoc modo
<lb ed="#Qc"/>orandum est pro illo. Sed aliter exponitur et<!--m-->
<lb ed="#Qc"/>dicitur <quote>peccatum ad mortem</quote>, quando aliquis ordi<lb ed="#Qc"/>nat
ita se ipsum, quod non est talis quod pro<!--n-->
<lb ed="#Qc"/>ipso habeat effectum oratio, sicut desperans de
<lb ed="#Qc"/>venia, manens huiusmodi, reddit se talem ut pro
<lb ed="#Qc"/>eo non habeat effectum oratio, et hoc est quia
<lb ed="#Qc"/>ipse non coadiuvat<!--o--> se sicut confidens de venia:
<lb ed="#Qc"/>confidens enim de venia adiuvat orantem in hoc
<lb ed="#Qc"/>quod confidit de venia, sed iste, qui est despe<lb ed="#Qc"/>rans,
non solum non adiuvat orantem, immo
<lb ed="#Qc"/>etiam ipsum impedit. In aliis enim peccatis homo
<lb ed="#Qc"/>bene confidit de venia vel saltem non diffidit,
<lb ed="#Qc"/>sed istud peccatum, quod est desperatio, diffidit
<lb ed="#Qc"/>de venia; unde ponit obstaculum et impedimen<lb ed="#Qc"/>tum
ut in ipso non habeat effectum oratio, et
<lb ed="#Qc"/>ideo dicit: <quote>Non dico ut pro ea aret quis</quote>.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>