-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e2155.xml
1190 lines (1190 loc) · 79.8 KB
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e2155.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
703
704
705
706
707
708
709
710
711
712
713
714
715
716
717
718
719
720
721
722
723
724
725
726
727
728
729
730
731
732
733
734
735
736
737
738
739
740
741
742
743
744
745
746
747
748
749
750
751
752
753
754
755
756
757
758
759
760
761
762
763
764
765
766
767
768
769
770
771
772
773
774
775
776
777
778
779
780
781
782
783
784
785
786
787
788
789
790
791
792
793
794
795
796
797
798
799
800
801
802
803
804
805
806
807
808
809
810
811
812
813
814
815
816
817
818
819
820
821
822
823
824
825
826
827
828
829
830
831
832
833
834
835
836
837
838
839
840
841
842
843
844
845
846
847
848
849
850
851
852
853
854
855
856
857
858
859
860
861
862
863
864
865
866
867
868
869
870
871
872
873
874
875
876
877
878
879
880
881
882
883
884
885
886
887
888
889
890
891
892
893
894
895
896
897
898
899
900
901
902
903
904
905
906
907
908
909
910
911
912
913
914
915
916
917
918
919
920
921
922
923
924
925
926
927
928
929
930
931
932
933
934
935
936
937
938
939
940
941
942
943
944
945
946
947
948
949
950
951
952
953
954
955
956
957
958
959
960
961
962
963
964
965
966
967
968
969
970
971
972
973
974
975
976
977
978
979
980
981
982
983
984
985
986
987
988
989
990
991
992
993
994
995
996
997
998
999
1000
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 1</title>
<author ref="#Ockham">Ockham</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 1</title>
<date when="2020-09-10">September 10, 2020</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-LyXLXy">Lyon 1495</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2020-09-10" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="343-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="wo8uy7-d1e2155"><!-- l3q1 -->
<head xml:id="wo8uy7-d1e2155-Hd1e108">Quaestio 1</head>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e111">
<!--688.xml-->
<pb ed="#L" n="343-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>Tertii libri. Questio prima
<lb ed="#L" n="2"/>CIrca tertium
<lb ed="#L" n="3"/>librum primo queritur. Utrum
<lb ed="#L" n="4"/>solus filius vniuit sibi na
<lb ed="#L" n="5"/>turam humanam in vnitatem
<lb ed="#L" n="6"/>suppositi.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e133">
Quod non: quia quando
ali<lb ed="#L" n="7" break="no"/>qua sunt eadem numero ex
<lb ed="#L" n="8"/>natura rei vnito vno et reliquum. sed homo et hu
<lb ed="#L" n="9"/>manitas sunt huiusmodi. igitur etc. Sed homo non vni
<lb ed="#L" n="10"/>tur. probatur: quia tunc quaero aut luod homo supponit pro
natu<lb ed="#L" n="11" break="no"/>ra aut pro supposito. non primo modo: quia tunc hec esset
<lb ed="#L" n="12"/>vera. deus est substantia humana: sicut hoc. deus
<lb ed="#L" n="13"/>est homo. quod falsum est. Nec secundo modo: quia aut
sup<lb ed="#L" n="14" break="no"/>ponit pro supposito creato aut increato. non
pri<lb ed="#L" n="15" break="no"/>mo modo: quia hoc dicere est hereticum. nec secundo modo
<lb ed="#L" n="16"/>qui nullum suppositum increatum et infinitum fuit vnus
<lb ed="#L" n="17"/>tum filio dei
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e159">
⁋ Iste si sic: tunc humana natura vni
<lb ed="#L" n="18"/>ta verboicareret aliqua dignitate qua conuenit
<lb ed="#L" n="19"/>aliis naturis: quia careret propria personalitate que.
<lb ed="#L" n="20"/>habetur ab aliis et importat dignitatem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e168">
⁋ Item tunc
<lb ed="#L" n="21"/>natura vnita semper violentaretur: quia semper habet incli
<lb ed="#L" n="22"/>nationem ad proprium suppositum et semper careret eo
<lb ed="#L" n="23"/>igitur et c
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e178">
⁋ Ite quod non vnitur in vnitate persone probatur
<lb ed="#L" n="24"/>qui tunc esset personata et persona: aut ergo diuina aut
<lb ed="#L" n="25"/>humana: sed vtrumque falsum est. igitur etc
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e185">
⁋ Iste quod no
<lb ed="#L" n="26"/>solus filius vnitur. probatur: quia quando aliquid couenit vni
<lb ed="#L" n="27"/>quod non repugnat alteri. si illa sint vna res: tunc
<lb ed="#L" n="28"/>tunc illud quod conuenit vni conuenit alteri: sed pater
<lb ed="#L" n="29"/>et filius sunt vna res et non repugnat pri
incar<lb ed="#L" n="30" break="no"/>nari. igitur.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e198">
⁋ Ad oppositum. Uerbum caro factum
<lb ed="#L" n="31"/>est. hic videndum est primo quid sit persona: licet in pri
<lb ed="#L" n="32"/>mo libro de hoc dictum sit. et dico quod persona est
natu<lb ed="#L" n="33" break="no"/>ra intellectualis completa: quae nec sustentatur ab alio
<lb ed="#L" n="34"/>nec est nata facere per se vnum cum alio: sicut pars.
<lb ed="#L" n="35"/>per intellectuale excluduntur accidentia
insen<lb ed="#L" n="36" break="no"/>sibilia et irrationabilia: et omne quod non est
intelle<lb ed="#L" n="37" break="no"/>ctuale. per completum excluditur anima intellectiua quae no
<lb ed="#L" n="38"/>est natura completa in genere substantie: quia nata
<lb ed="#L" n="39"/>est esse pars alicuius existentis per se in genere
substan<lb ed="#L" n="40" break="no"/>tie. per non sustentari ab alio excluditur natura huma
<lb ed="#L" n="41"/>na in christo quae non est persona: quia sustentatur a
suppos<lb ed="#L" n="42" break="no"/>to diuino. per non facere per se vnum cum alio excluditur
<lb ed="#L" n="43"/>essentia diuina et relatio: quae faciunt vnum per se. et sic
<lb ed="#L" n="44"/>est in diffinitione exprimente quid nominis persone po
<lb ed="#L" n="45"/>nitur aliquid positiuum et aliquid negatiuum. Secundo
<lb ed="#L" n="46"/>dico quod per naturam intelligo rem absolutam positiuam
<lb ed="#L" n="47"/>natam esse extra animam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e237">
⁋ Tertio dico quod vnio
ad<lb ed="#L" n="48" break="no"/>dit aliquid vltra extrema vnita. quod probatur: quia
im<lb ed="#L" n="49" break="no"/>possibile est transire de contradictorio in contradictorium
<lb ed="#L" n="50"/>sine destructione vel acquisitione alicuius transiti
<lb ed="#L" n="51"/>ui absoluti: sed natura nunc vnita potest esse non
<lb ed="#L" n="52"/>vnita sine destructione vel acquisitione alicu
<lb ed="#L" n="53"/>ius absolunti. igitur vnio dicit aliquid vltra
abso<lb ed="#L" n="54" break="no"/>luta. Quia hoc non potest euadi per negationes et conno¬
<!--688.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 343-r -->
<lb ed="#L" n="55"/>tationes sicut potest in aliis relationibus. Item quando
<lb ed="#L" n="56"/>cunque est aliqua denominatio quae nihil dicit vltra
<lb ed="#L" n="57"/>denominabilia nisi essentiam extremorum si conueniat
<lb ed="#L" n="58"/>alicui respectu vnius indiuidui conuenit etiam sibi
<lb ed="#L" n="59"/>respectu omnium indiuiduorum eiusdem rationis: nisi ali
<lb ed="#L" n="60"/>quid coueniat vni indiuiduo propter quod competit si
<lb ed="#L" n="61"/>bi illa denominatio respectu vnius et non respectu
<lb ed="#L" n="62"/>alterius. Exemplum primi. si creatio nihil dicat vltir
<lb ed="#L" n="63"/>deinde creantem et rem creatam: si deus dicitur creator
<lb ed="#L" n="64"/>respectu vnius rei: etiam dicetur creator respectu
<lb ed="#L" n="65"/>omniu eiusdem rationis. similiter si similitudo nihil sit vlter duo
<lb ed="#L" n="66"/>alba quae ratione duo alba sunt similia et omnia alba. Exem
<lb ed="#L" n="67"/>plum secundi. quia paternitas in creaturis nihil dicit
<lb ed="#L" n="68"/>vltra extrema denominata istis denominationibus pater
<lb ed="#L" n="69"/>et filius: et tamen si aliquis est pater respectu vnius hominis
<lb ed="#L" n="70"/>non tamen respectu cuiuscumque. et hoc est: quia aliquid
conue<lb ed="#L" n="71" break="no"/>nit pri respectu vnius indiuidui quod non respectu
<lb ed="#L" n="72"/>alterius. et illud est sibi proprium puta actio conue
<lb ed="#L" n="73"/>nit sibi respectu sortis quae non potest sibi competere re
<lb ed="#L" n="74"/>spectu iohis: saltem de facto non sibi conuenit: et pro
<lb ed="#L" n="75"/>pter illud proprium dicitur homo pater sortum et non iohis
<lb ed="#L" n="76"/>patet ergo maior. sed si vnio in proposito sit quadam denomina
<lb ed="#L" n="77"/>tio nihil dicens vlter extrema vnita et nulla actio
<lb ed="#L" n="78"/>vel aliquod proprium conuenit verbo respectu: vnius
<lb ed="#L" n="79"/>creature et non alterius: ergo equaliter est vna natura
<lb ed="#L" n="80"/>sibi vnita sicut et alia: hoc aut falsum est et con fiden
<lb ed="#L" n="81"/>Si dicitur quod habuit aliquam actionem preuiam rectum
<lb ed="#L" n="82"/>nature assumpte quam non habuit rectum alterius: quia
<lb ed="#L" n="83"/>mediante spiriuscto euenit quod nasceretur de virgine
<lb ed="#L" n="84"/>et formauit corpus sine sene. Respondeo. omnem actionem
<lb ed="#L" n="85"/>preuiam quam habet respectu nature assumpte potest
<lb ed="#L" n="86"/>habere respectu nature non assumpte. potest enim
<lb ed="#L" n="87"/>facere quod alius nascatur de virgine et tamen quod non vnia
<lb ed="#L" n="88"/>tur sibi in vnitate persone. Item quando denominans non
<lb ed="#L" n="89"/>dicit aliquid vltra denominabilia si non sit aliqua mu
<lb ed="#L" n="90"/>tatio ad formam in altero: nec mutatio localis:
<lb ed="#L" n="91"/>sed ipsis extremis positum non mutatis nec secundum formam
<lb ed="#L" n="92"/>nec secundum locum si semel denominat semper denominat. Ex
<lb ed="#L" n="93"/>emplum de similitudine respectu duorum alborum: sed
<lb ed="#L" n="94"/>natura consumpta a verbo potest dimitti sine ali
<lb ed="#L" n="95"/>qua mutatione facta in natura humana secundum for
<lb ed="#L" n="96"/>mam et locum. ergo natura dimissa adhuc diceretur vni
<lb ed="#L" n="97"/>ta: quod falsum est. ergo vnio nature ad verbum dicit
<lb ed="#L" n="98"/>aliquid vltra extrema vnita.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e357">
⁋ Quarto dico quod
<lb ed="#L" n="99"/>vnio non addit vltra extrema aliquod absolutum
<lb ed="#L" n="100"/>quod probatur sic. quia aut illud absolutum esset in genere
<lb ed="#L" n="101"/>substantie aut accidentis. non substantie: quia tunc in
<lb ed="#L" n="102"/>christo esset aliquod substantiale creatum quod non esset in
<lb ed="#L" n="103"/>alio homine quod falsum est: quia nec in eo est materia
<lb ed="#L" n="104"/>nec forma nec compositum quod non est in alio homine.
<lb ed="#L" n="105"/>tum quia si sic christus non esset nobis similis quantum ad natu
<lb ed="#L" n="106"/>ram. nec in genere accidentis: quia nec in genere quantitatis
<lb ed="#L" n="107"/>vt patet discurrendo per singulas eius species. nec
<lb ed="#L" n="108"/>in genere qualitatis: quia hoc non potest esse nisi in
pri<lb ed="#L" n="109" break="no"/>ma specie puta habitus caritatis gratie vel
<!--689.xml-->
<pb ed="#L" n="343-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>luminis. et nihil tale competit anime christi vnite quin
<lb ed="#L" n="2"/>potest competere per potentiam dei absolutam alteri
<lb ed="#L" n="3"/>nime non vnite. Item substantia completa in genere sub
<lb ed="#L" n="4"/>stantie per se habet quod sit subsistens: ergo non potest sibi
<lb ed="#L" n="5"/>auferti subsistentia per aliquod accidens absolutum
<lb ed="#L" n="6"/>ita quod per illud fiat non subsistens per se: sed
depen<lb ed="#L" n="7" break="no"/>dens ad aliud suppositum. Cum igitur natura hu
<lb ed="#L" n="8"/>mana sine omni accidente sit huiusmodi nullo modo
<lb ed="#L" n="9"/>potest dependere: ad verbum per accidens
ab<lb ed="#L" n="10" break="no"/>solutum. Item deus potest deponere naturam
assum<lb ed="#L" n="11" break="no"/>ptam non corrumpendo aliquod absolutum in natura
<lb ed="#L" n="12"/>qui hoc non includit aliquam contradictionem: sed
<lb ed="#L" n="13"/>non potest dimittere naturam humanam non
destruen<lb ed="#L" n="14" break="no"/>do vnionem: ergo vnio non est aliquid absolutum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e420">
<lb ed="#L" n="15"/>⁋ Ideo dico quod vnio illa est respectus realis.
rea<lb ed="#L" n="16" break="no"/>liter differens ab extremis. Et fundatur in natu
<lb ed="#L" n="17"/>ra humana et non diuina: quia sola natura
huma<lb ed="#L" n="18" break="no"/>na est imperfecta et capax illius et non diuina.
<lb ed="#L" n="19"/>Nec est ymaginandum quod illa vnio sit quoddam
<lb ed="#L" n="20"/>vinculum ligans naturam humanam cum diuina. et
<lb ed="#L" n="21"/>ecouerso: sed est illud quo extrema formaliter
<lb ed="#L" n="22"/>et denominatiue dicuntur vnita: sicut aliquid
deno<lb ed="#L" n="23" break="no"/>minatur album ab albedine: ita aliquid dicitur alteri
<lb ed="#L" n="24"/>vnitum vnione
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e445">
⁋ Quinto dico quod naturam
huma<lb ed="#L" n="25" break="no"/>nam assumi in vnitate persone diuine potest
intel<lb ed="#L" n="26" break="no"/>ligi dupliciter. vno modo quod natura humana
<lb ed="#L" n="27"/>fiat vna personam cum personam christi et siat persona
<lb ed="#L" n="28"/>cprsi. et sic iste intellectus est falsus: quia sibi plus
<lb ed="#L" n="29"/>repugnat quod fiat persona christi quam quod fiat asinus.
<lb ed="#L" n="30"/>Alio modo potest intelligi quod natura humana
<lb ed="#L" n="31"/>sustentificatur a persona diuina. et sic iste
intel<lb ed="#L" n="32" break="no"/>lectus verus est: quia natura illa non subsistit in
<lb ed="#L" n="33"/>proprio supposito: sed sustentificatur a verbo
<lb ed="#L" n="34"/>modo quo accidens sustentificatur a suo subie
<lb ed="#L" n="35"/>cto.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e471">
⁋ hiis visis circa istam questionem sunt tria
<lb ed="#L" n="36"/>facienda primo videndum est. Utrum sit possibile
<lb ed="#L" n="37"/>illam naturam. vniri. Secundo vtrum potest vniri
si<lb ed="#L" n="38" break="no"/>io. Tertio vtrum naturam vnitam potest alia
per<lb ed="#L" n="39" break="no"/>sona sibi vnire.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e482">
⁋ Circa primum sciendum quod licet
<lb ed="#L" n="40"/>vnio non potest demonstrari: sed solum fide tene
<lb ed="#L" n="41"/>tur. tamen ad intelligendum istam vnionem possu
<lb ed="#L" n="42"/>mus manuduci per aliam vnionem puta materie
<lb ed="#L" n="43"/>et forme substantie et accidentis. nam in vnione
<lb ed="#L" n="44"/>materie cum forma. materia et forma remanent
<lb ed="#L" n="45"/>distincta secundum suas entitates sicut prius patuit
<lb ed="#L" n="46"/>et hoc non obstante propter vnionem vnius ad
<lb ed="#L" n="47"/>alterum materia denominatur a proprietatibus
for<lb ed="#L" n="48" break="no"/>me: et econuerso. et ita in proposito natura
huma<lb ed="#L" n="49" break="no"/>na et diuina remanent distincta post vnionem
<lb ed="#L" n="50"/>sicut antte: nec faciunt per se vnum sicut materia
<lb ed="#L" n="51"/>et forma: sed potius quasi vnum per accidens
si<lb ed="#L" n="52" break="no"/>cut substantia et accidens: licet non ita vere: quia non di
<lb ed="#L" n="53"/>cunt res diuersorum generum et non obstante tali
disti<lb ed="#L" n="54" break="no"/>ctione inter naturas nihilominus communicant sibi
mu<lb ed="#L" n="55" break="no"/>tuo proprietates. suas per praedicationem in concreto:
<!--689.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 343-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>sicut hec filius dei est incarnatus: mortuus: et
<lb ed="#L" n="57"/>passus. et similiter homo creauit stellas sic. ergo vnio
ma<lb ed="#L" n="58" break="no"/>terie et forme subiecstantie et accidentis est possibilis
<lb ed="#L" n="59"/>ita ista vnio in proposito.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e534">
⁋ Circa secundum est vna
<lb ed="#L" n="60"/>opinio quae ponit tria
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e539">
⁋ Primo ad hoc quod vniatur
na<lb ed="#L" n="61" break="no"/>tura humana verbo praexigitur vnio nature ad esses
<lb ed="#L" n="62"/>tiam diuinam. Secundo oret quod natura vniatur ad aliquod
<lb ed="#L" n="63"/>proprium supposito diuino. Tertio ostendit ex hoc
<lb ed="#L" n="64"/>quo potest esse vnio ad vnam personam et non ad aliam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e550">
<lb ed="#L" n="65"/>⁋ Primum probatur sic. illud est ratio formalis
termi<lb ed="#L" n="66" break="no"/>nadi aliquam dependentiam: quod est ratio formalis sub
<lb ed="#L" n="67"/>sistendi. quia nihil primo determinat dependentiam ali
<lb ed="#L" n="68"/>cuius nisi quod est independens cuiusmodi est ratio for
<lb ed="#L" n="69"/>malis subsistendi: sed persona diuina subsistit ratione
<lb ed="#L" n="70"/>essentie. ita quod essentia est ratio formalis subsistendi
<lb ed="#L" n="71"/>supposito diuino. ergo essentia diuina est primo rati
<lb ed="#L" n="72"/>terminandi istam vnionem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e571">
⁋ Secundum probatur. tum quia
<lb ed="#L" n="73"/>ista vnio est aliquid incommunicabiliter existens in ratione
in<lb ed="#L" n="74" break="no"/>communicabilitatis
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e578">
⁋ huiusmodi autem est proprietas persone
<lb ed="#L" n="75"/>non essentie. tum quia quod competit persone diuine ratione
<lb ed="#L" n="76"/>essentie simul competit equaliter omnibus personis. et per
<lb ed="#L" n="77"/>consequens nisi ista vnio terminetur ad aliquod proprium
sup<lb ed="#L" n="78" break="no"/>posito cuilibet persone esset equaliter ista natura
<lb ed="#L" n="79"/>vnita: quod sfiltum est
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e591">
⁋ Tertium ostendit. quia vnionem
na<lb ed="#L" n="80" break="no"/>ture ad vnam persona et non ad aliam non impedit nisi
<lb ed="#L" n="81"/>habitudo personarum adinuicem vel vnitas essentie
<lb ed="#L" n="82"/>in tribus. sed primum non impedit cum persone non obstam
<lb ed="#L" n="83"/>te habitudine sint distincte realiter. nec secundum: quia
<lb ed="#L" n="84"/>sicut non oportet quod quecumque persona in qua est essentia filii
<lb ed="#L" n="85"/>quod filius sit. ita non oportet quod quaecunque natura vniatur
<lb ed="#L" n="86"/>essentie in filio. si hec vniatur proprietati personali fi
<lb ed="#L" n="87"/>lii quod vniatur alteri persone nisi esset vnio nature
prae<lb ed="#L" n="88" break="no"/>cise ad essentiam et non ad aliam proprietatem. Contra
<lb ed="#L" n="89"/>istam opinionem. Primo contra hc quod ponit vnam
vnio<lb ed="#L" n="90" break="no"/>nem nature ad esentiam diuinam. quia quicqud primo con
<lb ed="#L" n="91"/>uenit essentie diuine et non repugnat alicui
perso<lb ed="#L" n="92" break="no"/>ne conuenit omnibus personis. sed terminare vnione
praie<lb ed="#L" n="93" break="no"/>dictam non repugnat alicui persone et conuenit primo
<lb ed="#L" n="94"/>essentie per te. ergo quaelibet persona est vnita: quod est
he<lb ed="#L" n="95" break="no"/>reticum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e628">
⁋ Ite quando sunt due vniones distincte
rea<lb ed="#L" n="96" break="no"/>liter. vna potest esse sine alia et econuerso. sed vnio
<lb ed="#L" n="97"/>nature ad essentiam et ad proprietatem filii sunt di
<lb ed="#L" n="98"/>stincte realiter. tum quia vna est prior altera. ergo vna
<lb ed="#L" n="99"/>potest esse sine alia et econuerso. sed posita secunda
si<lb ed="#L" n="100" break="no"/>ne prima: ita dicetur tunc filius incarnatus et omnia quae
di<lb ed="#L" n="101" break="no"/>cuntur hic de natura humana in christo sicut dicerentur
<lb ed="#L" n="102"/>non ponendo illas duas vniones. ergo vna superfluit
<lb ed="#L" n="103"/>qui prima sola sufficit
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e648">
⁋ Item ipse ondit quod vnio na
<lb ed="#L" n="104"/>ture potest esse ad essentia non ad personam. quia vnio ad
<lb ed="#L" n="105"/>prius potest esse sine vnione ad posterius. sed vnio
na<lb ed="#L" n="106" break="no"/>ture ad essentiam est vnio ad prius. et vnio nature
<lb ed="#L" n="107"/>ad proprietatem est ad posterius natura. quia essentia
<lb ed="#L" n="108"/>diuina secundum eum est prior persona. ergo potest esse vnio
na<lb ed="#L" n="109" break="no"/>ture ad esentiam et non ad persona. sed hoc supposito
<lb ed="#L" n="110"/>tunc omnes denominationes quae non conueniunt filio conuenirent
<!--690.xml-->
<pb ed="#L" n="344-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>tribus personis: quia tunc diceretur pater mori et
inca<lb ed="#L" n="2" break="no"/>nari sicut modo filius: sicut igitur ad verificandum
<lb ed="#L" n="3"/>illa quae dicuntur modo de filio et de omnibus personis sus
<lb ed="#L" n="4"/>ficit sola vnio nature ad essentiam diuinam: ita ad
<lb ed="#L" n="5"/>verificandum istas denominationes de filio et non de
<lb ed="#L" n="6"/>aliis personis sufficit sola vnio ad personam et non ad
<lb ed="#L" n="7"/>essentiam: et similiter non minus conueniunt tales denominatio
<lb ed="#L" n="8"/>nes patri et spiritui sancto quae conueniunt eis per vnionem
<lb ed="#L" n="9"/>nature ad essentiam propter vnionem eiusdem
natu<lb ed="#L" n="10" break="no"/>re ad proprietatem filii: sed si sola esset vnio nature ad
<lb ed="#L" n="11"/>essentiam diuinam et non ad proprietatem filii: tunc ta
<lb ed="#L" n="12"/>les denominationes conueniret omnibus personis sicut prius
<lb ed="#L" n="13"/>dictum est. ergo nunc coueniunt eis tales denominationes
<lb ed="#L" n="14"/>puta quod patri est incarnatus mortuus etc. quod est here
<lb ed="#L" n="15"/>ticum. Confirmatur: quia ita essentiale et intrinsecum est
<lb ed="#L" n="16"/>patri essentia diuina sicut quaecunque proprietas persona
<lb ed="#L" n="17"/>lis. ergo qua ratione pater vel filius dicitur vnitus propter
<lb ed="#L" n="18"/>vnionem nature ad proprietatem: eadem ratione dicitur pat
<lb ed="#L" n="19"/>vnitus propter vnionem nature ad essentiam diuinam
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e713">
<lb ed="#L" n="20"/>⁋ Rationes etiam non concludunt quod enim primo accipit
<lb ed="#L" n="21"/>quod est prima ratio subsistendi est prima ratio
terminan<lb ed="#L" n="22" break="no"/>di: falsum est. quia si sic tunc sola vnio ad essentiam
<lb ed="#L" n="23"/>sufficeret ad verificandum omnes denominationes de
<lb ed="#L" n="24"/>omnibus personis quae non conueniunt filio. et per consequens non
<lb ed="#L" n="25"/>posset vna denominari illa vnione et alia non. hoc
<lb ed="#L" n="26"/>patet: quia creare gubernare conseruare conueniunt omnis
<lb ed="#L" n="27"/>bus personis: quia primo conueniunt esentie: et ex hoc solo dicitur
<lb ed="#L" n="28"/>quod prtri filius et spiritus sanctus creant etc. ita quod in cre
<lb ed="#L" n="29"/>atura non est aliqua dependentia creationis
conser<lb ed="#L" n="30" break="no"/>uationis et gubernationis ad vnam personam quae non ad
<lb ed="#L" n="31"/>aliam: et hoc quia solum est dependetia creature ad
<lb ed="#L" n="32"/>essentiam diuinam. ergo eodem modo in proposito ad veri
<lb ed="#L" n="33"/>ficandum praedicationes et denominatones modo praedicto
<lb ed="#L" n="34"/>sufficit sola vnio ad essentiam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e749">
⁋ Aliam etiam ratio non
<lb ed="#L" n="35"/>concludit: quia si sola esset vnio nature humane ad
<lb ed="#L" n="36"/>essentiam: tunc quaelibet persona esset realiter vnita et
<lb ed="#L" n="37"/>incamata. et si post vniatur natura ad filium: tunc
<lb ed="#L" n="38"/>in filio essent due vniones quarum vtraque
suffi<lb ed="#L" n="39" break="no"/>cit ad verificandum tales propositiones et denominatio
<lb ed="#L" n="40"/>nes modo predicto: sed per hoc quod vnitur filio non tolliter ali
<lb ed="#L" n="41"/>qua denominatio conueniens pri et spiritu i sancto: quia nihil
<lb ed="#L" n="42"/>aufertur vni persone in diuinis per hoc quod alteri vnitur.
<lb ed="#L" n="43"/>igitur nunc dicetur pr incarnatus vnitus etc. et similiter spiritus sa
<lb ed="#L" n="44"/>ctus
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e773">
⁋ Tertia ratio non concludit quia verum est ex quo
<lb ed="#L" n="45"/>persone diuine distinguntur realiter quod aliquid potest
<lb ed="#L" n="46"/>competere vni quod non alteri. et hoc siue illud
conueni<lb ed="#L" n="47" break="no"/>at primo proprietati vnius persone et non alteri: siue
<lb ed="#L" n="48"/>primo conueniat toti persone costitute ex essentia
<lb ed="#L" n="49"/>et proprietate ad modum quo videmus quod aliquid
con<lb ed="#L" n="50" break="no"/>uenit toti et non parti: sicut est econtrario: quia aliquid
<lb ed="#L" n="51"/>conuenit parti vel quasi parti: et non toti sicut patet
<lb ed="#L" n="52"/>in exemplo suo: scilicet quod essentia diuina est quasi par
<lb ed="#L" n="53"/>tialiter in omnibus personis in hoc quod est alterum
princi<lb ed="#L" n="54" break="no"/>pium intrinsecum constitutiuum cuiuslibet persone: et vt
<lb ed="#L" n="55"/>sub vna persona non est in alia quasi partialiter: quia
<!--690.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 344-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>hoc repugnat: sed tameni proposito licet natura
<lb ed="#L" n="57"/>vniatur ad filium duplici vnione et non repugnat
<lb ed="#L" n="58"/>alicui alteri persone vniri nec habere illam denominatio
<lb ed="#L" n="59"/>nem quae sibi conuenit ratione essentie ad quam est prima
<lb ed="#L" n="60"/>vnio quaelibet persona diceretur vnita et incarnata. li
<lb ed="#L" n="61"/>cet non tot vnionibus quot filius dicitur vniri.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e819">
⁋ Et
<lb ed="#L" n="62"/>ideo dico quantum ad istum articulum. quod illud quod
natu<lb ed="#L" n="63" break="no"/>rat istam vnionem est tota persona filii. sed ratio
termi<lb ed="#L" n="64" break="no"/>nandi est ipsa proprietas costitutiua filii. et per hoc
<lb ed="#L" n="65"/>potest saluari vnio ad vnam personam et non ad alia. Et
<lb ed="#L" n="66"/>rationabiliter poni potest quod ratio terminandi sit tota
per<lb ed="#L" n="67" break="no"/>sona filii. ita quod nec essentia nec proprietas persone
<lb ed="#L" n="68"/>filii: sed totum constitutum sicut tota persona filii est ter
<lb ed="#L" n="69"/>minus formalis generationis sicut in primo dictum est.
<lb ed="#L" n="70"/>Et ista via est magis rationabilis. quia sicut vna
pro<lb ed="#L" n="71" break="no"/>orietas est in vna persona et non in alia. ita si illa
<lb ed="#L" n="72"/>proprietas terminet vnionem: persona illa cuius est
il<lb ed="#L" n="73" break="no"/>la proprietas dicitur vnita et non alia. Quod autem proprie
<lb ed="#L" n="74"/>tas sit ratio terminandi istam vnionem et non essentia.
<lb ed="#L" n="75"/>orobatur. quia quandocunque in aliquo supposito perfecto
<lb ed="#L" n="76"/>et independenti est aliqua ratio terminandi vnionem quae
<lb ed="#L" n="77"/>est ad illud suppositum et non ad alterum: si illud
<lb ed="#L" n="78"/>suppositum sit vnitum et non alterum illa ratio neccessario
<lb ed="#L" n="79"/>terminabit illam vnionem. sicut enim ratio agendi non potest esse
<lb ed="#L" n="80"/>in supposito agente actione sibi propria nisi
sup<lb ed="#L" n="81" break="no"/>positum agat per illam rationem agendi: ita ratio
terminam<lb ed="#L" n="82" break="no"/>di vnionem aliquam non potest esse in supposito termi
<lb ed="#L" n="83"/>nante. ita quod non aliud nisi per illam rationem suppositum
<lb ed="#L" n="84"/>terminet: sed in filio quae est suppositum perfectum et
in<lb ed="#L" n="85" break="no"/>dependens est ratio terminandi istam vnionem quae sic
ter<lb ed="#L" n="86" break="no"/>minatur ad filium quod non ad aliam personam. ergo si filius termi
<lb ed="#L" n="87"/>net istam vnionem et non alia persona illa ratio in filio
<lb ed="#L" n="88"/>neccessario terminabit. sed essentia non potest terminare
si<lb ed="#L" n="89" break="no"/>mul. quia equaliter quaelibet persona esset vnita sicut prius
<lb ed="#L" n="90"/>dictum est. ergo proprietas simul terminabit.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e884">
⁋ Si
di<lb ed="#L" n="91" break="no"/>cas quod vtraque terminat. Contra: pluralitas non est
<lb ed="#L" n="92"/>poneda sine neccesitate: sed omnia possunt equaliter saluari
<lb ed="#L" n="93"/>per solam vnionem ad proprietatem sine illa vnione essen
<lb ed="#L" n="94"/>tie sicut cum illa. ergo superfluum est ponere illam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e895">
⁋ Circa
<lb ed="#L" n="95"/>alium articulum quaerit. Utrum tres persone possint
as<lb ed="#L" n="96" break="no"/>sumere vnam naturam et sibi vnire. dicitur quod vnio
<lb ed="#L" n="97"/>nem terminari ad tres personas potest intelligi dupliciter
<lb ed="#L" n="98"/>Uno modo quod essentia simplex in tribus sit prnus
ter<lb ed="#L" n="99" break="no"/>minus vnionis. Alio modo quod relatio persone sit
pri<lb ed="#L" n="100" break="no"/>mus terminus vnionis. Primo modo possunt tres persone
<lb ed="#L" n="101"/>assumere eandem natura Secundo modo non. probatur
<lb ed="#L" n="102"/>qui in omni dependentia essentiali vnum non dependet nu
<lb ed="#L" n="103"/>si ad vnum quod totaliter terminat eius dependetiam. patet
<lb ed="#L" n="104"/>in dependentia cause efficientur ad causatum. quia vnum
<lb ed="#L" n="105"/>causatum non dependet a duabus causis totalibus in
<lb ed="#L" n="106"/>eodem genere causae. quia si sic aliquid dependeret ab il
<lb ed="#L" n="107"/>lo vt a causa: quo non exntete nihilominus posset esse
<lb ed="#L" n="108"/>effectus. sed in proposito vna persona sufficienter et to
<lb ed="#L" n="109"/>taliter terminat eius dependentiam sicut propria per
<lb ed="#L" n="110"/>sonalitas in propria specie terminaret. ergo nulla
<!--691.xml-->
<pb ed="#L" n="344-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>alia persona potest esse primus terminus huius dependentie
<lb ed="#L" n="2"/>Si dicas quod non est inconueniens idem fundamentum
<lb ed="#L" n="3"/>fundare duos respectus eiusdem rationis. dicitur quod lie
<lb ed="#L" n="4"/>hoc verum sit aliquando tamen quod idem fundet duos
respe<lb ed="#L" n="5" break="no"/>ctus essentialis dependentie et eiusdem rationis: hoc est
<lb ed="#L" n="6"/>inconueniens. Se conclusio ista quae dicis de duabus causis
<lb ed="#L" n="7"/>totalibus: quia non videtur inconueniens quod idem habet duas
<lb ed="#L" n="8"/>causas totales modo praedicto. probatur: quia secundum eum
de<lb ed="#L" n="9" break="no"/>pedentia effectus ad causam secundam est alia res a
fum<lb ed="#L" n="10" break="no"/>damento. Tunc sic. quaecumque accidentia sunt nata re
<lb ed="#L" n="11"/>cipi in eodem subiecto et non habent repugnantiam
ad<lb ed="#L" n="12" break="no"/>inuicem possunt recipi in eodem subiecto: sed due de
<lb ed="#L" n="13"/>pedentie ad duas causas totales sunt eiusdem rationis
<lb ed="#L" n="14"/>et speciei. et per consequens non repugnant sibi formaliter et pos
<lb ed="#L" n="15"/>sunt recipi in aliquo subiecto: ergo possunt recipi in
<lb ed="#L" n="16"/>eodem subiecto per potentiam diuinam secundum eum siue sini
<lb ed="#L" n="17"/>accidentia absoluta siue respectiua: ergo non est repu
<lb ed="#L" n="18"/>gnantia aliqua quin idem effectus potest produci a duabus
<lb ed="#L" n="19"/>causis totalibus. Confirmatur: quia impse ponit quod idem
<lb ed="#L" n="20"/>homo numero potest produci ab alio quam ab illo a quo mo
<lb ed="#L" n="21"/>de facto producitur. ponit enim quod illi quae sunt modo
dam<lb ed="#L" n="22" break="no"/>nati: si adam stetisset in statu innocentie fuissent sal
<lb ed="#L" n="23"/>uati: sed tunc habuissent alios patres quam modo de fancto
<lb ed="#L" n="24"/>habuerunt. Iuxta hoc arguitur sic. possibile est quod
<lb ed="#L" n="25"/>sint due cause actiue alicui passiuo
approxima<lb ed="#L" n="26" break="no"/>te et summe disposito: quarum vtraque sit nata causare
<lb ed="#L" n="27"/>effectum in summo gradu. Exemplum. si ponantur duo
<lb ed="#L" n="28"/>soles quorum vterque sit sufficiens causare tantum lumen in
<lb ed="#L" n="29"/>aere quantum aer potest recipere: similiter si duo ignes ponam
<lb ed="#L" n="30"/>tur equales in virtute actiua et equaliter
approximmen<lb ed="#L" n="31" break="no"/>tur eidem materie disposite: isto posito (sicut
pos<lb ed="#L" n="32" break="no"/>sibile esttunc certum est quod idem effectus causabitur ab
<lb ed="#L" n="33"/>vtroque. idem dico effectus numero: quia ex quo vtraque
<lb ed="#L" n="34"/>causa est sufficiens ad producendum vtrumque effectum: et
<lb ed="#L" n="35"/>omnia alia sunt paria: oportet quod quae ratione vna causabit
effe<lb ed="#L" n="36" break="no"/>ctum et alia. hoc patet per eum: quia illud est causa totalis alicu
<lb ed="#L" n="37"/>ius effectus quod ptest causare effectum circumscripto quo
<lb ed="#L" n="38"/>cumque alio: sic est in proposito. Item idem effectus potest
<lb ed="#L" n="39"/>dependere a duabus causais finalibus totalibus: ergo
eo<lb ed="#L" n="40" break="no"/>dem modo a duabus causis efficientibus totalibus. consequenti
<lb ed="#L" n="41"/>patet de se: quia vnum non est magis inconueniens quam aliud
<lb ed="#L" n="42"/>antecedens probatur: quia aliquis potest equaliter appetere duos
<lb ed="#L" n="43"/>fines et aliud propter illos fines propter quorum
<lb ed="#L" n="44"/>quemlibet seorsum sufficienter moueretur ad aliquid
<lb ed="#L" n="45"/>faciendum. ita quod vterque finis per se idem faceret quod
<lb ed="#L" n="46"/>nodo facit vnus cum alio. cum ergo causalitas causae
<lb ed="#L" n="47"/>finalis non est aliud nisi mouere efficiens: per hoc
<lb ed="#L" n="48"/>quod efficiens appetit finem et potest efficiens tales
fi<lb ed="#L" n="49" break="no"/>nes appetere. ergo habere duas causas finales
tota<lb ed="#L" n="50" break="no"/>les. de hoc dictum est quaestione de praxi
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1047">
⁋ Item possunt
<lb ed="#L" n="51"/>esse aue cause totales respectu alicuius quientis
<lb ed="#L" n="52"/>ergo possunt esse due cause totales respectu motus
<lb ed="#L" n="53"/>consequentia patet. quia sicut est virtus actiua in illo quod facit
<lb ed="#L" n="54"/>aliquid quaescere: ita in illo quod facut aliquid mouere.
<lb ed="#L" n="55"/>ntecedens patet. quia graue potest detineri sursum et leue de
<!--691.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 344-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>orsum a duobus detinentibus. quorum vtrumque potest
<lb ed="#L" n="57"/>sufficienter detinere sine alio. et per consequens vtrumque
<lb ed="#L" n="58"/>potest esse causa efficiens quactis. ergo
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1074">
⁋ Ideo vtur mihi
<lb ed="#L" n="59"/>quod eadem natura potest vniri tribus personis. ita quod a
<lb ed="#L" n="60"/>quaelibet totaliter dependet eo modo quo nunc dependet
<lb ed="#L" n="61"/>ad suppositum. nec hoc includit aliquam contradi
<lb ed="#L" n="62"/>ctione.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1085">
⁋ Sed dubium est. vtrum sit tantum vna vnio
<lb ed="#L" n="63"/>nature humane assumpte ad suppositum diuinum
<lb ed="#L" n="64"/>si a pluribus assumatur.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1092">
⁋ Respondeo. quod quot sunt
<lb ed="#L" n="65"/>persone vnite ad verbum tot sunt vniones et
termi<lb ed="#L" n="66" break="no"/>ni immediati et proximi siue primi. quia res variantur secundum
<lb ed="#L" n="67"/>variationem fundamentorum et terminorum. quot sunt
<lb ed="#L" n="68"/>igitur fundamenta verbo diuino vnita tot sunt vnio
<lb ed="#L" n="69"/>nes immediate. ideo ponendo quod in homine sunt tres res
<lb ed="#L" n="70"/>pertinentes ad eius essentiam sicut oportet neccessario propter
<lb ed="#L" n="71"/>articulum. puta materia prima. forma sensitiua et
<lb ed="#L" n="72"/>intellectiua: cum immediate iste sunt vnite verbo
<lb ed="#L" n="73"/>sicut in triduo mortis christi quando materia fuit
si<lb ed="#L" n="74" break="no"/>bi vnita et forma sensitiua etiam intellectiua. quia
<lb ed="#L" n="75"/>quod semel assumpsit numquam dimisit. tunc in illa ma
<lb ed="#L" n="76"/>teria adminus oportet ponere tres vniones. vnam fuu
<lb ed="#L" n="77"/>datam in materia. aliam in forma sensitiua. tertiam
<lb ed="#L" n="78"/>in anima intellectiua. sed licet iste tres vniones di
<lb ed="#L" n="79"/>stinguerentur realiter propter distinctionem
funda<lb ed="#L" n="80" break="no"/>mentorum. tamen habent vnum et eundem terminum
forma<lb ed="#L" n="81" break="no"/>lem siue vnam rationem terminandi. puta personam fili
<lb ed="#L" n="82"/>dei et non essentiam nec proprietatem. nec est hoc mi
<lb ed="#L" n="83"/>rabile. quia sicut multa praedicata conueniunt parti ex
<lb ed="#L" n="84"/>non toti. ita multa praedicata conueniunt toti et non
<lb ed="#L" n="85"/>parti. et illud praedicatum est vnum de eis.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1140">
⁋ Sed contra
<lb ed="#L" n="86"/>ista sunt aliqua dubia. Primo contra hoc quod dicitur
<lb ed="#L" n="87"/>quod persona vltra naturam intellectualem completam ad
<lb ed="#L" n="88"/>dit solum negationem dependentie et
sustentificatio<lb ed="#L" n="89" break="no"/>nis ad aliud et nihil aliud.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1151">
⁋ Arguitur primo. quia
per<lb ed="#L" n="90" break="no"/>sona est substantia prima in genere substantiae et non secunda
<lb ed="#L" n="91"/>sed tale non includit aliquid negatiuum sed tantum posi
<lb ed="#L" n="92"/>tiuum. dicendum est quod si persona accipiatur quantum ad quid
<lb ed="#L" n="93"/>nominis persone: illud quid nominis est aggregatum ex po
<lb ed="#L" n="94"/>sitiuo et negatiuo. et sic persona non est per se in genere
<lb ed="#L" n="95"/>qui nullum compositum est per se in genere: cuius vna pars potest
<lb ed="#L" n="96"/>habere alteram et suum oppositum. nihilominus potest esse
<lb ed="#L" n="97"/>per se in genere. sed eadem natura non potest esse nunc perso
<lb ed="#L" n="98"/>na. et pus non esse persona. puta si dependeat ad
suppo<lb ed="#L" n="99" break="no"/>situm alterius rei et nihilominus manere in genere per se
<lb ed="#L" n="100"/>ergo compositum ex positiuo et negatiuo non est per se in
<lb ed="#L" n="101"/>genere. si autem persona accipiatur quantum ad quid rei persone
<lb ed="#L" n="102"/>tunc est per se in genere: quia natura illa denominatur a
ne<lb ed="#L" n="103" break="no"/>gatione duplicis dependentie. de qua predicatur hoc
no<lb ed="#L" n="104" break="no"/>men persona: non per se primo modo: quia connotat
negatio<lb ed="#L" n="105" break="no"/>nem quae non est de esse illius nature: illa inquam est quid
<lb ed="#L" n="106"/>rei persone et est per se in genere et prima substantia
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1190">
⁋ Sed
<lb ed="#L" n="107"/>contra: quia tunc humanitas non est vnita aut suppositum
<lb ed="#L" n="108"/>aut persona. consequens est falsum: quia hoc est vera. homo est ho
<lb ed="#L" n="109"/>humanitate: sicut hoc. deus est deus deitate. etiam hoc est vera
<lb ed="#L" n="110"/>albedo non est alba albedine: quia in prima denotatur
<!--692.xml-->
<pb ed="#L" n="345-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>distinctio inter hominem et humanitatem: et in secunda non
<lb ed="#L" n="2"/>ergo homo et humanitas distinguntur realiter. et per consequens homo
<lb ed="#L" n="3"/>addit aliquam rem vltra humanitatem et non solum ne
<lb ed="#L" n="4"/>gationes: cuius oppositum dicit praedicta responsio.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1217">
⁋ Iste
<lb ed="#L" n="5"/>negatio non potest terinare depedentiam alicuius: sed per
<lb ed="#L" n="6"/>sona teriat dependentiam nature ad suppositum
<lb ed="#L" n="7"/>ergo persona dicit aliquid praeter negationem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1226">
⁋ Ite
natu<lb ed="#L" n="8" break="no"/>ra subsistit in supposito nihil autem sublistit in seip
<lb ed="#L" n="9"/>so: nec etiam in composito ex se et nunc esse ergo in negati
<lb ed="#L" n="10"/>one.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1235">
⁋ Item suppositum agit non natura: sed natura
<lb ed="#L" n="11"/>est illud quo agit suppositum: sed nulla negato
a<lb ed="#L" n="12" break="no"/>git nec aliquid compositum ex positiuo et negatiuo
<lb ed="#L" n="13"/>agit ratione negationis. ergo etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1244">
⁋ Istem contra hoc quod dicit quod per
<lb ed="#L" n="14"/>sona non est pars nec est nata facem vnum cum aliquo:
<lb ed="#L" n="15"/>qui omnia quae sunt in divinis faciunt vnum aut ergo per accidens
<lb ed="#L" n="16"/>aut per se. non per accidens certum est: ergo per se. ergo tres perso
<lb ed="#L" n="17"/>ne faciunt vnum per se
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1255">
⁋ Istem tres persone constituunt tri
<lb ed="#L" n="18"/>nitatem: ergo quaelibet concurrit ad faciendum trinitatem. ergo
<lb ed="#L" n="19"/>data via tua nata illarum est persona: sed illud taimu
<lb ed="#L" n="20"/>quod constituitur ex omnibus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1264">
⁋ Iste secundum tem paternitas et
<lb ed="#L" n="21"/>centia cum spiratione actiua constituunt personam et
fa<lb ed="#L" n="22" break="no"/>ciunt per se vnum: sed paternitas et essentia sunt persona
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1272">
<lb ed="#L" n="23"/>⁋ Ite contrahoc quod dicitur quod naturam. vniri ad personam non est
<lb ed="#L" n="24"/>nisi sustentari a persona verbi et personari non est
ni<lb ed="#L" n="25" break="no"/>si sustentari ab aliqua persona: quia tunc quaelibet
natu<lb ed="#L" n="26" break="no"/>ra irrationalis tam animata quam inanimata posset
assu<lb ed="#L" n="27" break="no"/>mi ad vnitatem persone diuine et personari a persona
<lb ed="#L" n="28"/>diuina: quia quaelibet natura creata potest sustentari ab
<lb ed="#L" n="29"/>ea. sed hoc est falsum: quia cui repugnat quod sit persona:
<lb ed="#L" n="30"/>sibi repugnat personari: sed cuilibet nature irrati
<lb ed="#L" n="31"/>onali repugnat quod sit persona: ergo ipsi repugnat
per<lb ed="#L" n="32" break="no"/>sonari: sed non repugnat ipsi sustentari. ergo personari.
<lb ed="#L" n="33"/>non est sustentari.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1298">
⁋ Ite conhoc quod ponitur quod vnio dicit
<lb ed="#L" n="34"/>aliquid vltra extrema vnita: quia deus potest facere ex
<lb ed="#L" n="35"/>trema vnita sine vnione: ergo potest facere personam christi
<lb ed="#L" n="36"/>sine vnione: ex quo vnio differt realiter ab extre
<lb ed="#L" n="37"/>mis
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1309">
⁋ Item conclusiohoc quod ponitur vnio esse rectus: quia ista
<lb ed="#L" n="38"/>vnio fit ad hoc vt proprietates nature assumpte possunt
<lb ed="#L" n="39"/>communicari persone diine: sed illud potest facere magis aliquod
<lb ed="#L" n="40"/>absolutum cum sit maioris perfectionis quam aliquod respe
<lb ed="#L" n="41"/>ctiuum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1320">
⁋ Ite rectus non potest teriare aliquam mutatio
<lb ed="#L" n="42"/>nem: sed quando de non vnito fit vnitum fit mutatio quae
so<lb ed="#L" n="43" break="no"/>lum teriatur ad vnionem. ergo vnio non est rectus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1327">
⁋ Item
<lb ed="#L" n="44"/>prbatur quod natura non potest vniri: quia quaelibet natura
in<lb ed="#L" n="45" break="no"/>clinatur ad proprium suppositum. et si vniatur alteri
sup<lb ed="#L" n="46" break="no"/>posito: tunc violenter ibi maneret: quia aliter non
incli<lb ed="#L" n="47" break="no"/>natur ad proprium suppositum. hoc autem quod natura
violen<lb ed="#L" n="48" break="no"/>ter maneret extra suppositum proprium semper videtur
<lb ed="#L" n="49"/>inconueniens.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1343">
⁋ Item contra hoc quod ponitur personam teriare
<lb ed="#L" n="50"/>primo quia illud est prima ratio terminandi
dependen<lb ed="#L" n="51" break="no"/>tiam quod est summe independens: ergo huiusmodi est essesntia
<lb ed="#L" n="52"/>ego etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1353">
⁋ Istem illud quod primo terminat istam vnionem
<lb ed="#L" n="53"/>est infinitum primo: sed essentia est primo infinita et
<lb ed="#L" n="54"/>nihil aliud. ergo etc. Maior patet: quia si infinitas non
<lb ed="#L" n="55"/>sit ratio terminandi istam vnione. ergo haec potest competere
<!--692.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 345-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>finito. et per consequens aliquod finitum potest sustentare illud
<lb ed="#L" n="57"/>finitum. quod est falsum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1373">
⁋ Item quod sint due vniones ad
<lb ed="#L" n="58"/>essentiam modo praedicto. probatur. quia respectus est
<lb ed="#L" n="59"/>alius et alius si fundamentum sit aliud et aliud vel
<lb ed="#L" n="60"/>terminus. nunc autem terminus est alius et alius. quia esset
<lb ed="#L" n="61"/>tia est non eadem persone. ergo etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1384">
⁋ Istem contrsi hoc quod dicit
<lb ed="#L" n="62"/>vnam creaturam posse sustentari in tribus suppositum.
<lb ed="#L" n="63"/>qui omnis natura quae potest subsistere in tribus
supposi<lb ed="#L" n="64" break="no"/>tis est illimitata. quia propter hoc dicitur natura
di<lb ed="#L" n="65" break="no"/>uina illimitata. quia subsistit in tribus suppositis.
<lb ed="#L" n="66"/>ergo si hec natura humana subsisteret in tribus
<lb ed="#L" n="67"/>suppositis esset neccessario illimitata. quod falsum est
<lb ed="#L" n="68"/>ergo etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1402">
⁋ Istem si sic. aut illa natura assumeretur
<lb ed="#L" n="69"/>ad vnione nature assumentis aut assumpte aut
<lb ed="#L" n="70"/>ad vnionem persone: non nature. quia tunc natura huma
<lb ed="#L" n="71"/>na fieret natura diuina. quod est selultum. nec persone. quia
<lb ed="#L" n="72"/>tunc tres persone diuine fierent vna persona humana
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1413">
<lb ed="#L" n="73"/>⁋ Istem quod essentia non potest terminare aliquomodo istam
<lb ed="#L" n="74"/>vnione. probatur. quia quicquid non habet per se
persona<lb ed="#L" n="75" break="no"/>litatem non potest dare alteri personalitate. sed essen
<lb ed="#L" n="76"/>tia non est persona. ergo etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1424">
⁋ Item contra hoc quod ponitur
<lb ed="#L" n="77"/>naturam posse dependere ad vnam personam: ita quod non
<lb ed="#L" n="78"/>ad aliam. quia omnis dependentia reducitur ad aliquod ge
<lb ed="#L" n="79"/>nus causae. si ergo natura dependet ad vnam personam
<lb ed="#L" n="80"/>ita quod non ad aliam: vna persona haberet aliquam causa
<lb ed="#L" n="81"/>litatem respectu illius nature quam non habet alia.
<lb ed="#L" n="82"/>hoc falsum est. quia opera trinitatis sunt indiuisa.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1441">
<lb ed="#L" n="83"/>⁋ Item contra hoc de causis totalibus est illud quod
<lb ed="#L" n="84"/>primo dicebatur. quia per te quaelibet effectus determinat
<lb ed="#L" n="85"/>sibi certam causam a qua potest produci: ita quod a nulla
<lb ed="#L" n="86"/>alia. ergo non habet duas causas totales. et per
<lb ed="#L" n="87"/>consequens ista dicta contradicunt.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1454">
⁋ Ad primum istorum di
<lb ed="#L" n="88"/>citur quod persona potest accipi quantum ad quid nominis vel quid
<lb ed="#L" n="89"/>rei. primo modo est aggregatum ex positiuo et
nega<lb ed="#L" n="90" break="no"/>tiuo. et sic persona non est per se in genere. quia nulli
<lb ed="#L" n="91"/>compositum est per se in genere: cuius vna pars potest habere
<lb ed="#L" n="92"/>alteram et suum oppositum. et nihilominus esse per se in
<lb ed="#L" n="93"/>genere. sed eadem natura potest nunc esse persona et
<lb ed="#L" n="94"/>post non esse persona. puta si dependeat ad aliud
<lb ed="#L" n="95"/>suppositum alterius rationis et nihilominus manere per
<lb ed="#L" n="96"/>se in genere. ergo illud compositum ex positiuo et negatio
<lb ed="#L" n="97"/>non est per se in genere
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1478">
⁋ Secundo modo persona est per se in
<lb ed="#L" n="98"/>genere. quia natura illa denominata a negatione dupli
<lb ed="#L" n="99"/>eis dependentie de qua etiam praedicatur hoc nome
per<lb ed="#L" n="100" break="no"/>sona secundo modo per se. quia connotat negationem quae non est de
<lb ed="#L" n="101"/>essentia illius nature. illa inquam natura est quid rei per
<lb ed="#L" n="102"/>se in genere et est prima substantia etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1491">
⁋ Ad aliud dico quod
in<lb ed="#L" n="103" break="no"/>telligendo per ista homo et humanitas aliquid quod est aliud
<lb ed="#L" n="104"/>quod et aliud quo et quod sit distinctio in natura rei
<lb ed="#L" n="105"/>iter quod et quo sicut alii intelligunt: si hec non est vniversali
<lb ed="#L" n="106"/>vera homo est homo humanitate tanquam aliquo distincto
<lb ed="#L" n="107"/>realiter ab illo pro quo subiectum supponit. sed sic habet
<lb ed="#L" n="108"/>tantum vnam singularem veram. puta in persona christi. quia ibi
<lb ed="#L" n="109"/>luod homo supponit pro supposito filii dei sustentantis
<lb ed="#L" n="110"/>naturam bumanam et humanitas pro natura humana
<!--693.xml-->
<pb ed="#L" n="345-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>sustentificata: et ista distinguntur realiter in christo tamquam
<lb ed="#L" n="2"/>quod et tamquam quo: et ideo potest concedi quod ille homo quae est christus
<lb ed="#L" n="3"/>est homo huanitate tamquam aliquo distincto realiter ab
<lb ed="#L" n="4"/>eo pro quo subiectum supponit: et sub isto sensu hoc
<lb ed="#L" n="5"/>est vniversaliter vera. album est album albedine: ita quod lo al
<lb ed="#L" n="6"/>bum sit quod et albedo quo. Et ista distinguntur realiter
<lb ed="#L" n="7"/>quia luoed album quando habet suppositionem personalem semper sup
<lb ed="#L" n="8"/>ponit pro subiecto sustentificante albedinem quod est
<lb ed="#L" n="9"/>suppositum in genere. et albedo supponit pro ipsa
for<lb ed="#L" n="10" break="no"/>ma albedinis inherente tali subiecto. et illa vniversali
<lb ed="#L" n="11"/>distinguntur realiter tamquam quod et quo. In alii autem a
<lb ed="#L" n="12"/>christo non est hoc vera. homo est homo humanitate
intelligen<lb ed="#L" n="13" break="no"/>do distinctionem praedicto modo inter quod et quo quia in aliis
<lb ed="#L" n="14"/>lpuod homo supponit pro sorte vel platone quorum null
<lb ed="#L" n="15"/>distinguitur realiter ab humanite in eo quia suppositum
<lb ed="#L" n="16"/>creatum vel persona tantum addit negationem vltra natu
<lb ed="#L" n="17"/>ram existentem in tali supposito hoec autem est vera
huma<lb ed="#L" n="18" break="no"/>nitas est homo et homo est humanitas: sicut dicit
commen<lb ed="#L" n="19" break="no"/>tator. vii. metaphisice quia illud in creaturis pro quo
<lb ed="#L" n="20"/>supponit homo et humanitas idem sunt. ideo tales
propo<lb ed="#L" n="21" break="no"/>sitiones humanitas est homo humanitas est persona de virtu
<lb ed="#L" n="22"/>te sermonis sunt vere. Si dicas quod in creaturi lipe
<lb ed="#L" n="23"/>homo supponit pro supposito vel persona quae componitur
<lb ed="#L" n="24"/>ex positiuo et negatiuo: sed humanitas non illud con
<lb ed="#L" n="25"/>positum ex affirmatiuo et negatiuo. ergo etc. Respondeo
<lb ed="#L" n="26"/>quod ex natura sermonis lu homo suppoit pro illa
na<lb ed="#L" n="27" break="no"/>tura quae denominatur ab illa duplici negatione et non
<lb ed="#L" n="28"/>pro composito ex affirmatione et negatione. Sed si super
<lb ed="#L" n="29"/>poneret ex vi sermonis pro illo composito tunc no
<lb ed="#L" n="30"/>esset hoc concedenda humanitas est homo humanitas est
<lb ed="#L" n="31"/>persona humanitas est suppositum: nec hoc homo est hua
<lb ed="#L" n="32"/>nitas: sed essent tales similiter false: sicut hoc humanitas est
<lb ed="#L" n="33"/>composita ex affirmatione et negatione: quia tamen non sic
<lb ed="#L" n="34"/>supponit ex natura sermonis: sed tantum pro illo
positi<lb ed="#L" n="35" break="no"/>uo sustentato denominatione duplici negationis ta
<lb ed="#L" n="36"/>les propositiones sunt vere et concedende. Dico tamen quod
<lb ed="#L" n="37"/>licet haec sit vera in creaturis humanitas est homo: tamen no
<lb ed="#L" n="38"/>est neccessaria sed contigens: quia humanitas quae nunc
sustentifi<lb ed="#L" n="39" break="no"/>catur in persona propria potest sustentificari a persona
di<lb ed="#L" n="40" break="no"/>uina: et tunc hoc esset falsa humanitas est homo: sicut hoc
<lb ed="#L" n="41"/>humanitas est persona divina. et ideo licet de facto sit propositio
<lb ed="#L" n="42"/>vera quando sustentificatur in persona creata tamen potest esse
<lb ed="#L" n="43"/>falsa. ideo est contingens.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1611">
⁋ Ad aliud dico quod quando
na<lb ed="#L" n="44" break="no"/>tura non sustentificatur a supposito alieno: tunc na
<lb ed="#L" n="45"/>tura non dependet ad suppositum: quia tunc est eadem
<lb ed="#L" n="46"/>realiter cum illo supposito: saltem quantum ad omne
posi<lb ed="#L" n="47" break="no"/>tiuum in eo: nec differt ab eo quando tamen sustentificatur
<lb ed="#L" n="48"/>a supposito sicut est in proposito quando natura huma
<lb ed="#L" n="49"/>na sustentificatur a verbo: tunc natura dependet a
<lb ed="#L" n="50"/>supposito sicut nunc natura humana a verbo
de<lb ed="#L" n="51" break="no"/>pedet.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1631">
⁋ Ad aliud dico quod solum vna natura sub
<lb ed="#L" n="52"/>sistit in supposito: scilicet natura assumpta a verbo
<lb ed="#L" n="53"/>qui illa proprie sustentificatur a supposito: quia illud
<lb ed="#L" n="54"/>quod sustentificatur sustentificatur in aliquo supposito
<lb ed="#L" n="55"/>et distinguitur proprie ab eo in quo subsistit et susten
<!--693.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 345-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>tificatur: et hoc solum verum est in christo. ideo ibi sosum
<lb ed="#L" n="57"/>subsistit: nam et sustentificatur in supposito. In aliis
<lb ed="#L" n="58"/>autem non distinguitur realiter quod subsistit et in quo
<lb ed="#L" n="59"/>subsistit sicut prius dictum est. ideo in aliis non de
<lb ed="#L" n="60"/>bet concedi quod natura subsistit in supposito. tamen
<lb ed="#L" n="61"/>bene potest concedi in aliis quod natura subsistit
sup<lb ed="#L" n="62" break="no"/>positione: sicut quod homo est albus albedine. quia
sup<lb ed="#L" n="63" break="no"/>positio non est aliud a subsistentia. et illa conuenit
<lb ed="#L" n="64"/>nature quando ipsa non dependet ab aliquo alio sup
<lb ed="#L" n="65"/>posito sustentificato
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1671">
⁋ Ad aliud dico quod in
propo<lb ed="#L" n="66" break="no"/>sito solum est verum quod supponit Augustinus. quia
<lb ed="#L" n="67"/>christus quod est tale suppositum praedicauit resurrexit
<lb ed="#L" n="68"/>et mortuus est etc. et non natura solum sed supposi
<lb ed="#L" n="69"/>tum diuinum habens naturam. et iste operationes in
pro<lb ed="#L" n="70" break="no"/>posito conueniunt persone et non nature. quia in
propo<lb ed="#L" n="71" break="no"/>sito natura et suppositum distinguntur realiter et
<lb ed="#L" n="72"/>natura subsistit in supposito cui conueniunt
<lb ed="#L" n="73"/>tales actiones: sed in aliis vbi suppositum vel per ¬
<lb ed="#L" n="74"/>sona et natura non distinguntur realiter nisi quia vnum
<lb ed="#L" n="75"/>includit negationem in suo quid nominis et aliud non
<lb ed="#L" n="76"/>non est hoc verum quod suppositum agit persona agi
<lb ed="#L" n="77"/>qui illud compositum ex affirmatione et negatione non
<lb ed="#L" n="78"/>agit. ideo omnes tales propositiones sunt false. sed in
<lb ed="#L" n="79"/>illis est verum. quia sola natura agit et non
supposi<lb ed="#L" n="80" break="no"/>tum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1706">
⁋ Ad aliud dico quod tres persone non concurrunt
<lb ed="#L" n="81"/>ad constituendum aliquod vnum: puta vnam personam
distin<lb ed="#L" n="82" break="no"/>ctam a tribus. licet faciunt vnum. quia sunt vna
essen<lb ed="#L" n="83" break="no"/>tia. essentia autem concurrit ad constitutionem omnium per
<lb ed="#L" n="84"/>sonarum
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1717">
⁋ Ad aliud dico quod tres persone non
consti<lb ed="#L" n="85" break="no"/>tuunt trinitatem tanquam aliquid distinctum a tribus.
<lb ed="#L" n="86"/>puta aliquam personam distinctam a tribus. quia trinie
<lb ed="#L" n="87"/>tas est nome vel conceptus: et nihil reale addit
<lb ed="#L" n="88"/>supra tres personas sicut dictum est supra. exemplum
<lb ed="#L" n="89"/>licet enim tres angeli faciant trinitatem. quia faciunt
<lb ed="#L" n="90"/>ternarium: tamen non concurrunt ad faciendum trinitatem
<lb ed="#L" n="91"/>tanquam aliquid distinctum: puta personam vel aliquid di
<lb ed="#L" n="92"/>stinctum a tribus angelis. sed trinitas est conceptus
<lb ed="#L" n="93"/>vel nomen significans tres angelos connotando for
<lb ed="#L" n="94"/>maliter aliquas negationes: sic dictum est in primo
<lb ed="#L" n="95"/>libro de numero
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1743">
⁋ Ad aliud dico quod spiratio activa
<lb ed="#L" n="96"/>si non esset nata facere vnam personam cum paternita
<lb ed="#L" n="97"/>te et essentia sed esset aduentitia. tunc non video quin
<lb ed="#L" n="98"/>constitueret aliquam personam distinctam a tribus sicut
<lb ed="#L" n="99"/>dictum est in primo. et ideo sicut dictum est propter istam ra
<lb ed="#L" n="100"/>tionem: non tantum essentia et paternitas constituunt
perso<lb ed="#L" n="101" break="no"/>nam patris: sed etiam spiratio actiua. et ideo si essentia
<lb ed="#L" n="102"/>et paternitas constituerent vnam personam: tunc bene
pro<lb ed="#L" n="103" break="no"/>cederet ratio: et spiratio actiua cum essentia
constitue<lb ed="#L" n="104" break="no"/>ret personam distinctam a tribus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1765">
⁋ Ad aliud dico quod
<lb ed="#L" n="105"/>non videtur mihi inconueniens plus concedere quod la
<lb ed="#L" n="106"/>pis sit personalis a persona diuina quam homo. quia persona
<lb ed="#L" n="107"/>ri a persona diuina nihil aliud est quam sustentificari
<lb ed="#L" n="108"/>a persona diuina. nunc autem potest indifferenter
susten<lb ed="#L" n="109" break="no"/>tificari natura irrationalis sicut rationalis a persona diui
<lb ed="#L" n="110"/>na. et ideo potest ita lapis vel asinus sic personari sicut homo.
<!--694.xml-->
<pb ed="#L" n="346-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>Et quando dicis quod sibi repugnat esse persona creata
<lb ed="#L" n="2"/>vel increata: dico quod ita repugnatt nature humane esse
<lb ed="#L" n="3"/>persona increata sicut lapis vel asinus: quia sicut hoc est
in<lb ed="#L" n="4" break="no"/>possibilis lapis est persona divina etiam si esset
assum<lb ed="#L" n="5" break="no"/>pta a persona divina: ita haec est impossibilis natura hu
<lb ed="#L" n="6"/>mana assumpta de facto est persona divina. sed solum hoc
<lb ed="#L" n="7"/>est vera natura humana sustentificatur a persona
di<lb ed="#L" n="8" break="no"/>uina: quia subsistit in persona divina: et eodem modo potest hoc
<lb ed="#L" n="9"/>esse vera lapis sustentificatur a persona diuina si esset
<lb ed="#L" n="10"/>assumptus sicut nunc est natura humana. et in hoc est
<lb ed="#L" n="11"/>iferentia quia natura humana est personalis personalitate
<lb ed="#L" n="12"/>creata quia si dimitteretur statim esset persona creata per
<lb ed="#L" n="13"/>sonalitate propria modo praedicto: sed sic non est de natu
<lb ed="#L" n="14"/>ra irrationali quicunque: quia si lapis assumeretur a
perso<lb ed="#L" n="15" break="no"/>na et post dimitteretur non eet personatus personalita
<lb ed="#L" n="16"/>te creata: hoc est non esset persona creata. bene tamen esset
<lb ed="#L" n="17"/>suppositum creatum. et quantum ad hoc est dferentia inter vnum
<lb ed="#L" n="18"/>et aliud.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1826">
⁋ Ad aliud dico quod quicquid fundat
vnio<lb ed="#L" n="19" break="no"/>nem inter verbum et naturam huanam potest dimitti et ipsa
<lb ed="#L" n="20"/>vnio etiam potest corrumpi et deponi manente fundamen
<lb ed="#L" n="21"/>to eius quicquid sit illud: sed tunc natura non est vnita: quia si
<lb ed="#L" n="22"/>cut impossibile est et contradictio quod maneat vnio
na<lb ed="#L" n="23" break="no"/>ture: ad verbum et quod natura non vniatur verbo: ita
<lb ed="#L" n="24"/>impossibile est quod natura vniatur verbo: et tamen quod non
<lb ed="#L" n="25"/>maneat vnio.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1845">
⁋ Ad aliud dico quod per nil absolutum
<lb ed="#L" n="26"/>potest communicari proprietas vnius nature alteri nature
<lb ed="#L" n="27"/>nisi sequatur vnio illarum adiuicem. sicut enim videmus
<lb ed="#L" n="28"/>quod quantumcumque fiat approximatio aliquorum adinui
<lb ed="#L" n="29"/>ce puta anime ad corpus: nisi anima sit vnita corpori non
<lb ed="#L" n="30"/>propter hoc proprietates anime conueniunt corpori et non dicitur cor
<lb ed="#L" n="31"/>pus intelligere sentire etc. posito etiam quod duo
cor<lb ed="#L" n="32" break="no"/>pora animata essent in eodem loco: non tamen proprietates
<lb ed="#L" n="33"/>vnius anime quae est in vno corpore conuenirent alteri corpori
<lb ed="#L" n="34"/>nisi sibi vniatur: licet illa anima quantum ad propinquatatem et
<lb ed="#L" n="35"/>distantiam equaliter respiciat vnum corpus et aliud. hoc
<lb ed="#L" n="36"/>excepto quod animat vnum corpus et sibi vnitur et non alteri
<lb ed="#L" n="37"/>ita in proposito quodcumque absolutum deus causaret in
na<lb ed="#L" n="38" break="no"/>tura humana siue in corpore siue in anima nisi sit vnio
<lb ed="#L" n="39"/>nature ad suppositum numquam possunt proprietates
suppo<lb ed="#L" n="40" break="no"/>siti divini sibi communicari nec proprietates nature
sup<lb ed="#L" n="41" break="no"/>posito.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1882">
⁋ Ad aliud dico quod quando rectus distiguitur
re<lb ed="#L" n="42" break="no"/>aliter a fundamento: tunc potest terinare mutationem. patet
<lb ed="#L" n="43"/>de vbi secundum alios quod terminat motum localem et ni
<lb ed="#L" n="44"/>absolutum nonuum. patet etiam de materia et forma. substantia
<lb ed="#L" n="45"/>et accidente: si essent primo separata et post vnita per pe
<lb ed="#L" n="46"/>tentiam diuinam: quia tunc haberent solum rectantum vnionis quem
<lb ed="#L" n="47"/>prius non habebant. quia omnia absoluta manent equaliter
<lb ed="#L" n="48"/>nunc sicut prius. et per consequens illa mutato terinatur solum ad
<lb ed="#L" n="49"/>respectum vnionis sicut est in proposito.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2155-d1e1902">
⁋ Ad aliud di
<lb ed="#L" n="50"/>co quod licet essentia sit primo summe independens: tamen non est
<lb ed="#L" n="51"/>prima ratio teriandi quia independentia non est prima reti
<lb ed="#L" n="52"/>teriandi istam vnionem: quia credo quod illud quod est sim
<lb ed="#L" n="53"/>plicitur dependens potest terinare dependentiam alterius