-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e1918.xml
709 lines (709 loc) · 46.8 KB
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e1918.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
703
704
705
706
707
708
709
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 2</title>
<author ref="#Ockham">Ockham</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 2</title>
<date when="2020-09-10">September 10, 2020</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-LyXLXy">Lyon 1495</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2020-09-10" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="275-r"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="wo8uy7-d1e1918"><!-- l2q2 -->
<head xml:id="wo8uy7-d1e1918-Hd1e108">Quaestio 2</head>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e111">
Questio ii.
<lb ed="#L" n="104"/>UTrum creatio
pas<lb ed="#L" n="105" break="no"/>sio differt a creatura. Quod sic probatur:
<lb ed="#L" n="106"/>qui aliter generatum posset di i
crea<lb ed="#L" n="107" break="no"/>tum: quia in generatione non inuenitur illud quod est idem cre
<lb ed="#L" n="108"/>ationi. Item quandocumque aliqua sunt eadem realiter vno
<lb ed="#L" n="109"/>posito ponitur aliud: sed iste ignis generatus potest esse
<!--553.xml-->
<pb ed="#L" n="275-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>idem cum creatione passiua: quia potest creare: igitur etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e135">
<lb ed="#L" n="2"/>⁋ Ite generatio passio eat generatum non sunt idem
<lb ed="#L" n="3"/>ergo nec creatio passio et creatura.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e142">
⁋ Item
crea<lb ed="#L" n="4" break="no"/>tura manet creatio non: igitur etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e147">
⁋ Ad oppositum
<lb ed="#L" n="5"/>si differt a creatura: aut igitur vt substantia: aut accidens
<lb ed="#L" n="6"/>non vt substantia: quia nec materia nec forma nec composi
<lb ed="#L" n="7"/>tum. non vt accidens: quia tunc esset posterius creatura
<lb ed="#L" n="8"/>maxime si creatum sit substantia deus potest separare prius ab
<lb ed="#L" n="9"/>solutum et distinctum realiter a posteriori. Item si sic
<lb ed="#L" n="10"/>tunc creatio crearetur et esset processus in infinitum
<lb ed="#L" n="11"/>hic primo videndum est de relationibus in communi. Et est hoc
<lb ed="#L" n="12"/>opinio quod in quolicet praedicamto est res praedicamnti: et
<lb ed="#L" n="13"/>modus praedicandi: res praedicamti est prima intentio. mo
<lb ed="#L" n="14"/>dus ant est secunda intentio: et per tales modos distinguntur
<lb ed="#L" n="15"/>praedicamenta. Quere gandensem in summa. dicit
<lb ed="#L" n="16"/>igitur: quod relatio quantum ad rem est idem cum fundamen
<lb ed="#L" n="17"/>to suo: sed quantum ad modum relationis differt et facit
<lb ed="#L" n="18"/>distinctum praedicamtum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e181">
⁋ Pro ista opinione arguitur.
<lb ed="#L" n="19"/>multiplicitur. Primo sic. Esse ad: est vnius rationis in
omni<lb ed="#L" n="20" break="no"/>bus relationibus et respectibus: igitur non potest esse
distin<lb ed="#L" n="21" break="no"/>ctio specierum relationis secundum diuersos modos rela
<lb ed="#L" n="22"/>tionum aliunde: nisi penes fundamenta: et similiter nec
<lb ed="#L" n="23"/>generum: quia a quo res habet distinctionem specificam et
<lb ed="#L" n="24"/>vnitatem ab eodem habet realitatem igitur: et ideo dicit: quod
<lb ed="#L" n="25"/>circumscripto fundamnto esse ad est eiusdem rationis in
<lb ed="#L" n="26"/>omnibus quae sunt ad: nisi penes fundamenta. nec est
<lb ed="#L" n="27"/>differentia generum nisi penes modos.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e203">
⁋ Item rela
<lb ed="#L" n="28"/>tiones eo quod sunt in diuersis assimilant et
distin<lb ed="#L" n="29" break="no"/>guntur. Si autem essent in vno fundamento tunc non
<lb ed="#L" n="30"/>sic assimularentur et distinguerentur: ergo distinctio
<lb ed="#L" n="31"/>relationis est penes fundamenta. Ite relatio ad
<lb ed="#L" n="32"/>uenit fundamento sine mutatione. v. phisicorum. quod
<lb ed="#L" n="33"/>non esset verum si distingueretur a fundamento.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e219">
⁋ Ite
<lb ed="#L" n="34"/>substantia et relatio differunt in deo secundum proprias rationes
<lb ed="#L" n="35"/>qui tantum duo praedicamta tranfferuntur ad divina: et tamen
<lb ed="#L" n="36"/>ibi non dicunt distinctas res
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e228">
⁋ Item relatio non compo
<lb ed="#L" n="37"/>nit cum absoluto: quod non esset verum si diceret aliam
<lb ed="#L" n="38"/>rem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e235">
⁋ Item contradictio non est quodsint duo quanta: et quod non
<lb ed="#L" n="39"/>sint equalia: ergo equalitas non differt a quantitatibus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e240">
<lb ed="#L" n="40"/>⁋ Istem relatio consequitur omne praedicatum: quia omnis res al
<lb ed="#L" n="41"/>teri compata: vel est eadem vel diuersa: ergo non differt
<lb ed="#L" n="42"/>a re cuiuslibet praedicamenti.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e250">
⁋ Ite si sic tunc album simile
<lb ed="#L" n="43"/>esset compositius quam non simile.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e255">
⁋ Item tunc ista relatio.
<lb ed="#L" n="44"/>esset composita ex esse ad et esse in: quia relatio ex quo
<lb ed="#L" n="45"/>est accidens inest necsario.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e262">
⁋ Alia opinio est quod
re<lb ed="#L" n="46" break="no"/>latio est alia res a fundamento: et est aliquid abso
<lb ed="#L" n="47"/>lutum. Quod probatur quia immutat auditum: vt patet
<lb ed="#L" n="48"/>in armonia: sed nihil habet talem actionem nisi abso
<lb ed="#L" n="49"/>lutum
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e273">
⁋ Item causat sonum: ergo est absolutum
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e276">
⁋ Tertia
<lb ed="#L" n="50"/>est opinio quod est alia res distincta a fundamento
<lb ed="#L" n="51"/>tamen non est in eo subiectiue
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e283">
⁋ Quod probatur tum quia ad et
<lb ed="#L" n="52"/>uenit sundamento sine sui mutatione quinto
phi<lb ed="#L" n="53" break="no"/>sicorum quod falsum esset si esset in eo subiectiue. Tum
<lb ed="#L" n="54"/>qui lapis visus: et non visus distinguntur: circumseri
<lb ed="#L" n="55"/>pta omni operatione intellectus et non per absolutum: igitur per
<!--553.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 275-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>respectiuum: sed illud non habet esse in lapide viso: quia ni
<lb ed="#L" n="57"/>hil causatur a visu in re visa. Tum quia sortes vt
sor<lb ed="#L" n="58" break="no"/>tes conexistens a nullo distinguitur nisi per respectum
<lb ed="#L" n="59"/>quae non habet omne in sorte: quia ex hoc quod sortes coexistit non
<lb ed="#L" n="60"/>habet esse in eo aliqua relatio. Tum quia scibile
inquam<lb ed="#L" n="61" break="no"/>tum terminat relationem scientie distinguitur a se
inquam<lb ed="#L" n="62" break="no"/>tum non determinat etiam nulla re noua existente
<lb ed="#L" n="63"/>in scibili.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e319">
⁋ Item si respectus esset in agente
agen<lb ed="#L" n="64" break="no"/>mutaretur et pateretur anteque ageret.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e324">
⁋ Quarta est
<lb ed="#L" n="65"/>opinio quod aliqua relationes distinguntur realiter ali
<lb ed="#L" n="66"/>quae non quae est scoti. primum probatur multipliciter per se
<lb ed="#L" n="67"/>parabilitatem relationis ad fundamentum: quia aliquid
<lb ed="#L" n="68"/>potest esse album et non simile. per vnionem nature
huma<lb ed="#L" n="69" break="no"/>ne ad suppositum diuinum. per inherentiam et separa
<lb ed="#L" n="70"/>tionem accidentium in eucharistia. per comparationem
<lb ed="#L" n="71"/>partium. per ordinem vniuersi. per vnionem forme cum
<lb ed="#L" n="72"/>materia. per causationem secundarum causarum propter
ap<lb ed="#L" n="73" break="no"/>proximationem. Item idem non continet plura diuersa
<lb ed="#L" n="74"/>rum rationum et oppositarum per omnimodam ydentitatem: sed
<lb ed="#L" n="75"/>vnum et idem est simile vni et dissimile alteri. Si dicas
<lb ed="#L" n="76"/>quod differunt solum per intellectum. Contra. tunc scientie
<lb ed="#L" n="77"/>mathematice quae sunt de relationibus puta musi
<lb ed="#L" n="78"/>ca et perspectiua non sunt scientiae reales
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e357">
⁋ Contra istam
<lb ed="#L" n="79"/>vltima opinionem: quia in nulla re sunt infinite res
<lb ed="#L" n="80"/>iu actu: sed si relatio differt realiter a fundamen
<lb ed="#L" n="81"/>to: hoc sequitur. ergo etc. assumptum probatur: quia
diuersi<lb ed="#L" n="82" break="no"/>tas est relatio realis et differt realiter a suo funda
<lb ed="#L" n="83"/>mento per te: ergo si ista differt per aliam relationem diuer
<lb ed="#L" n="84"/>sitatis: et illa realiter differt a suo fundamento
<lb ed="#L" n="85"/>per aliam relationem diuersitatis: et sic erit processus
<lb ed="#L" n="86"/>in infinitum. Si dicis quod est standum in secundo: quia
<lb ed="#L" n="87"/>quando fundamentum relatonis non potest esse sine contradicti
<lb ed="#L" n="88"/>one sine termino relationis: tunc illa est eadem cum
<lb ed="#L" n="89"/>fundamento suo: nunc autem contradictio est quod prima
re<lb ed="#L" n="90" break="no"/>latio diuersitatis qua vnum absolutum differt ab alio
<lb ed="#L" n="91"/>sit sine illo absoluto in quo sundatur: ergo cum illud
<lb ed="#L" n="92"/>absolutum terminat illam relationem diuersitatis qua
<lb ed="#L" n="93"/>est inter primam relationem diuersitatis et suum
funda<lb ed="#L" n="94" break="no"/>mentum: ergo ista secunda relatio est eadem realiter
sal<lb ed="#L" n="95" break="no"/>tem cum suo fundamento: scilicet cum prima relatione.
Con<lb ed="#L" n="96" break="no"/>tra. supposito quod ista regula sit vera. Accipio tunc
<lb ed="#L" n="97"/>oppositum eius scilicet quod omnis relatio est diuersa a suo
<lb ed="#L" n="98"/>fundamento: sine qua fundamentum non potest existere
<lb ed="#L" n="99"/>sine contradictione: nunc autem licet relatio diuersitatis
in<lb ed="#L" n="100" break="no"/>ter duo absoluta non potest esse sine contradictione sine re
<lb ed="#L" n="101"/>latione diuersitatis a fundamento suo: quia non po
<lb ed="#L" n="102"/>test esse sine illo primo fundamento: tamen prima
rela<lb ed="#L" n="103" break="no"/>tio diuersitatis bene potest esse sine relatione diuer
<lb ed="#L" n="104"/>sitatis quae est ad quodlibet aliud a suo fundamentor
<lb ed="#L" n="105"/>et a termino sue relatonis. Cuius probatio est: quia
<lb ed="#L" n="106"/>quaelibet alia res excepto deo potest destrui: et per con
<lb ed="#L" n="107"/>sequens potest primum fundamentum et prima diuersitas
<lb ed="#L" n="108"/>manere sine omni alia diuersitate: et quando maneni
<lb ed="#L" n="109"/>alie res in fundamento prime diuersitatis vel in ipsa
<lb ed="#L" n="110"/>prima diuersitate relationes diuersitatis ad alia
<!--554.xml-->
<pb ed="#L" n="276-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>sed qua ratione istud argumentum prime diuersitatis
<lb ed="#L" n="2"/>vel ipsa prima diuersitas relationem diuersitatis re
<lb ed="#L" n="3"/>aliter distinctam respectu vnius habet eadem ratione
respe<lb ed="#L" n="4" break="no"/>ctu cuiuscumque. igitur talia sunt infinita a quibus possunt
<lb ed="#L" n="5"/>relationes sic differre. quia prima relatio diuersita
<lb ed="#L" n="6"/>tis differt realiter a suo fundamento: quia fundamen
<lb ed="#L" n="7"/>tum potest esse sine ea: et differt ab alia re extrinseca
<lb ed="#L" n="8"/>realiter: quia potest esse sine illa. igitur per relationem
ter<lb ed="#L" n="9" break="no"/>tiam. et sic esset processus in infinitum. exemplum istius
<lb ed="#L" n="10"/>patet in albedine et similitudine. Applica ad propo
<lb ed="#L" n="11"/>situm.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e459">
⁋ Ite in nullo finito possunt esse infinite res: qua
<lb ed="#L" n="12"/>rum vna non sit pars alterius: nec omnes sint partes alte
<lb ed="#L" n="13"/>rius. quod dico propter continuum: quod est infinitum in po
<lb ed="#L" n="14"/>tentia propter infinitas partes: quae tamen faciunt vnum totu: sed
<lb ed="#L" n="15"/>hoc accideret si relatio etc. Assumptum patet. nam ante
<lb ed="#L" n="16"/>gelus quae est simplicitur simplex habet relationem
diuer<lb ed="#L" n="17" break="no"/>sitatis ad quanlibet parte continui: ergo si in continuo
<lb ed="#L" n="18"/>sunt infinite partes: erunt infinite relationes in ange
<lb ed="#L" n="19"/>lo.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e479">
⁋ Si dicas quod partes continui sunt in potentia
<lb ed="#L" n="20"/>Contra. non maior actualitas requiritur in aliquo ad
<lb ed="#L" n="21"/>terminandum diuersas relationes: quam ad hoc quod sit prin
<lb ed="#L" n="22"/>cipium elicitiuum alicuius operationis: sed vna pars
<lb ed="#L" n="23"/>continue distinguitur ab alia. etiam in toto potest esse
<lb ed="#L" n="24"/>principium elicitiuum alicuius operationis. Probatur
<lb ed="#L" n="25"/>qui accipiendo vnum magnum ignem: vna pars ipsius
<lb ed="#L" n="26"/>potest calefacere lignum approximatum alia parte
di<lb ed="#L" n="27" break="no"/>stante non calefaciente: sicut videmus ad sensum. ergo
<lb ed="#L" n="28"/>multo magis quelicet pars videtur terminare
rela<lb ed="#L" n="29" break="no"/>tionem diuersitatis fundatam in natura simplici
<lb ed="#L" n="30"/>ergo cum ille sint infinite in actu: ita quod non tos
<lb ed="#L" n="31"/>quin plures. sequitur quod angelus habet infinitos
re<lb ed="#L" n="32" break="no"/>spectus respectu talium partium: quia habet relationem
<lb ed="#L" n="33"/>diuersitatis respectu omnium quae possunt assignari.
<lb ed="#L" n="34"/>in continuo
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e514">
⁋ Item secundum eum omne absolutum prius
disti<lb ed="#L" n="35" break="no"/>ctum realiter a posteriori potest separari ab eo: et hoc
<lb ed="#L" n="36"/>est verum de vno fundamento et eius relatione. eodem
<lb ed="#L" n="37"/>modo est de duobus respectibus in eis fundatis: et
<lb ed="#L" n="38"/>ex hoc sequitur quod duo alba possunt esse sine
simili<lb ed="#L" n="39" break="no"/>tudine quae est relatio. et sic illa quae sunt similia cir
<lb ed="#L" n="40"/>cumscripta omni relatione non sunt similia per rela
<lb ed="#L" n="41"/>tionem: sed duo alba sunt huiusmodi: quia contradictio est
<lb ed="#L" n="42"/>quod sint duo alba nisi sint similia. igitur non sunt si
<lb ed="#L" n="43"/>milia per relationem. hoc confirmatur: quia causa potest
<lb ed="#L" n="44"/>vere dici causa: et effectus potest vere dici effectus
<lb ed="#L" n="45"/>sine aliqua relatione media. Antecedens probatur.
<lb ed="#L" n="46"/>qui absoluta in causa et effectu sunt priora ipsis respe
<lb ed="#L" n="47"/>ctibus sundatis in eis per eum in illo priori secundum suum
<lb ed="#L" n="48"/>modum loquendi absolutum in causa: dicitur vere causa
<lb ed="#L" n="49"/>et absolutum in effectu: dicitur vere effectus. Aliter si
<lb ed="#L" n="50"/>deus conseruaret absolutum in vtroque sine
respe<lb ed="#L" n="51" break="no"/>ctu nunquam vnum diceretur vere causa: et aliud vere
ef<lb ed="#L" n="52" break="no"/>fectus: quod videtur absurdum: cum absolutum in effectu
<lb ed="#L" n="53"/>non habeat essentiam nisi in efficientia cause tunc
<lb ed="#L" n="54"/>sic. Aut in illo priori denominatur denominationibus
<lb ed="#L" n="55"/>istis causa et effectus sine relatione: aut per rela
<!--554.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 276-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>tiones medias. si primum detur habetur
propo<lb ed="#L" n="57" break="no"/>situm. si secundum ergo illa absoluta non sunt priora
<lb ed="#L" n="58"/>illis respectibus quod negas.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e576">
⁋ Item nullus
re<lb ed="#L" n="59" break="no"/>spectus videtur necessario requiri ad hoc vt de
<lb ed="#L" n="60"/>non causa fiat causa. et ad hoc quod sequatur effectus
<lb ed="#L" n="61"/>nisi respectus approximationis: sed facta
approxi<lb ed="#L" n="62" break="no"/>matione potest causa durare per tempus anteque agat:
<lb ed="#L" n="63"/>qui deus potest suspendere actionem cause sic appro
<lb ed="#L" n="64"/>ximate. igitur si post illud tempus agat hoc erit sine
<lb ed="#L" n="65"/>relatione media: et per consequens erit aliud
causa<lb ed="#L" n="66" break="no"/>tum sine relatione praecedente ipsum productum: scilicet abso
<lb ed="#L" n="67"/>lutum. nam nihil procedit nisi approximatio: vt pri
<lb ed="#L" n="68"/>mo ostensum est: sed approximatio potest saluari si
<lb ed="#L" n="69"/>ne omni respectu: quia per motum localem acquiritur ipsi
cau<lb ed="#L" n="70" break="no"/>se negatio mediorum: ita quod quando approximatur nihil
<lb ed="#L" n="71"/>positiuum habet tunc quod prius non huit: sed tantum nega
<lb ed="#L" n="72"/>tionem: scilicet quod non sunt tot media inter causam ap
<lb ed="#L" n="73"/>proximatam et passum quot inter causam non appro
<lb ed="#L" n="74"/>ximatam et passum: et sic relatio non est respectus per
<lb ed="#L" n="75"/>quem causa denominatur formaliter causa: nec productum
for<lb ed="#L" n="76" break="no"/>maliter causatum. Confsirmatur: quia si aliquis
effe<lb ed="#L" n="77" break="no"/>ctus in creaturis requirit duas causas partia
<lb ed="#L" n="78"/>les quarum vna sit approximata passo et alia non:
<lb ed="#L" n="79"/>numquam approximatio ista causabit effectum nisi
<lb ed="#L" n="80"/>alia concurrat: et alia concurrente sequitur effectus
<lb ed="#L" n="81"/>sine omni relatione preuia alia ab approximatione.
<lb ed="#L" n="82"/>Item posita creatura in effectum statim sine omni re
<lb ed="#L" n="83"/>spectu denominatur agens et creans sine omni respe
<lb ed="#L" n="84"/>ctu. et hoc indifferenter siue agat mediante
cau<lb ed="#L" n="85" break="no"/>sa secunda: siue immediate totaliter producat effectum
<lb ed="#L" n="86"/>igitur propter tales denominationes non oportet ponere
<lb ed="#L" n="87"/>tales relationes quae eque possent fieri sine illis:
<lb ed="#L" n="88"/>sicut cum illis. Item deus potest facere omne absolutum
<lb ed="#L" n="89"/>sine alio quocunque positiuo facto in illo vel in
<lb ed="#L" n="90"/>quocumque alio: sed non poest producere duo alba nisi
<lb ed="#L" n="91"/>sint similia: ergo similitudo non est aliquid positiuum
ad<lb ed="#L" n="92" break="no"/>ditum albedini. Item non videtur rationabile quod cum
<lb ed="#L" n="93"/>vnum album fiat ratiome quod in albo existente hoc fiat ali
<lb ed="#L" n="94"/>quod positiuum cum in omni actione naturali requiratur
<lb ed="#L" n="95"/>debita approximatio. Item omne positiuum
distin<lb ed="#L" n="96" break="no"/>ctum a quocumque potest intelligi non intellecto alio.
<lb ed="#L" n="97"/>hoc patet quia non est maior separabilitas rerum in
in<lb ed="#L" n="98" break="no"/>tellectu quam in effectu: immo minor: quia intellectus
<lb ed="#L" n="99"/>potest coniuncta inre diuidere et vnum sine alio seor
<lb ed="#L" n="100"/>sum intelligere secundum philosophum tertio de anima. sed relatio
<lb ed="#L" n="101"/>est aliquod positiuum praeter fundamentum per te: et potest
<lb ed="#L" n="102"/>fundamentum existere sine relatione. igitur potest
rela<lb ed="#L" n="103" break="no"/>tio intelligi sine sundamentis et extremis: quod
<lb ed="#L" n="104"/>falsum est cum eius diffinitio et cognitio
depen<lb ed="#L" n="105" break="no"/>deat ex diffinitione extremorum. igitur nihil est praeter
<lb ed="#L" n="106"/>extrema. Preterea aliter sequeretur quod in motu
<lb ed="#L" n="107"/>digiti mei de nouo replerem totum vniuersum ac
<lb ed="#L" n="108"/>cidentibus: scilicet celum et terram: quia quando moueo digitum
<lb ed="#L" n="109"/>habet digitus alium situm quam prius respectu
cuius<lb ed="#L" n="110" break="no"/>libet partis celi. igitur si situs esset respectus
<!--555.xml-->
<pb ed="#L" n="276-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>essent modo de nouo tot respectus in celo quot
<lb ed="#L" n="2"/>sunt partes: et eius sunt infinite partes. igitur etc.
<lb ed="#L" n="3"/>qui non potes ponere tantum vnum respectu
respe<lb ed="#L" n="4" break="no"/>ctu totius celi: nisi ponas quod respectus sit forma
<lb ed="#L" n="5"/>extensa ad extensionem subiecti: et ille respectus
ha<lb ed="#L" n="6" break="no"/>beret infinitas partes: multa sunt alia inconue
<lb ed="#L" n="7"/>nientia contra istam opinionem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e713">
⁋ Ad rationes Ioh.
<lb ed="#L" n="8"/>de separatione non valet: quia quando aliquod nomen
<lb ed="#L" n="9"/>significat vnum principaliter et aliud connotati
<lb ed="#L" n="10"/>ue: destructo illo connotato et nullo reali destru
<lb ed="#L" n="11"/>cto in significato principali illud nomen non de
<lb ed="#L" n="12"/>notabit illud principale: quia non significat illud
<lb ed="#L" n="13"/>principale: nisi prout coexistit connotato: ideo
de<lb ed="#L" n="14" break="no"/>structo connotato non conuenit sibi illa denominatio
<lb ed="#L" n="15"/>et posito connotato illo quod conexistit principali
si<lb ed="#L" n="16" break="no"/>gnificato illud nomen vel conceptus denotat vtrum
<lb ed="#L" n="17"/>que: ita quod est ibi transitus de contradictorio in
com<lb ed="#L" n="18" break="no"/>tradictorium propter solam mutationem connotati. et
<lb ed="#L" n="19"/>eodem modo est si principale significatum destrua
<lb ed="#L" n="20"/>tur et maneat connotatum. Exemplum. similitudo vni
<lb ed="#L" n="21"/>us albedinis ad aliam significat primam
albedi<lb ed="#L" n="22" break="no"/>nem et connotat aliam: et quandium simul coexistunt dicun
<lb ed="#L" n="23"/>tur et denominantur similia sine omni alia relatione. et
<lb ed="#L" n="24"/>hoc quia hoc nomen vel conceptus significat ista
<lb ed="#L" n="25"/>duo alba quo ad totale significatum coexistentia
<lb ed="#L" n="26"/>et non significat vnam nisi coexistat alteri: et ideo
<lb ed="#L" n="27"/>destructa vna albedine non dicitur vna albedo
<lb ed="#L" n="28"/>similis et hoc propter solam destructionem secunde
albedi<lb ed="#L" n="29" break="no"/>nis connotate: et sic dictum est hic: ita est de
dissi<lb ed="#L" n="30" break="no"/>militudine et inequalitate identitate et
diuersi<lb ed="#L" n="31" break="no"/>tate. vbi ponuntur relationes reales sine
neces<lb ed="#L" n="32" break="no"/>sitate aliqua et sic est concedendum dictum philosophi
qui<lb ed="#L" n="33" break="no"/>to phisicorum quod relatio adest alicui sine mutati
<lb ed="#L" n="34"/>one eius: quia ista denominatio siue appellatio
re<lb ed="#L" n="35" break="no"/>latiua aduenit alicui propter solam mutationem in
<lb ed="#L" n="36"/>connotato et propter eius generationem et corrupti
<lb ed="#L" n="37"/>onem. si enim esset alia res a fundamento
impossi<lb ed="#L" n="38" break="no"/>le esset quod alicui adueniret de nouo sine
muta<lb ed="#L" n="39" break="no"/>tione in eo. Eodem modo de creatione passiua:
<lb ed="#L" n="40"/>qui significat creaturam principaliter et deum
conno<lb ed="#L" n="41" break="no"/>tatiue. ad hoc est dicendum sicut in quaestione prece
<lb ed="#L" n="42"/>denti dictum est de creatione actiua. Et alie rationes
<lb ed="#L" n="43"/>videntur concludere magis et maxime de vnione
<lb ed="#L" n="44"/>nature humane ad verbum: de vnione accidentur
<lb ed="#L" n="45"/>ad subiectum: de vnione forme ad materiam et
ge<lb ed="#L" n="46" break="no"/>neraliter vbi aliquid transit de contradictorio in
<lb ed="#L" n="47"/>contradictorium et omnia absoluta nunc manent quae prius
<lb ed="#L" n="48"/>Nec est mutatio alicuius absoluti ad formam
<lb ed="#L" n="49"/>nec ad locum: vt si deus separaret accidens a sub
<lb ed="#L" n="50"/>iecto et conseruaret vtrumque in esse absoluto in eo
<lb ed="#L" n="51"/>dem loco ibi oportet necessarie ponere mutationem ad
<lb ed="#L" n="52"/>aliquem respectum: sed si non potest nec accidens a sub
<lb ed="#L" n="53"/>iecto nec forma a materia separari sine separati
<lb ed="#L" n="54"/>one locali: tunc nullum respectum oportet ibi ponere
<lb ed="#L" n="55"/>qui omnia per motum localem saluarem: quae tum saluas per re
<!--555.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 276-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>spectum: quia tunc vnio non significat nisi ipsa
extre<lb ed="#L" n="57" break="no"/>maconnotando negationem medii intercepti: et ideo
<lb ed="#L" n="58"/>quando illud medium est interceptum non est vnio: sed
<lb ed="#L" n="59"/>oportet semper ponere necessario vnionem
natu<lb ed="#L" n="60" break="no"/>re humane ad verbum esse respectum realem. Alii autem
<lb ed="#L" n="61"/>respectus qui ponuntur: scilicet approximatio vnio
per<lb ed="#L" n="62" break="no"/>tium ordo vniuersi: et sic de aliis possunt saluari
<lb ed="#L" n="63"/>per negationes. De primo patet quaestione praecedente. de secundo
<lb ed="#L" n="64"/>potest dici quod vnio partium in continuo significat ipsas
<lb ed="#L" n="65"/>partes connotando negationem medii
intercepti<lb ed="#L" n="66" break="no"/>et quando est ista negatio tunc dicuntur iste partes vni
<lb ed="#L" n="67"/>te et quando non: tunc non sunt vnite. sed hoc modo de
per<lb ed="#L" n="68" break="no"/>tibus vnitis non potest fieri vnio sine motu lo
<lb ed="#L" n="69"/>cali alterius partis. Similiter ordo vniuersi significat
<lb ed="#L" n="70"/>partes vniuersi cum negationibus aliorum corporum
<lb ed="#L" n="71"/>mediorum. sed si tenerem quod relatio esset aliqua res:
<lb ed="#L" n="72"/>dicerem cum Io. quod esset res distincta a fundamento et
<lb ed="#L" n="73"/>discordando dicerem quod omnis relatio differt realiter
<lb ed="#L" n="74"/>a fundamento: et ita creatio passio sicut quaecunque
<lb ed="#L" n="75"/>alia. Cuius ratio est: quia quaecunque creatura alteri co.
<lb ed="#L" n="76"/>prata vel est eadem sibi realiter vel differt realiter
<lb ed="#L" n="77"/>or non pono distinctionem formalem in creaturis.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e874">
<lb ed="#L" n="78"/>⁋ Sed contra ista arguitur: quia si differt realiter et
<lb ed="#L" n="79"/>est posterior creatura posset creatio seprari ab
<lb ed="#L" n="80"/>ea: et sic posset esse et non dependere ad deum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e883">
⁋ Iste
<lb ed="#L" n="81"/>quod vniformiter conuenit omnibus quibus conuenit vel
<lb ed="#L" n="82"/>distinguitur a quolibet vel a nullo. Exemplum. rela
<lb ed="#L" n="83"/>tio distinctionis conuenit omnibus distinctionibus vni
<lb ed="#L" n="84"/>formiter et non distinguitur a quolibet: quia aliter esset
<lb ed="#L" n="85"/>processus in infinitum: ergo a nullo distinguitur. eo
<lb ed="#L" n="86"/>dem modo est in proposito. quare Io. quia depedentia
<lb ed="#L" n="87"/>ad deum conuenit absolutis: et respectus a
respe<lb ed="#L" n="88" break="no"/>ctiuis non distinguitur realiter: ergo nec ab absolutr
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e903">
<lb ed="#L" n="89"/>⁋ Ad primum dico secundum istam viam quod ex inseparabili
<lb ed="#L" n="90"/>tate non arguitur identitas: quia inequalitas et equa
<lb ed="#L" n="91"/>litas sunt relationes distincte a fundamentis et
<lb ed="#L" n="92"/>positis duobus quantis non potest deus facere quin
<lb ed="#L" n="93"/>sint equalia vel inequalia: et per consequens posito
<lb ed="#L" n="94"/>quod quantitas sit prior in equalitate et distinguatur
<lb ed="#L" n="95"/>realiter ab ea tamen non potest separari. Ex hoc non se
<lb ed="#L" n="96"/>quitur quod equalitas et quantitas sint eadem realiter
<lb ed="#L" n="97"/>sicut in proposito. iste partes referuntur ad totum rea
<lb ed="#L" n="98"/>liter secundum istam viam per relationem dupli et dimidii
<lb ed="#L" n="99"/>maioris et minoris. nunc autem est impossibile quod to
<lb ed="#L" n="100"/>tum sit et partes non sint: et per consequens non sit
re<lb ed="#L" n="101" break="no"/>latio dupli etc. Et tamen non sequitur propter hoc
<lb ed="#L" n="102"/>quod relationes sint eedem fundamentis suis cuius
<lb ed="#L" n="103"/>ratio est: quia quandocunque aliqua opponuntur si vna re
<lb ed="#L" n="104"/>latio sit realiter distincta fundamento et alia
si<lb ed="#L" n="105" break="no"/>bi opposita est distincta: sed relatio dupli et dimi
<lb ed="#L" n="106"/>dii est huiusmodi vel totius ad partes vel partis ad
<lb ed="#L" n="107"/>totum: sed relatio partis ad totum distinguitur realiter
<lb ed="#L" n="108"/>a parte probo: quia pars potest separari a toto et sic
<lb ed="#L" n="109"/>manet quicqud absolutum fuerit in parte: similiter in
<lb ed="#L" n="110"/>toto: et tamen non manet. ista relatio: quia post separatio¬
<!--556.xml-->
<pb ed="#L" n="277-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>nem non est pars vnita toti: ergo differt realiter
<lb ed="#L" n="2"/>a parte. igitur relatio totius adpartem sibi
oppo<lb ed="#L" n="3" break="no"/>sita differt realiter: et non potest tamen separari a toto
<lb ed="#L" n="4"/>ipso manente. Item quod dicit quod prius natura potest se
<lb ed="#L" n="5"/>parari a posteriori aut potest intelligi per prius
na<lb ed="#L" n="6" break="no"/>tura quod potest sine alio esse et non econuerso sicut
<lb ed="#L" n="7"/>habetur per diffinitionem priorum quanto methaphisice.
<lb ed="#L" n="8"/>et sic petit quod debet probare quod creatura sic sit
<lb ed="#L" n="9"/>prior natura relatione quod potest separari. hoc enim
<lb ed="#L" n="10"/>debet probare. Aut intellexit quod creatura sine oi
<lb ed="#L" n="11"/>respectu dependet ad deum: sicut deus dicitur
cre<lb ed="#L" n="12" break="no"/>are sine omni respectu in deo: et tunc habetur
proposi<lb ed="#L" n="13" break="no"/>tum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e988">
⁋ Ad aliud dico quod licet res absoluta fundat
<lb ed="#L" n="14"/>relationem distinctam in eo: non tamen relatio. et ideo licet
<lb ed="#L" n="15"/>creatio passio sit alia res a creatura: non tamen
cre<lb ed="#L" n="16" break="no"/>atio passio fundat aliam relationem et ideo non conclu
<lb ed="#L" n="17"/>dit plus quod creatio passio non sitaliud realiter a
<lb ed="#L" n="18"/>creatura quam quod similitudo non sit alia res: quia si similitu
<lb ed="#L" n="19"/>do esset alia res a fundamento: tunc esset similis
si<lb ed="#L" n="20" break="no"/>militudini alterius. et sic in infinitum sicut tum a
<lb ed="#L" n="21"/>guis
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1009">
⁋ Contra primam opinionem in hoc quod inherem
<lb ed="#L" n="22"/>tia quatitatis vel qualitatis non dicit rem prime
<lb ed="#L" n="23"/>intentionis sed secunde. arguitur quia impossibile est quod
<lb ed="#L" n="24"/>sit transitus de contradictorio in contradictorium
<lb ed="#L" n="25"/>sine mutatione alicuius realis et positiui vbi nul
<lb ed="#L" n="26"/>lus modus gramaticalis vel logicalis impedit
<lb ed="#L" n="27"/>sed subiectum et quantitas possunt manere quantum
<lb ed="#L" n="28"/>ad omnia absoluta in eis quando separantur sine inheren
<lb ed="#L" n="29"/>tia actuali cum igitur ista prius fuerunt vnita et modo
<lb ed="#L" n="30"/>non. ergo necessario haec aliquid corrumpitur ratione cu
<lb ed="#L" n="31"/>ius prius denotantur vnita: et modo non: quia nullus est
<lb ed="#L" n="32"/>modus logicalis impediens. huiusmodi non potest esse ab
<lb ed="#L" n="33"/>solutum. Per positum igitur falsum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1038">
⁋ Ite cotra hoc
<lb ed="#L" n="34"/>quod ponit quod modus essendi in constituit predica
<lb ed="#L" n="35"/>mentum accidentis: quia inherentia potest separari ab
<lb ed="#L" n="36"/>accidente: vt patet in eucharistia: et tamen illud acci
<lb ed="#L" n="37"/>dens est in genere accidentis.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1049">
⁋ Si dicis quod
suffi<lb ed="#L" n="38" break="no"/>cit inherentia aptitudinalis. Contra inherentia
<lb ed="#L" n="39"/>actualis et aptitudinalis non distiguntur nisi sicut
<lb ed="#L" n="40"/>potentia et actus. ergo si vnum non constituit
predi<lb ed="#L" n="41" break="no"/>camentum: ergo nec aliud. Assumptum patet: quia si di
<lb ed="#L" n="42"/>stinguerentur: tunc acidens quando esset in subiecto
<lb ed="#L" n="43"/>non esset in praedicamento: quia illa aptitudo corrum
<lb ed="#L" n="44"/>pitur quando accidens est in subiecto per quam accidens
<lb ed="#L" n="45"/>est in praedicamento
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1069">
⁋ Ad primum prime opinionis
<lb ed="#L" n="46"/>tenendo opinionem Io. dico quod si relationes
fun<lb ed="#L" n="47" break="no"/>darentur in eodem fundamento adhuc distinguerem
<lb ed="#L" n="48"/>tur inter se: quia similitudo et dissimilitudo cum sint
<lb ed="#L" n="49"/>diuersarum specierum possunt fundari in eodem
fumn<lb ed="#L" n="50" break="no"/>damento numero: et tamen distingui specie. Item in
<lb ed="#L" n="51"/>generatione vniuoca fundantur secundum eum relationes al
<lb ed="#L" n="52"/>terius rationis: puta quia generans potest esse causa
geni<lb ed="#L" n="53" break="no"/>ti et potest esse simile. et sic fundatur in eo relatio cause
<lb ed="#L" n="54"/>et similitudinis. Exemplum. si calor generet calorem.
<lb ed="#L" n="55"/>Per hoc partbet ad aliud quod causa quare due similitu
<!--556.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 277-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>dines distinguntur est in seipsis non in aliquo
ex<lb ed="#L" n="57" break="no"/>trinseco
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1104">
⁋ Ad aliud dico quod philosophus negat mutati
<lb ed="#L" n="58"/>onem talem in relatione quale concedit inter similes
<lb ed="#L" n="59"/>qualitates.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1111">
⁋ Ad aliud dico quod ille modus loquen
<lb ed="#L" n="60"/>di est improprius et falsus de virtute sermonis
<lb ed="#L" n="61"/>quod duo predicamenta sunt in deo: quia nunquam dicum
<lb ed="#L" n="62"/>tur esse praedicamenta in aliquibus nisi illa in qua
<lb ed="#L" n="63"/>bus dicuntur esse sint proprie in praedicamento. nunc
<lb ed="#L" n="64"/>autem deus in nullo praedicamento est: bene tamen in deo
<lb ed="#L" n="65"/>sunt duo modi praedicandi: quia ad se et ad aliud: sed
<lb ed="#L" n="66"/>illi modi non sunt proprii alicui praedicamento: sed
<lb ed="#L" n="67"/>sunt communes rebus existentibus: et ideo absolutum et
<lb ed="#L" n="68"/>respectiuum dicunt duos conceptus communes deo et
<lb ed="#L" n="69"/>creaturis quae nec habent esse in deo nec in
crea<lb ed="#L" n="70" break="no"/>turis subiectiue: sed tantum obiectiue. Unde non plus
<lb ed="#L" n="71"/>concedo quod in deo manent duo modi predicandi
<lb ed="#L" n="72"/>vel predicabiles quam quod deus sit in predicamento
<lb ed="#L" n="73"/>ideo tales propositiones communiter sunt false de virtute
<lb ed="#L" n="74"/>sermonis.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1147">
⁋ Ad aliud concedo quod relatio componi
<lb ed="#L" n="75"/>tur cum fundamento tenendo opinionem Io. con
<lb ed="#L" n="76"/>positione accidentali.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1154">
⁋ Ad aliud de duobus quan
<lb ed="#L" n="77"/>tis que non possunt esse nisi sint equalia. Dico
<lb ed="#L" n="78"/>si tenerem distinctionem realem relationis a
fun<lb ed="#L" n="79" break="no"/>damento: tunc negarem illam propositionem omne prius
<lb ed="#L" n="80"/>etc. tenendo autem aliam viam patet quid sit dicedum
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1165">
<lb ed="#L" n="81"/>⁋ Ad aliud dico quod aliquid consequi diuersa praedicamen
<lb ed="#L" n="82"/>ta potest intelligi dupliciter. vno modo quod sit con
<lb ed="#L" n="83"/>mune diuersis pred camentis. primo modo
dicen<lb ed="#L" n="84" break="no"/>di per se. et tunc verum est quia illud quod est sic commune di
<lb ed="#L" n="85"/>uersis non distinguitur realiter ab eis. Alio
mo<lb ed="#L" n="86" break="no"/>do potest aliquid esse commune diuersis. secundo modo dicendi
<lb ed="#L" n="87"/>per se: et ita quod conueniat vni primo modo: et aliis
se<lb ed="#L" n="88" break="no"/>cundo modo. et sic illud commune potest esse in diuersis ab
<lb ed="#L" n="89"/>eis. Exemplum. identitas primo modo probatur de
rela<lb ed="#L" n="90" break="no"/>tione: sed de aliis secundo modo. ideo potest identitas di
<lb ed="#L" n="91"/>cere relationem realem distinctam ab eis: sic est de
<lb ed="#L" n="92"/>esse ad et esse in:rrespectu diuersorum praedicamentorum
<lb ed="#L" n="93"/>Unde licet identitas et inherentia ad ista sunt eadem
<lb ed="#L" n="94"/>illis de quibus predicantur primo modo: non autem illis
<lb ed="#L" n="95"/>de quibus predicantur secundo modo.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1200">
⁋ Ad aliud dico
<lb ed="#L" n="96"/>quod relatio habet propriam inherentiam: et quod illa
dif<lb ed="#L" n="97" break="no"/>fert a relatione propter distinctionem terminorum re
<lb ed="#L" n="98"/>lationis inheretie: et quando dicit prius etc. nego illam
<lb ed="#L" n="99"/>propositionem in proposito. et hic est status in secundo
<lb ed="#L" n="100"/>licet non eodem modo quo ponit doctor subtilis
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1213">
<lb ed="#L" n="101"/>⁋ Tertia opinio videtur ponere multa superflua
<lb ed="#L" n="102"/>qui ponit multiplicationem relationum in
infini<lb ed="#L" n="103" break="no"/>tum. Ad argumentum istius opinionis dico quod
<lb ed="#L" n="104"/>relatio non est causa alicuius absoluti: sed ab
<lb ed="#L" n="105"/>solutum est causa absoluti: quia licet sonus absolu
<lb ed="#L" n="106"/>te non causet delectationem: tamen sonus
propor<lb ed="#L" n="107" break="no"/>tionatus armonie causat delectationem.
Con<lb ed="#L" n="108" break="no"/>tra tertiam opinionem. quia sicut eoipso quod ali
<lb ed="#L" n="109"/>quid est completum in genere: et est in alio
in<lb ed="#L" n="110" break="no"/>formatiue concluditur quod sit accidens in eoip¬
<!--557.xml-->
<pb ed="#L" n="277-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>so quod aliquid est per se in genere et non est in alio
<lb ed="#L" n="2"/>informatiue: concluditur quod sit substantia. si igi
<lb ed="#L" n="3"/>tur relatio non esset in alio esset substantia. Si
<lb ed="#L" n="4"/>dicis quod non habet illum modum per se essendi
<lb ed="#L" n="5"/>quem habet substantia. Contra. vnum accidens
<lb ed="#L" n="6"/>alio modo est in quam ad: nihilominus tamen vtrunque
<lb ed="#L" n="7"/>est accidens. Item si potest fieri relatio sine funda
<lb ed="#L" n="8"/>mento: quia cum non sit informatiue in subiecto: non
<lb ed="#L" n="9"/>debet dependere ab eo: nisi sicut a causa efficiente
<lb ed="#L" n="10"/>sed omnem causalitatem efficacie potest deus supplere
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1265">
<lb ed="#L" n="11"/>⁋ Ad aliud dico quod licet potentia visiua non possit
<lb ed="#L" n="12"/>causare aliquod absolutum in re visa tamen bene potest
<lb ed="#L" n="13"/>causare in eo relationem realem: nec est magis inco
<lb ed="#L" n="14"/>ueniens quam quod vnum album ratiome causet in me similitudi
<lb ed="#L" n="15"/>nem in flandria. Si dicis quod scibile visibile omnia
<lb ed="#L" n="16"/>illa referuntur sola relatione rationis: nego quia philosophus
<lb ed="#L" n="17"/>non negat ibi relationem rationis: immo dicit quod illa
<lb ed="#L" n="18"/>referuntur ad alia sicut alia ad ipsa.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1286">
⁋ Ad aliud
di<lb ed="#L" n="19" break="no"/>co quod agens naturale vere mutatur ad relationem: sed
<lb ed="#L" n="20"/>non oportet quod mutetur ante effectum productum: quia relatio
<lb ed="#L" n="21"/>est posterior extremis in fundamentis vt dictum est
<lb ed="#L" n="22"/>supra tenendo aliam viam quae probabilior videtur: scilicet quod
<lb ed="#L" n="23"/>relatio nihil positiuum simplicitur absolutum
signi<lb ed="#L" n="24" break="no"/>ficat possunt omnia saluari per denominationem
diuer<lb ed="#L" n="25" break="no"/>sam et connotationem sicut satis dictum est supra.
<lb ed="#L" n="26"/>Sciendum tamen quod ista differentia quam ponit Io. in
<lb ed="#L" n="27"/>ter relationes quie causantur ab intrinseco et ab
extri<lb ed="#L" n="28" break="no"/>seco debet sic intelligi quod positis extremis et
funda<lb ed="#L" n="29" break="no"/>mentis duarum relationum et ipsa relatione simul posita
<lb ed="#L" n="30"/>semper stantibus illis extremis semper stabit eadem
<lb ed="#L" n="31"/>relatio: sed sic non est de respectibus quae oriuntur ab extrin
<lb ed="#L" n="32"/>seco: quia si materia separatur a forma et vtrumque in
<lb ed="#L" n="33"/>esse conseruetur non stat vnio: sed posito patre et filio
<lb ed="#L" n="34"/>et quod pater generet filium semper ponitur paternitas
<lb ed="#L" n="35"/>et filiatio. et sic non intelligitur quod positis ipsis ex
<lb ed="#L" n="36"/>tremis statim oriatur ipsa relatio: quia deus potest
eun<lb ed="#L" n="37" break="no"/>dem hominem quem petrus generauit creare et tamen
il<lb ed="#L" n="38" break="no"/>le homo sic creatus non esset filius petri: quia
num<lb ed="#L" n="39" break="no"/>quam eum genuit: sed posito quod eum genuerit: tunc sequitur
<lb ed="#L" n="40"/>quod semper stabit ipsa relatio: tamen bene potest dici quod
po<lb ed="#L" n="41" break="no"/>sitis extremis naturaliter necessario oritur relatio
<lb ed="#L" n="42"/>et per hoc excluditur predicta obiectio de creatione
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1341">
<lb ed="#L" n="43"/>⁋ Intelligendum quod propositio illa de
separabili<lb ed="#L" n="44" break="no"/>tate aliquorum quae probat distinctionem inter aliqua debet
<lb ed="#L" n="45"/>sic intelligi quod quando de aliquo termino vel aliquibus
<lb ed="#L" n="46"/>terminis supponentibus personaliter verificantur
<lb ed="#L" n="47"/>extrema contradictionis: scilicet esse et non essemnecesse est
<lb ed="#L" n="48"/>quod inter illa pro quibus termini supponunt sit
disti<lb ed="#L" n="49" break="no"/>ctio realis. et per hoc partbet ad illam obiectionem quando
quae<lb ed="#L" n="50" break="no"/>ritur. Aut intelligis per separabilia aliqua realiter
<lb ed="#L" n="51"/>distincta aut non. si sic tunc pentis: si non tunc falsum
<lb ed="#L" n="52"/>assumis. patet enim quod non acceperis quod quando distincte
<lb ed="#L" n="53"/>res sunt separabiles: sed predicto modo quando de
ali<lb ed="#L" n="54" break="no"/>quo toto etc. et per illum modum probatur distinctio
rea<lb ed="#L" n="55" break="no"/>lis.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e1918-d1e1372">
Ad argumenta principalia patet ex dictu.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>