-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 2
/
ahsh-l3p1in1t1q4t2c1.xml
301 lines (301 loc) · 18.5 KB
/
ahsh-l3p1in1t1q4t2c1.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>III, P. 1, Inq. 1, T. 1, Q. 4, T. 2, C. 1</title>
<author ref="#AlexanderOfHales">Alexander of Hales</author>
<respStmt>
<name xml:id="JW">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>TEI encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>III, P. 1, Inq. 1, T. 1, Q. 4, T. 2, C. 1</title>
<date when="2017-10-16">October 16, 2017</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority><ref target="https://www.earlyfranciscans.com">ERC Project 714427: Authority and Innovation in Early Franciscan Thought</ref></authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0">Creative Commons Attribution 4.0 International</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="Qd" n="quaracchi1948d">Quaracchi 1948, Volume 4</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-critical-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/master/src/out/critical.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a critical edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2017-10-16" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on"/>
</front>
<body>
<div xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1">
<head xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-Hd1e102">III, P. 1, Inq. 1, T. 1, Q. 4, T. 2, C. 1</head>
<head xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-Hd1e105" type="question-title">UTRUM SIT UNIO IN PERSONA<!--3-->.</head>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e108">
<lb ed="#Qd"/>Quantum ad primum articulum obicitur sic:
<lb ed="#Qd"/>1. Nulla unitas unita sive coniuncta est unitas
<lb ed="#Qd"/>personalis, quia, cum persona sit per se sonans,
<lb ed="#Qd"/>eius unitas debet non esse coniuncta; sed unitas
<lb ed="#Qd"/>Filii Dei, cum unitur carni, non est unitas per se,
<lb ed="#Qd"/>sed coniuncta; ergo non est<!--l--> personalis. Maior
<lb ed="#Qd"/>etiam patet per <name>Magistrum</name>, in <title>Sententiis</title><!--4-->, ubi
<lb ed="#Qd"/>quaerit <quote xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-Qd1e127">utrum Christus, secundum quod homo,
<lb ed="#Qd"/>sit persona</quote>, et dicit quod <quote xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-Qd1e132">anima non est
<cb ed="#Qd" n="b"/>
<lb ed="#Qd"/>persona</quote>, quamvis sit a <quote>substantia rationalis, quia
<lb ed="#Qd"/>non est per se sonans, sed coniuncta</quote> carni.
<lb ed="#Qd"/>Ergo unio Filii Dei cum carne non est unio in
<lb ed="#Qd"/>persona.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e147">
<lb ed="#Qd"/>2. Item, nihil potest esse medium et extremum
<lb ed="#Qd"/>secundum eamdem rationem<!--5-->; sed persona divina
<lb ed="#Qd"/>et humana natura sunt extrema istius<!--m--> unionis;
<lb ed="#Qd"/>ergo non fit haec unio in persona, cum medium
<lb ed="#Qd"/>sit illud in quod<!--n--> fit unio extremorum.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e160">
<pb ed="#Qd" n="83"/>
<cb ed="#Qd" n="a"/>
<lb ed="#Qd"/>3. Item, nihil terminatur ad se ipsum; si ergo
<lb ed="#Qd"/>unita terminantur ad illud in quod<!--a--> fit unio,
<lb ed="#Qd"/>patet quod nullum unitorum est illud in quod<!--b-->
<lb ed="#Qd"/>fit unio;si ergo in hac unione persona est unitum,
<lb ed="#Qd"/>scilicet ipse Filius Dei, ergo non est unio in
<lb ed="#Qd"/>persona.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e181">
<lb ed="#Qd"/>Ad oppositum. a. Si unio ista non est in per<lb ed="#Qd"/>sona,
ergo est in natura; aut ergo in natura creata
<lb ed="#Qd"/>aut in natura increata. Si in natura increata<!--c-->, quae
<lb ed="#Qd"/>est divina natura, ergo natura divina et humana
<lb ed="#Qd"/>unum sunt in illa unione: quod est impossibile.
<lb ed="#Qd"/>Similiter, si est in natura creata, sequetur idem
<lb ed="#Qd"/>inconveniens, quia diversae naturae tunc erunt
<lb ed="#Qd"/>una natura. Igitur haec unio non est in natura;
<lb ed="#Qd"/>sed est in<!--d--> natura vel in<!--e--> persona; ergo est in
<lb ed="#Qd"/>persona.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e205">
<lb ed="#Qd"/>b. Item, dupliciter uniuntur aliqua: aliquando ita
<lb ed="#Qd"/>quod unum est praedominans alteri, aliquando
<lb ed="#Qd"/>non. Quando primo modo fit, unio, tunc praedo<lb ed="#Qd"/>minans
trahit alterum ad sui unitatem; quando<!--f-->
<lb ed="#Qd"/>vero secundo modo, tunc unum non trahit alte<lb ed="#Qd"/>rum
ad sui unitatem<!--g-->, sed ex illis fit tertium;
<lb ed="#Qd"/>sed in hac unione divina natura praedominatur
<lb ed="#Qd"/>humanae; ergo trahit ipsam ad sui unitatem;
<lb ed="#Qd"/>sed non potest trahi in<!--h--> unitatem naturae, ita
<lb ed="#Qd"/>quod sit eadem<!--i--> natura cum illa; ergo trahit
<lb ed="#Qd"/>ipsam in unitatem<!--k--> personae; haec igitur unio
<lb ed="#Qd"/>est in persona, et non in natura creata nec<!--l-->
<lb ed="#Qd"/>increata.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e236">
<lb ed="#Qd"/>Solutio: Dicendum<!--1--> quod unum substantialiter
<lb ed="#Qd"/>dicitur dupliciter, scilicet simpliciter et secundum
<lb ed="#Qd"/>quid. Unum simpliciter dicitur<!--m--> duobus modis,
<lb ed="#Qd"/>scilicet unum per unitatem et unum per unionem.
<lb ed="#Qd"/>Unum per unitatem est illud<!--n--> in quo non est
<lb ed="#Qd"/>multitudo, quod<!--o--> scilicet non est in multis nec
<lb ed="#Qd"/>ex multis, ut Deus; unum vero per unionem est
<lb ed="#Qd"/>quod est in multis vel ex multis.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e256">
<lb ed="#Qd"/>Unum secundum quid est unum per apposi<lb ed="#Qd"/>tionem,
quod non est simpliciter unum, sed per
<lb ed="#Qd"/>appositionem alicuius<!--p--> ad alterum. Et hoc unum
<lb ed="#Qd"/>dicitur tripliciter, quia aliquando unum unitur
<lb ed="#Qd"/>alteri per appositionem, ita quod neutrum ab
<lb ed="#Qd"/>altero aliquam<!--q--> contrahit<!--r--> denominationem nec
<lb ed="#Qd"/>proprietatem; aliquando ita unum apponitur al<lb ed="#Qd"/>teri,
quod unum trahit ab altero proprietatem
<lb ed="#Qd"/>aliquam, sed non denominationem; aliquando
<lb ed="#Qd"/>vero ita, quod unum trahit ab altero denomina<lb ed="#Qd"/>tionem,
sed non proprietatem. Verbi gratia, lapis
<lb ed="#Qd"/>apponitur lapidi in acervo et fit unum ex ipsis
<cb ed="#Qd" n="b"/>
<lb ed="#Qd"/>per aggregationem, et tamen unus lapis ab al<lb ed="#Qd"/>tero
denominationem non trahit nec proprietatem.
<lb ed="#Qd"/>Secundo modo unitur per appositionem pomum
<lb ed="#Qd"/>vel aromaticum manui; pomum enim appositum
<lb ed="#Qd"/>manui afficit manum odore, ita quod manus ab
<lb ed="#Qd"/>eo<!--a--> trahit aliquam proprietatem, sed non deno<lb ed="#Qd"/>minationem.
Tertio modo unitur vestis per appo<lb ed="#Qd"/>sitionem
illi qui vestitur ex ea, quia ille recipit
<lb ed="#Qd"/>denominationem a veste et dicitur vestitus, sed
<lb ed="#Qd"/>non recipit proprietatem aliquam a veste nec
<lb ed="#Qd"/>trahit ex hoc aliquam proprietatem, secundum
<lb ed="#Qd"/>quam afficiatur.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e313">
<lb ed="#Qd"/>Unum autem simpliciter, quod est unum
<lb ed="#Qd"/>unione, dicitur multipliciter. Uno modo, quando
<lb ed="#Qd"/>aliqua duo uniuntur, servata natura utriusque et
<lb ed="#Qd"/>sine mutatione utriusque naturae. Alio modo,
<lb ed="#Qd"/>quando non servatur utraque natura, et hoc po<lb ed="#Qd"/>test
esse dupliciter, quia aut mutatur natura in
<lb ed="#Qd"/>utroque aut in altero: in altero mutatur natura,
<lb ed="#Qd"/>sicut quando unum est praedominans in alterum,
<lb ed="#Qd"/>quia trahit ipsum in suam unitatem vel naturam,
<lb ed="#Qd"/>sicut patet in unione vini multi cum parum<!--b--> de
<lb ed="#Qd"/>aqua<!--c-->; in utroque mutatur natura<!--d-->, sicut in unione
<lb ed="#Qd"/>aquae et mellis, quando ex illis componitur ter<lb ed="#Qd"/>tium.
item, unio, quae est<!--e--> utraque natura ser<lb ed="#Qd"/>vata,
est duplex, quia<!--f--> aut ex illis fit tertium aut
<lb ed="#Qd"/>non, sed fit unum de altero. Primo modo est
<lb ed="#Qd"/>unio animae et corporis<!--g--> in unum hominem
<lb ed="#Qd"/>compositum ex illis: non enim<!--h--> mutatur natura
<lb ed="#Qd"/>animae neque corporis. Secundo modo est unio,
<lb ed="#Qd"/>sicut dicimus quod surculus piri unitur arbori
<lb ed="#Qd"/>cui inseritur, sicut pomo vel alii: servatur enim
<lb ed="#Qd"/>natura<!--i--> utriusque, scilicet piri et pomi, nec
<lb ed="#Qd"/>unquam fiet pirum pomum nec e converso, nec
<lb ed="#Qd"/>ex illis efficitur tertium, scilicet arbor aliqua,
<lb ed="#Qd"/>quae nec sit<!--k--> pirum nec pomum, sed unum fit<!--l-->
<lb ed="#Qd"/>de altero sive est de altero, sicut pirus de pomo,
<lb ed="#Qd"/>quia in insertione dominans trahit alterum<!--m--> ad
<lb ed="#Qd"/>sui<!--n--> unitatem, ita quod est de illo, sed non est
<lb ed="#Qd"/>illud<!--o-->. In unione igitur, in qua mutatur alterum,
<lb ed="#Qd"/>est unio in eo quod trahit alterum ad suam na<lb ed="#Qd"/>turam<!--p-->.
In unione, in qua utrumque mutatur, est
<lb ed="#Qd"/>unio in tertio, scilicet tertia natura, quod scilicet
<lb ed="#Qd"/>tertium exiliis efficitur sive conficitur. Sed in
<lb ed="#Qd"/>unione, in qua<!--q--> est unum de altero, sicut<!--r--> in
<lb ed="#Qd"/>unione per insertionem, est unio in una hypo<lb ed="#Qd"/>stasi,
ita quod una est hypostasis duarum natu<lb ed="#Qd"/>rarum.
Unde piri et pomi in eodem stipite inser<lb ed="#Qd"/>torum<!--s-->,
postquam uniuntur per insertionem, est
<pb ed="#Qd" n="84"/>
<cb ed="#Qd" n="a"/>
<lb ed="#Qd"/>eadem hypostasis, scilicet eadem arbor, quae
<lb ed="#Qd"/>habet duas naturas omnino differentes, et est ibi
<lb ed="#Qd"/>unum hypostasi, non natura.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e407">
<lb ed="#Qd"/>Secundum hunc modum dicendum<!--1-->, sicut pos<lb ed="#Qd"/>sumus
dicere — nam <quote>non sumus digni corrigiam
<lb ed="#Qd"/>calceamenti solvere</quote><!--2-->, hoc est sacramentum huius<!--a-->
<lb ed="#Qd"/>unionis exponere<!--3--> — quod unio humanitatis ad
<lb ed="#Qd"/>deitatem est illa, in qua iit unum vel est de al<lb ed="#Qd"/>tero,
et non in qua<!--b--> unum sit alterum nec in
<lb ed="#Qd"/>qua unum, scilicet tertium<!--c-->, sit ex illis. Unde
<lb ed="#Qd"/>dicit <name>B. Iacobus</name>, <title>Iac.</title><!--d--> 1, 21: <quote>In mansuetudine
<lb ed="#Qd"/>suscipite insitum Verbum</quote>, id est Filium<!--e--> Dei
<lb ed="#Qd"/>humanae naturae unitum<!--4-->. Et ita, cum divina per<lb ed="#Qd"/>sona
sit praedominans in hac unione, trahit hu<lb ed="#Qd"/>manam
naturam ad unitatem<!--f--> suae hypostasis.
<lb ed="#Qd"/>Unde humanitas non est pars divinae personae,
<lb ed="#Qd"/>sed est de illa<!--g-->, quia est una hypostasis utrius<lb ed="#Qd"/>que;
servatur autem<!--h--> integritas utriusque natu<lb ed="#Qd"/>rae,
et ob hoc dicit Iacobus: <quote>Suscipite Verbum
<lb ed="#Qd"/>insitum</quote>. Et sic patet quod unio ista est<!--i--> in una
<lb ed="#Qd"/>hypostasi divina vel persona.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e450">
<lb ed="#Qd"/>[Ad obiecta]: 1. Ad primam rationem in
<lb ed="#Qd"/>contrarium dicendum quod<!--k--> <mentioned>per se</mentioned> uno modo
<lb ed="#Qd"/>excludit ens cum alio, alio modo dependens ab
<lb ed="#Qd"/>alio, ita quod <mentioned>per se</mentioned> est idem quod non cum
<lb ed="#Qd"/>alio vel non dependens ab alio. Quando ergo<!--l-->
<lb ed="#Qd"/>dicitur quod persona est ens per se, verum est,
<lb ed="#Qd"/>id est non dependens ab alio, sed non excluditur
<lb ed="#Qd"/>quod non sit ens cum alio. Unde persona est
<lb ed="#Qd"/>ens per se, id est non dependens ab alio; potest
<lb ed="#Qd"/>tamen esse cum alio, secundum quod substantia
<lb ed="#Qd"/>dicitur ens per se, licet sit alii coniuncta, quia
<lb ed="#Qd"/>non dependet ab eo: unde pomum unitum piro
<lb ed="#Qd"/>est ens per se, quia ab eo non dependet. Et si<lb ed="#Qd"/>militer
Filius Dei est ens per se in hac unione,
<lb ed="#Qd"/>quia non dependet ab humana<!--m--> natura sua hy<lb ed="#Qd"/>postasis<!--n-->
vel persona. — Sed contra: Nulla
<lb ed="#Qd"/>unitas unita est unitas personalis. Ad hoc di<lb ed="#Qd"/>cendum
quod aliquid unitur alii, ita quod tra<lb ed="#Qd"/>hitur
ad unitatem eius<!--o--> et participat eam, vel
<lb ed="#Qd"/>ita quod ipsum dat suam unitatem alteri et trahit
<lb ed="#Qd"/>ipsum ad suam unitatem, sicut quando pomum
<lb ed="#Qd"/>dominatur in insertione eius cum piro, trahit
<lb ed="#Qd"/>pirum ad unitatem suae hypostasis<!--p-->, pirum autem
<lb ed="#Qd"/>ita unitur ei<!--q--> quod ipsam participat et ad eam
<lb ed="#Qd"/>trahitur. Unitas ergo illius, quod ita unitur quod
<lb ed="#Qd"/>trahitur ad unitatem alterius, non est personalis,
<cb ed="#Qd" n="b"/>
<lb ed="#Qd"/>sed unitas eius quod sic unitur quod alterum
<lb ed="#Qd"/>trahit. Hoc modo unitur Filius Dei humanae
<lb ed="#Qd"/>naturae, quia trahit ipsam ad unitatem suae hy<lb ed="#Qd"/>postasis
et non e converso, et<!--a--> ideo eius unitas
<lb ed="#Qd"/>est personalis.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e522">
<lb ed="#Qd"/>2. Ad secundam rationem, quod obicitur
<lb ed="#Qd"/>quod <mentioned>nihil<!--b--> est medium et extremum secundum
<lb ed="#Qd"/>eamdem rationem</mentioned>, dicendum quod, cum dicitur
<lb ed="#Qd"/><mentioned>haec arbor unitur surculo</mentioned>, possumus<!--c--> conside<lb ed="#Qd"/>rare
hanc arborem ut est res naturae vel<!--d--> ut
<lb ed="#Qd"/>est individuum, quia refert considerare sic et sic,
<lb ed="#Qd"/>sicut patebit inferius<!--5-->. Et prout est res naturae,
<lb ed="#Qd"/>sic est extremum unionis; prout autem est indi<lb ed="#Qd"/>viduum,
sic est<!--e--> medium unionis, quia sic est
<lb ed="#Qd"/>illud in quo iit unio, quia haec res, scilicet
<lb ed="#Qd"/>arbor, unitur surculo in<!--f--> individuitate vel hypo<lb ed="#Qd"/>stasi.
Similiter Filius Dei secundum intelligentiae
<lb ed="#Qd"/>rationem ut res naturae, sic est extremum istius
<lb ed="#Qd"/>unionis; prout autem est persona, sic est medium
<lb ed="#Qd"/>istius<!--g--> unionis, quia Verbum unitur humanae
<lb ed="#Qd"/>naturae in persona, et sic differenter est medium
<lb ed="#Qd"/>et extremum.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e561">
<lb ed="#Qd"/>3. Ad tertiam rationem, qua obicitur quod
<lb ed="#Qb"/><mentioned>nihil terminatur ad se</mentioned><!--h-->, dicendum quod ve<lb ed="#Qd"/>rum
est secundum eamdem rationem; sed sicut<!--i-->
<lb ed="#Qd"/>circulus inchoat lineam et in<!--k--> illa terminatur
<lb ed="#Qb"/>— unde idem ad se terminatur, sed differt se<lb ed="#Qd"/>cundum
rationem — similiter dicendum quod per<lb ed="#Qd"/>sona,
quae est Filius Dei, prout est<!--l--> res na<lb ed="#Qd"/>turae,
sic est extremum unionis; prout autem
<lb ed="#Qd"/>est persona, sic est medium et terminat unio<lb ed="#Qd"/>nem,
et sic terminatur ad se, differt<!--m--> tamen se<lb ed="#Qd"/>cundum
rationem.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e583">
<lb ed="#Qd"/>Sed tunc quaeritur ulterius sic: Persona
<lb ed="#Qd"/>illa, quam tu dicis esse medium unionis, unitur;
<lb ed="#Qd"/>in quo ergo unitur, cum sit unio in aliquo? Si<lb ed="#Qd"/>militer<!--n-->
de illo, in quo unietur, erit quaestio in
<lb ed="#Qd"/>quo unitur, et sic erit abire in infinitum. — Ad
<lb ed="#Qd"/>hoc dicendum quod aliter unitur extre<lb ed="#Qd"/>mum
extremo et medium extremis. Nam extrema
<lb ed="#Qd"/>invicem se ipsis non uniuntur, sed per me<lb ed="#Qd"/>dium;
medium autem se ipso unitur extremis.
<lb ed="#Qd"/>Et propter hoc non est quaerere de unione
<lb ed="#Qd"/>medii in quo sit, cum se ipso uniatur, non per
<lb ed="#Qd"/>aliquod medium. Similiter est dicendum de per<lb ed="#Qd"/>sona.
</p>
<p xml:id="ahsh-l3p1in1t1q4t2c1-d1e614">
<lb ed="#Qd"/>Et sic patet solutio.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>