-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e2465.xml
984 lines (984 loc) · 71.2 KB
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e2465.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
703
704
705
706
707
708
709
710
711
712
713
714
715
716
717
718
719
720
721
722
723
724
725
726
727
728
729
730
731
732
733
734
735
736
737
738
739
740
741
742
743
744
745
746
747
748
749
750
751
752
753
754
755
756
757
758
759
760
761
762
763
764
765
766
767
768
769
770
771
772
773
774
775
776
777
778
779
780
781
782
783
784
785
786
787
788
789
790
791
792
793
794
795
796
797
798
799
800
801
802
803
804
805
806
807
808
809
810
811
812
813
814
815
816
817
818
819
820
821
822
823
824
825
826
827
828
829
830
831
832
833
834
835
836
837
838
839
840
841
842
843
844
845
846
847
848
849
850
851
852
853
854
855
856
857
858
859
860
861
862
863
864
865
866
867
868
869
870
871
872
873
874
875
876
877
878
879
880
881
882
883
884
885
886
887
888
889
890
891
892
893
894
895
896
897
898
899
900
901
902
903
904
905
906
907
908
909
910
911
912
913
914
915
916
917
918
919
920
921
922
923
924
925
926
927
928
929
930
931
932
933
934
935
936
937
938
939
940
941
942
943
944
945
946
947
948
949
950
951
952
953
954
955
956
957
958
959
960
961
962
963
964
965
966
967
968
969
970
971
972
973
974
975
976
977
978
979
980
981
982
983
984
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 14(12)</title>
<author ref="#Ockham">Ockham</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 14(12)</title>
<date when="2020-09-10">September 10, 2020</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-LyXLXy">Lyon 1495</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2020-09-10" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="426-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="wo8uy7-d1e2465"><!-- l4q14(12) -->
<head xml:id="wo8uy7-d1e2465-Hd1e108">Quaestio 14(12)</head>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e111">
Questio xii.
<!--855.xml-->
<pb ed="#L" n="426-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>Quero de statu
a<lb ed="#L" n="2" break="no"/>vnime an resurrectionem et post. vitrum
<lb ed="#L" n="3"/>anima separata habeat memoriam tam
<lb ed="#L" n="4"/> actualem quam habitualem eorum quae nouit coniuncta.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e129">
Ar
<lb ed="#L" n="5"/>guitur primo quod non: quia intellectus possibilis nihil
<lb ed="#L" n="6"/>intelligit nisi per conuersionem ad fantasmata: sed
<lb ed="#L" n="7"/>anima separata non habet fantasmata. igitur etc. Secundo
<lb ed="#L" n="8"/>qui tunc anima beata haberet memoriam peccatorum suorum
<lb ed="#L" n="9"/>et per consequens tristaretur. Tertio. destructa causa destrui
<lb ed="#L" n="10"/>tur effectus: sed aliquid in nobis per animam
intellecti<lb ed="#L" n="11" break="no"/>uam est causa sufficiens intellectionem per illam propositionem causa
<lb ed="#L" n="12"/>est ad cuius esse sequitur aliud: sed illud non
rema<lb ed="#L" n="13" break="no"/>net in anima separata. igitir etc. Confirmatur: quia dictum est
<lb ed="#L" n="14"/>prius quod noticia intuitiua in anima nostra praesupponit
<lb ed="#L" n="15"/>noticiam intuitiuam sensitiuam. igitur vbi deficit
noti<lb ed="#L" n="16" break="no"/>cia sensitiua et intuitiva. Secundo probo quod non habet
<lb ed="#L" n="17"/>noticiam habitualem: quia virtus corrumpitur per obliuionem
<lb ed="#L" n="18"/>et per infirmitatem grauem non inducente mortem. igi
<lb ed="#L" n="19"/>multo fortius per mortem quae est vltima penarum. Pre
<lb ed="#L" n="20"/>terea secundum philosophum in de memoria et reminiscentia
<lb ed="#L" n="21"/>memoria solum est in parte sensitiua. igitur si ibi
defi<lb ed="#L" n="22" break="no"/>cit sensus ibi deficit memoria. igitur etc. Ad
oppo<lb ed="#L" n="23" break="no"/>situm Tuce. xviii.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e173">
⁋ ili recordare quod recepisti bona
<lb ed="#L" n="24"/>n vita tua. similiter et lamarus mala.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e178">
⁋ hic primo est
<lb ed="#L" n="25"/>videndum quod memoria triplicitur accipitur. vno modo
<lb ed="#L" n="26"/>pro habitu inclinante ad aliquem actum intelligendi tam
<lb ed="#L" n="27"/>quam causa partialis et effectiua cum intellectu. Alio mon
<lb ed="#L" n="28"/>pro principio sufficienti rectum intellectionis siue se
ha<lb ed="#L" n="29" break="no"/>beat a parte anime intellectiue siue obiecti siue
al<lb ed="#L" n="30" break="no"/>terius cuiuscunque Tertio modo accipitur pro princi
<lb ed="#L" n="31"/>bio determinato respectu actus recordandi quae est
<lb ed="#L" n="32"/>respectu praeteriti vt praeteritum est: vt cum hoc fecifui ibi
<lb ed="#L" n="33"/> Circa istam quaestione sic est procedendum. primo
viden<lb ed="#L" n="34" break="no"/>dum est vtrum in anima remaneant habitus hoc naturaliter
<lb ed="#L" n="35"/>acquisi post separationem suam a corpore. Secundo vtrum
<lb ed="#L" n="36"/>anima separata virtute illius habitus possit in omnem
<lb ed="#L" n="37"/>actum intelligendi in quem potuit mediante illo
<lb ed="#L" n="38"/>habitum intelligendi quando erat coniuncta. Tertio. vtrum
<lb ed="#L" n="39"/>anima separata vel seipsa vel mediante aliquo in ea
<lb ed="#L" n="40"/>recepto possit in actum recordandi proprie dictantum quae
<lb ed="#L" n="41"/>est respectu preteriti vt preteritum est. Quarto
<lb ed="#L" n="42"/>mouebuntur dubia et soluentur.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e221">
⁋ Circa primum
di<lb ed="#L" n="43" break="no"/>citur quod habitus scientie acquisitus manet in anima
sepa<lb ed="#L" n="44" break="no"/>rata. quod probatur: quia nihil potest corrumpi nisi per suum
<lb ed="#L" n="45"/>contrarium vel per corruptionem sui subiecti. primo modo
<lb ed="#L" n="46"/>non est scientia corruptibilis in anima separata: quia ibi
<lb ed="#L" n="47"/>non habet contrarium nec oportet quod ante separationem ha
<lb ed="#L" n="48"/>bitus contrarium inducatur. igitir etc. nec corruptibi
<lb ed="#L" n="49"/>lis est secundo modo: quia subiectum suum est
incorruptibi<lb ed="#L" n="50" break="no"/>le. quicquid sit de quastione ratio ista non valet: quia secundum
<lb ed="#L" n="51"/>eum esset tertius modus corruptionis effectus: scilice
<lb ed="#L" n="52"/>per substractionem cause conseruantis vel efficien
<lb ed="#L" n="53"/>tis quemadmodum lumen in luna et in medio
defi<lb ed="#L" n="54" break="no"/>cit esse non per corruptionem subiecti nec per inducti¬
<!--855.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 426-v -->
<lb ed="#L" n="55"/>conem contrarii: sed solum per substractionem cause
con<lb ed="#L" n="56" break="no"/>seruantis puta solis. nunc autem secundum eum aliquid in
par<lb ed="#L" n="57" break="no"/>te sensitiua est causa conseruans habitum: quia aliquid
<lb ed="#L" n="58"/>in sensu est causa mediata habitus quatenus est causa
<lb ed="#L" n="59"/>actuum quae sunt cause habius: igitur illa destructa tamquam
<lb ed="#L" n="60"/>causm conferuante destruitur habitus. Secundo dico quod
<lb ed="#L" n="61"/>per rationem naturalem probari non potest quod habitus ad
<lb ed="#L" n="62"/>quisiti remaneant in anima separata. Cuius ratio est
<lb ed="#L" n="63"/>quia quando aliquid causatur mediante causa aliqua et conser
<lb ed="#L" n="64"/>uatur mediante eadem non potest euidenter probari
nisi<lb ed="#L" n="65" break="no"/>per experientiam quod ille effectus maneat altero il
<lb ed="#L" n="66"/>lorum corrupto: sed habitus acquisiti in toto homine
habi<lb ed="#L" n="67" break="no"/>tus dico intellectuales causantur mediante
dis<lb ed="#L" n="68" break="no"/>positione corporali sicut et actus: quia ad hoc quod
a<lb ed="#L" n="69" break="no"/>liquis scientifice cognoscat aliquid requiritur debi
<lb ed="#L" n="70"/>ta complexio et qualitas in corpore et ipsa deficiente
<lb ed="#L" n="71"/>non potest homo intelligere sicut patet in fatuis et furi
<lb ed="#L" n="72"/>osis. Eodem mo modo tam habitus illi quam actus median
<lb ed="#L" n="73"/>te tali dispositione conseruantur: et propter eius defe
<lb ed="#L" n="74"/>ctum corrumpuntur: sicut patet per philosophum in praedicamentis
<lb ed="#L" n="75"/>quae dicit quod per longam infirmitatem potest scientia prius
ac<lb ed="#L" n="76" break="no"/>quisita diminui vel totaliter corrumpi. hoc docet
<lb ed="#L" n="77"/>experientia manifeste. igitur corrupta tali
dispo<lb ed="#L" n="78" break="no"/>sitione non potest euidenter probari nisi per
experien<lb ed="#L" n="79" break="no"/>tiam quod tales habitus remaneant in anima. sed in
se<lb ed="#L" n="80" break="no"/>paratione anime a corpore corrumpitur illa dispositio
<lb ed="#L" n="81"/>et pro isto statu non habemus experientiam an iu anima
<lb ed="#L" n="82"/>separata maneant habitus vel non. igitur nullo mo
<lb ed="#L" n="83"/>potest esse in nobis certum vtrummaneant in anima
se<lb ed="#L" n="84" break="no"/>parata vel non. potest tamen dici probabiliter quod
habi<lb ed="#L" n="85" break="no"/>tus acquisitus in corpore manet in anima separata
<lb ed="#L" n="86"/>et ad hoc est congruentia: quia ex eisdem causis gene
<lb ed="#L" n="87"/>rantur actus et habitus et conseruantur: quia posita causa
<lb ed="#L" n="88"/>sufficienti generatiua et conseruatiua habitus potest
<lb ed="#L" n="89"/>poni habitus circumscripto quocumque alio: sed
cir<lb ed="#L" n="90" break="no"/>cumscripta omni dispositione corporali posito solo in
<lb ed="#L" n="91"/>tellectu cum obiecto ponitur causa generatiua
suffi<lb ed="#L" n="92" break="no"/>ciens tam actus quam habitus. igitur circuscripta tali
dis<lb ed="#L" n="93" break="no"/>positione potest habitus prius acquisitus conseruari.
<lb ed="#L" n="94"/>hoc etiam videtur dicere hieronimus. Discamus in
<lb ed="#L" n="95"/>terris illa quorum nobis scientia remanebit in celis
<lb ed="#L" n="96"/>Sancti etiam videntur dicere quod mortui recordam
<lb ed="#L" n="97"/>tur eorum quae fecerunt. Tunc ad rationem in contra
<lb ed="#L" n="98"/>rium dico quod ex ordinatione diuina est quod habitus non
<lb ed="#L" n="99"/>conseruatur in anima pro statu isto sine tali qualitate
<lb ed="#L" n="100"/>corporali et hoc forte propter peccatum primum. et ideo
<lb ed="#L" n="101"/>deficiente illa qualitate non vult deus
concur<lb ed="#L" n="102" break="no"/>rere ad conseruationem habitus intellectualis
<lb ed="#L" n="103"/>et voluntatis: sed tantum ipsa posita licet separata
<lb ed="#L" n="104"/>anima a corpore ex eadem ordinatione concurrit
<lb ed="#L" n="105"/>deus cum anima ad conseruandum habitus sine omni
<lb ed="#L" n="106"/>tali qualitate corporali quasi enim supplens vici
<lb ed="#L" n="107"/>illius qualitatis corporalis sic quod deus non plus
<lb ed="#L" n="108"/>agat quam prius: sed quia ipse ordinauit se non
con<lb ed="#L" n="109" break="no"/>seruaturum illum habitum in anima coniuncta
<!--856.xml-->
<pb ed="#L" n="427-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>sine tali qualitate: sed in anima separata ordinauit ta
<lb ed="#L" n="2"/>lem habitum se conferuaturum. et ideo non manet in anima
separa<lb ed="#L" n="3" break="no"/>ta.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e388">
⁋ Quantum ad secundum articulum dicit habericus quotlus.
<lb ed="#L" n="4"/>vi. q. viii. quod non potest in omnem actum intelligendi
me<lb ed="#L" n="5" break="no"/>diante illo habitum in quem potuit coniuncta. Probatur: quia
<lb ed="#L" n="6"/>habitus generatur ex actibus: et ex similibus actibus similes generan
<lb ed="#L" n="7"/>tur habitus. cuius igitur est actus intelligendi eius est
<lb ed="#L" n="8"/>habitus et est vsus: sed actus intelligendi quando anima est coniun
<lb ed="#L" n="9"/>cta est totius compositi et non partis nisi pro tunc. sic quando
<lb ed="#L" n="10"/>aliquid conuenit duobus vni per se et alteri per accidens
<lb ed="#L" n="11"/>impossibile est quod illud quod conuenit per accidens perfectius
<lb ed="#L" n="12"/>vel eque perfecte vtatur illo quam illud cui conuenit per se: sed
<lb ed="#L" n="13"/>vti habitu conuenit per se composito et anime per accidens: quia
<lb ed="#L" n="14"/>perfectior est vnus habitus quando non solum per ipsum inclinatur
<lb ed="#L" n="15"/>potentia ad actum: sed etiam praesentatur obiectum: sed totus
<lb ed="#L" n="16"/>homo vtitur habitu obiecto sibi praesentato et fantasmate
<lb ed="#L" n="17"/>nec aliter potest vti cum igitur anime separate non conueniat
<lb ed="#L" n="18"/>vsus istius habitus per se: sed accidens nec praesentetur sibi
ob<lb ed="#L" n="19" break="no"/>iectum in fantasmate. sequitur quod anima separata non potest
<lb ed="#L" n="20"/>in omnem actum in quem potest coniuncta. Sed ista ratio non
<lb ed="#L" n="21"/>videtur sufficiens: quia omnes habitus eiusdem potentie eque
<lb ed="#L" n="22"/>perfecti et intensi proportionabiliter et equaliter sufficiunt
<lb ed="#L" n="23"/>et inclinant ad actum. patet hoc propositio inductiue
<lb ed="#L" n="24"/>tam in habitibus voluntatis tam intellectus quam angelorum quam
<lb ed="#L" n="25"/>homnim: sed anima separata post eius separationem potest ha
<lb ed="#L" n="26"/>bere actus et habitus genitos ex illis actibus eius
<lb ed="#L" n="27"/>dem rationis cum habitibus acquisium in anima coniuncta et eque
<lb ed="#L" n="28"/>perfectos et intensos sicut rectum eiusdem complexi et cont
<lb ed="#L" n="29"/>gener vel neccesi. et per idem medium et per eundem intellectum
<lb ed="#L" n="30"/>potest anima coniuncta acquirere noticiam et separata: et il
<lb ed="#L" n="31"/>li sunt eiusdem rationis ex quo habent effectus eiusdem rati
<lb ed="#L" n="32"/>nis et obiectum idem. igitur cum habitus acquisitus post
se<lb ed="#L" n="33" break="no"/>parationem sufficiat cum intellectu ad actum
cau<lb ed="#L" n="34" break="no"/>sandum eadem ratione habitus acquisitus in anima coniun
<lb ed="#L" n="35"/>cta sine aliquo obiecto sufficit. Si dicas quod anima
<lb ed="#L" n="36"/>separata requirit obiectum in se vel in specie repraesentam
<lb ed="#L" n="37"/>te. Contra. iste doctor alibi negat omnem talem
spe<lb ed="#L" n="38" break="no"/>ciem quanuis primo quotus. q. xxii. ponat eam Preterea
<lb ed="#L" n="39"/>non videtur maior ratio quod angelo sufficiat habitus ad
in<lb ed="#L" n="40" break="no"/>telligendum sine omni specie quam anime separate: sed prima
conue<lb ed="#L" n="41" break="no"/>nit angelo per eum. igitur hoc idem conueniet anime separate
<lb ed="#L" n="42"/>Preterea. si ponatur species in anima separata eadem ratione
<lb ed="#L" n="43"/>osset poni in intellectu coniuncto. quod tamen ipse negat
<lb ed="#L" n="44"/>Ideo dico quod anima separata potest noticiam habitualem
<lb ed="#L" n="45"/>mediantibus actibus elicitur post eius separationem
acqui<lb ed="#L" n="46" break="no"/>rere. Secundo quod ipsa separata potest vti illo habitum sic ac
<lb ed="#L" n="47"/>quasito per tales actus. Tertio quod ipsa separata potest vti
<lb ed="#L" n="48"/>habitu prius acquisito in corpore et remanente in anima se
<lb ed="#L" n="49"/>parata. Primum probo: quia anima separata potest habere
noti<lb ed="#L" n="50" break="no"/>ciam intuitiuam rerum et mediantibus illis noticiam ab
<lb ed="#L" n="51"/>stractiuam quae est generatiua habitus. igitur potest noticiam
ta<lb ed="#L" n="52" break="no"/>lium habituum habitualem mediantibus talibus actibus acqui
<lb ed="#L" n="53"/>rere consequentia manifesta est. antecedens probatur in secundo de ange
<lb ed="#L" n="54"/>lo. et eodem modo probatur hoc: quia posito actiuo
sufficie<lb ed="#L" n="55" break="no"/>ter approximato et non impedito et passiuo. simi
<!--856.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 427-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>liter: vel sequitur effectus: vel saltem. non potest nega
<lb ed="#L" n="57"/>ri posse seque nisi ratio euidens vel experientia sit in ope
<lb ed="#L" n="58"/>positum: sed obiectum extra cum intellectu est causa effe
<lb ed="#L" n="59"/>ctiua sufficientur approximata et non impedita
no<lb ed="#L" n="60" break="no"/>ticie intuitiue et anima separata est receptiua suf
<lb ed="#L" n="61"/>ficientur. igitur anima separata potest habere noticiam intui
<lb ed="#L" n="62"/>tiuam de tali re. Si dicatur quod illud agens non est na
<lb ed="#L" n="63"/>tum agere in passum: quia vnum est corpus aliud spiritus
<lb ed="#L" n="64"/>Contra. quando aliqua sunt eiusdem rationis in patiendo.
<lb ed="#L" n="65"/>videtur quod omne actiuum respectu vnius est actiuum re
<lb ed="#L" n="66"/>spectu alterius: sed obiectum extra est eiusdem rationis
<lb ed="#L" n="67"/>in agendo in angelum et in animam separatam. et
ange<lb ed="#L" n="68" break="no"/>lus et anima separata sunt eiusdem rationis quantum ad
<lb ed="#L" n="69"/>actionem et passionem: sic videlicet si vnum potest agere
<lb ed="#L" n="70"/>et pati et aliud. igitur cum obiectum extra causet in an
<lb ed="#L" n="71"/>gelo cognitionem intuitiuam vt probatum est in secundo
<lb ed="#L" n="72"/>eadem ratione causabit in anima separata. Preterea.
<lb ed="#L" n="73"/>si obiectum non potest agere in animam hoc esset: quia
cor<lb ed="#L" n="74" break="no"/>pus non potest agere in spictum: aut quia anima separata est
<lb ed="#L" n="75"/>a materia. et per consequens non habet debitum modum existen
<lb ed="#L" n="76"/>di vt agat vel patiatur: sed quodlibet istorum videtur
<lb ed="#L" n="77"/>equaliter competere angelo: et tamen non impediunt
<lb ed="#L" n="78"/>actionem eius. Si dicas quod anima separata non est
<lb ed="#L" n="79"/>receptiua noticie intuitiue. Contra non minus
<lb ed="#L" n="80"/>est receptiua noticie intuitiue anima separata quam
<lb ed="#L" n="81"/>coniuncta: sed anima coniuncta intelligit ista obiecta
<lb ed="#L" n="82"/>extra intuitiue. igitir etc. Ne autem ista opinio noua
<lb ed="#L" n="83"/>videatur adduco verba subtilis doctoris hoc posi
<lb ed="#L" n="84"/>ta. dicit enim sic in quarta quaestione cum dico quod in
<lb ed="#L" n="85"/>intellectu est memoria et actus recordandi
pro<lb ed="#L" n="86" break="no"/>prie dictus supposito enim quod intellectus non tam
<lb ed="#L" n="87"/>tum cognoscat vniuersalia. quod quidem verum est de
in<lb ed="#L" n="88" break="no"/>tentione obiectiua: alias de intentione abstractiua
<lb ed="#L" n="89"/>de qua loquitur philosophus. et illa sola est scientifica: sed
<lb ed="#L" n="90"/>etiam intantum cognoscit illa quae sensus cognoscit
<lb ed="#L" n="91"/>quia perfectior et superior cognitiua in eodem cogno
<lb ed="#L" n="92"/>scit illud quod inferior: et etiam quod cognoscit
sensa<lb ed="#L" n="93" break="no"/>tiones. et vtrumque probatur per hoc quod cognoscit
proposi<lb ed="#L" n="94" break="no"/>tiones contingentur veras. et ex illis sillogisat. for
<lb ed="#L" n="95"/>mare autem propositiones et sillogisare propositum est in in
<lb ed="#L" n="96"/>tellectu: illarum autem veritas est de obiectis intui
<lb ed="#L" n="97"/>tiue cognitis sub ratione experientie sub qua cogne
<lb ed="#L" n="98"/>scuntur a sensu. sequitur quod in intellectu possint
iue<lb ed="#L" n="99" break="no"/>niri omnes conditiones pertinentes ad recordationem. Po
<lb ed="#L" n="100"/>test enim prcipere tepus et habere actum post tempus.
<lb ed="#L" n="101"/>et sic de aliis. et sic breuitur potest recordari cuiuscum
<lb ed="#L" n="102"/>que obiecti cuius potest memoria sensitiua
recor<lb ed="#L" n="103" break="no"/>dari: quia potest ipsum actum qui est proximum obiectum cogno
<lb ed="#L" n="104"/>scere intuitiue quondo est: et ita recordari postquam fuit. potes
<lb ed="#L" n="105"/>etiam recordari multorum obiectorum proximorum quorum
<lb ed="#L" n="106"/>non potest sensitiua recordari: vtpote omnis intellectionis
<lb ed="#L" n="107"/>et volitionis praeterite. et probat quod talium recordatur homo
<lb ed="#L" n="108"/>Exquo arguo secundum istu doctorem. omnis recordatio est
<lb ed="#L" n="109"/>rectum obiecti prius intuitiue cogniti a potentia
re<lb ed="#L" n="110" break="no"/>cordante: quia dicit postea. nulla recordato pertinet
<!--857.xml-->
<pb ed="#L" n="427-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>ad intellectum inquantum praecise abstractiue
intel<lb ed="#L" n="2" break="no"/>ligens: sed solum inquantum intuitiue intelligens. igitur
<lb ed="#L" n="3"/>concedit in intellectu cognitionem intuitiuam rectum sem
<lb ed="#L" n="4"/>sibilium. Et hoc etiam potest haberi ab eo. libro primo in prolo
<lb ed="#L" n="5"/>go quaone de subiecto: vbi dicit sic. videtur aut pri
<lb ed="#L" n="6"/>mum subiectum prime veritatis contingentuis: quia vt tale
<lb ed="#L" n="7"/>visum natum est videri primo coniungi cum praedicato illi
<lb ed="#L" n="8"/>us: quia primum notum in contingentibus nihil est nisi per in
<lb ed="#L" n="9"/>tuitionem extremorum. igitur primum intuibile cui inest
<lb ed="#L" n="10"/>primum praedicatum prime veritatis contingenter est primum sul
<lb ed="#L" n="11"/>iectum omnium veritatum contingentium ordinatarum. Ex
<lb ed="#L" n="12"/>istis patet quod expresse concedit noticiam intuitiuam et in
<lb ed="#L" n="13"/>intellectu rectum eorum quorum est memoria. Si dicas
<lb ed="#L" n="14"/>quod in probando vniuocationem entis ponit contrarium
<lb ed="#L" n="15"/>qui dicit quod nullus conceptus causatur in nobis natu
<lb ed="#L" n="16"/>raliter nisi ab habis quae naturaliter sunt motiua
in<lb ed="#L" n="17" break="no"/>tellectus nostri cuiusmodi sunt intellectus agens et
fan<lb ed="#L" n="18" break="no"/>tasma. Preterea quando aliquod vniversale intelligitur singu
<lb ed="#L" n="19"/>lare illius fantasiatur. igitur non cognoscitur illud
sin<lb ed="#L" n="20" break="no"/>gulare intuitiue. Responsionem quare. Qualiter
mediam<lb ed="#L" n="21" break="no"/>te cognitione intuitiua potest anima separata habere no
<lb ed="#L" n="22"/>ticiam abstractiuam sicut habet coniunctam. probatur
suffi<lb ed="#L" n="23" break="no"/>cientur in secundo quare ibi. etiam quod illa noticia abstra
<lb ed="#L" n="24"/>ctiua fuit generatiua habitus in anima separata. patet ibi
<lb ed="#L" n="25"/>dem. secunda conclusio et tertia patent: quia tam habitus
acqui<lb ed="#L" n="26" break="no"/>situs in anima separata post eius separationem quam in cor
<lb ed="#L" n="27"/>pore composito sufficientur inclinat cum intellectum
<lb ed="#L" n="28"/>ad actu consimilem illi ex quo generabatur. igitur etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e696">
<lb ed="#L" n="29"/>⁋ Circa tertium articulum principalem de memoria
<lb ed="#L" n="30"/>dicitur quod memoria secundum quod de ratione ipsius est quod eius ob
<lb ed="#L" n="31"/>iectum non sit vt praeteritum: quia vt est praeteritum non est in parte
<lb ed="#L" n="32"/>intellectiua: sed sensitiua tantum quae est apprehensiua
per<lb ed="#L" n="33" break="no"/>ticularium. et praeteritum vt praeteritum est habet esse particula
<lb ed="#L" n="34"/>re. Intellectus autem est vniuersalium non particularium.
<lb ed="#L" n="35"/>et hoc videtur esse intentio philosophi de memoria et
remi<lb ed="#L" n="36" break="no"/>niscentia. vbi dicit quod si intellectiuarum partium esse
<lb ed="#L" n="37"/>non vtique inesset multis aliorum animalium. Item postea
<lb ed="#L" n="38"/>cuius quidem eorum quae sunt anime memoria sit
manife<lb ed="#L" n="39" break="no"/>stum est quantum quidem eius et fantasia est et memoria. hec
<lb ed="#L" n="40"/>quidem per se quorum est fantasia secundum accidens: aut quaecunque
<lb ed="#L" n="41"/>cum fantasia. sic igitur ista opinio ponit duo vnum quod
<lb ed="#L" n="42"/>memoria isto modo est in parte sensitiua. et aliud quod no
<lb ed="#L" n="43"/>est in parte intellectiua. Contra istam opinionem: quid sice
<lb ed="#L" n="44"/>cut species est rectum futuri vel opinio: sic memoria est
<lb ed="#L" n="45"/>rectum praeteriti: sed species vel opinio sunt in intellectu
<lb ed="#L" n="46"/>igitur eodem modo memoria. Preterea intellectus potest
co<lb ed="#L" n="47" break="no"/>gnoscere praeteritum sub ratione praeteriti: sicut praesens sul
<lb ed="#L" n="48"/>ratione possuntur. cum igitur ad memoriam pertinet congnoscere prie
<lb ed="#L" n="49"/>teritum in intellectu est menoria. Preterea ratio adducta
<lb ed="#L" n="50"/>non concludit: quia non tantum sensus congnoscit singulare: se
<lb ed="#L" n="51"/>intellectus. immo sicut prius dictatum fuit singulare primo
<lb ed="#L" n="52"/>intelligitur. Ideo primo videndum est quid est actus recordan
<lb ed="#L" n="53"/>di. Dico quod actus iste recordandi est rectum alicuius
a<lb ed="#L" n="54" break="no"/>ctus praecedentur et praeteriti inquantum praecedens est. quia quod
<lb ed="#L" n="55"/>actus sit sic praecedens quod interrumpatur hoc forte accidit:
<!--857.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 427-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>quia aliquis potest recordari se dilexisse heri quanuis
<lb ed="#L" n="57"/>hodie continuat dilectionem. hoc tamen non est multum ad
<lb ed="#L" n="58"/>propositum: sed quia actus quae est obiectum actus recordandi
<lb ed="#L" n="59"/>sit praecedens actum recordandi tempore siue continuetur siue
<lb ed="#L" n="60"/>non: ita quod ad recordationem requiruntur duo actus
<lb ed="#L" n="61"/>primus est actus recordantum praecedens quae est obiectum partia
<lb ed="#L" n="62"/>le actus recordatiui. secundus est actus recordatiuus quae
<lb ed="#L" n="63"/>apphenditur primus actus: siue ille primus actus mane
<lb ed="#L" n="64"/>at siue non: ita quod inter istos duos actus est prioritas
<lb ed="#L" n="65"/>et posterioritas secundum tempus. ideo dico quod ad actum recor
<lb ed="#L" n="66"/>dandi requiritur sensualis experientia: puta quod hoc vidi
<lb ed="#L" n="67"/>haoec audiui: quia aliter non distingueretur a specie et opinione
<lb ed="#L" n="68"/>Istis suppositum sunt haec tres difficultates. prima
<lb ed="#L" n="69"/>est. An causa istius actus recordandi sit aliqua res extra
<lb ed="#L" n="70"/>animam vel totaliter sit anima: vel aliquid in anima. Secunda est
<lb ed="#L" n="71"/>an actus recordatiuus sit complexus vel incomplexus.
<lb ed="#L" n="72"/>Tertia est a qua potentia elicitur actus recordandi.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e800">
<lb ed="#L" n="73"/>⁋ Quantum ad primum dico conformiter iuxta prius dctam
<lb ed="#L" n="74"/>quod nihil ex animam est causa rectum actus recordandi. quod
pro<lb ed="#L" n="75" break="no"/>batur: quia illud quo posito vel non posito non minus
<lb ed="#L" n="76"/>potest poni effectus naturaliter. illud non videtur esse causa
<lb ed="#L" n="77"/>illius: sed positum rebus extra vel destructurs nihilominus potest
<lb ed="#L" n="78"/>poesi actus recordandi. igitir etc. Ideo dico quod causa actus re
<lb ed="#L" n="79"/>cordandi est aliquid existes in anima: quia habitus generatus
<lb ed="#L" n="80"/>ex actibus abstractiuis qui actus sunt obiecta partia
<lb ed="#L" n="81"/>lia habitus recordandi et intellectus et deus. et ista
<lb ed="#L" n="82"/>sufficiunt siue res sit siue non sit. quod autem habitus con
<lb ed="#L" n="83"/>currat patet: quia sicut sepere dictum est nihil est in anima nisi
a<lb ed="#L" n="84" break="no"/>ctus vel habitus et passiones consequentes actus: puta de
<lb ed="#L" n="85"/>lectatio vel tristicia. sed nec actus nec passio potest esse
<lb ed="#L" n="86"/>causa recordandi. quia actus recordandi habet esse quando neutrum
<lb ed="#L" n="87"/>est. et illud quod non est: causa esse non potest. Si dicas quod
<lb ed="#L" n="88"/>species actus vel alterius est causa principalis actus
reco<lb ed="#L" n="89" break="no"/>dandi. Contra. omnis species equalit respicit omnem
differen<lb ed="#L" n="90" break="no"/>tiam temporis: sed actus recordandi determinate respicit et
<lb ed="#L" n="91"/>concernit praeteritum: licet non haec praeteritum vel illud. igitir etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e844">
<lb ed="#L" n="92"/>⁋ Preterea illa species posset fieri a deo in intellectu
<lb ed="#L" n="93"/>an omnem actum: sed hoc posito non causaret actum
reco<lb ed="#L" n="94" break="no"/>dandi: quia ille est respectu actus recordantur tamquam re
<lb ed="#L" n="95"/>spectu obiecti partialis. igitur non est causa si naturaliter
<lb ed="#L" n="96"/>imprimatur
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e857">
⁋ Quantum ad secundam difficultatem dico quod
<lb ed="#L" n="97"/>licet actus recordandi sit in se vnus et simplex: tamen dicit
<lb ed="#L" n="98"/>actus complexus non incomplexus. quod probatur: quia recti
<lb ed="#L" n="99"/>eiusdem incomplexi non potest esse nisi duplex actus in genere
<lb ed="#L" n="100"/>scilicet intuitiuus et abstractiuus. igitur respectu cuiusci
<lb ed="#L" n="101"/>que actus recordantur potest esse actus intuitiuus et abstra
<lb ed="#L" n="102"/>ctiuus quorum neuter est actus recordandi. igitur cum non
<lb ed="#L" n="103"/>sint plures actus incomplexi in genere. sequitur quod actus
<lb ed="#L" n="104"/>recordandi sit actus complexus. Preterea ille e
<lb ed="#L" n="105"/>complexus qui terminatur ad complexum: sed actus recor
<lb ed="#L" n="106"/>dandi est huiusmodi. igitir etc. probatur: quia actus recordam
<lb ed="#L" n="107"/>di est primo tanquam respectu obiecti immediati re
<lb ed="#L" n="108"/>spectu actus praeteriti vt preteritum est. igitur rectum
di<lb ed="#L" n="109" break="no"/>stinctorum: sed distincta. non possunt cognosci nisi mediante
<lb ed="#L" n="110"/>verbo compulante sibi actu complexum: quia cognoscen hoc esse
<!--858.xml-->
<pb ed="#L" n="428-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>preteritum est cognoscere quoddam complexum. Con
<lb ed="#L" n="2"/>firmatur. quia actus recordandi est respectu huiusmodi
ob<lb ed="#L" n="3" break="no"/>iecti primo hoc vidi hoc audiui hoc intellexi. sed ista
<lb ed="#L" n="4"/>sunt complexa. igitir etc. Unde dico quod actus recordandi
<lb ed="#L" n="5"/>habet duplex obiectum scilicet partiale et totale. partiale est
<lb ed="#L" n="6"/>actus recordandi praeteritus et potest esse intuitiuus vel ab
<lb ed="#L" n="7"/>stractiuus in intellectu vel in potentia sensitiua vel
<lb ed="#L" n="8"/>in voluntate vel in appetitum sensitiuo: non enim
ob<lb ed="#L" n="9" break="no"/>iectum partiale immediatum est actus alterius a recordam.
<lb ed="#L" n="10"/>te. puta actus loquendi vel disputandi vel
scriben<lb ed="#L" n="11" break="no"/>di alterius hominis. quia de talibus non recordor: nisi quate
<lb ed="#L" n="12"/>nus me recordor audiuisse vel vidisse eum talia
<lb ed="#L" n="13"/>facere. ita quod actus meus qui sum recordans aliquando
termi<lb ed="#L" n="14" break="no"/>nabatur ad illos actus disputandi legendi etc.
obie<lb ed="#L" n="15" break="no"/>ctum primum totale respectu actus recordandi est quod
<lb ed="#L" n="16"/>dam complexum: puta proposito quaedam composita ex actu
re<lb ed="#L" n="17" break="no"/>cordantis tamquam ex obiecto partiali: et ex alio termino
<lb ed="#L" n="18"/>significante: vel consignificate tempus praeteritum. pu
<lb ed="#L" n="19"/>ta ista hoc vidi hoc audiui: audiui iohem tali die
le<lb ed="#L" n="20" break="no"/>gere: et actus terminatus ad istud complexum est actus
<lb ed="#L" n="21"/>recordandi. Si dicas. quod non habeo tantum actum re
<lb ed="#L" n="22"/>cordandi talium complexorum: vbi actus recordandi est
<lb ed="#L" n="23"/>vnum extremum: sed vbi actus alterius est aliud
extre<lb ed="#L" n="24" break="no"/>mum. Exemplum. recordor tunc mgirstum legisse in sco
<lb ed="#L" n="25"/>lis et disputasse et similia. ita quod respectu talium
con<lb ed="#L" n="26" break="no"/>plexorum habeo notitiam euidentem. sed illa non videtur
<lb ed="#L" n="27"/>alia quam notitia recordativa. igitir etc
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e956">
⁋ Respondeo sicut
<lb ed="#L" n="28"/>habitus generatus ex actibus incomplexis abstracti
<lb ed="#L" n="29"/>uis potest inclinare euidenter intellectum ad actum re
<lb ed="#L" n="30"/>cordandi respectu illius primi actus: ita potest actus
re<lb ed="#L" n="31" break="no"/>cordandi et habitus ex eo generatus inclinare
eundem<lb ed="#L" n="32" break="no"/>intellectum ad eliciendum actum euidentem respectu
<lb ed="#L" n="33"/>alterius complexi. in hoc ponitur aliquod extremum mi
<lb ed="#L" n="34"/>xime respectu illius complexi in quo ponitur aliquod
<lb ed="#L" n="35"/>extremum quod fuit pars primi complexi quod est obiectum
<lb ed="#L" n="36"/>recordationis. et ille secundus actus terminatus ad
il<lb ed="#L" n="37" break="no"/>lud complexum non dicetur actus recordandi: sed not
<lb ed="#L" n="38"/>tia euidens sequens ex actu recordandi. Exemplum
<lb ed="#L" n="39"/>habeo vnum actum terminatum ad hoc complexum audi
<lb ed="#L" n="40"/>ui magistrum tunc disputare. alium terminatum ad hoc
<lb ed="#L" n="41"/>complexum magister in disputando clamauit et se
<lb ed="#L" n="42"/>dit in cathedra. prima notitia est proprie recorda
<lb ed="#L" n="43"/>tiua. Secunda est notitia euidens sequens ex
noti<lb ed="#L" n="44" break="no"/>tia recordativa. quia non cognoscitur euidenter quod ma
<lb ed="#L" n="45"/>gister clamauit: nisi quia tunc audiui disputare et
<lb ed="#L" n="46"/>clamare. et tunc vidi etc. Sic ergo potest dici ad istud
<lb ed="#L" n="47"/>vel etiam si vtraque notitia dicatur recordatio. tunc
<lb ed="#L" n="48"/>oportet distinguere de duplici recordatione. vna
<lb ed="#L" n="49"/>est quae est respectu actus recordantis sicut
respe<lb ed="#L" n="50" break="no"/>ctu obiecti partialis: et illa est proprie recordatio.
<lb ed="#L" n="51"/>alia est respectu alterius: et illa non est proprie recor
<lb ed="#L" n="52"/>datio
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1013">
⁋ Quantum ad tertiam difficultate. dico quod
<lb ed="#L" n="53"/>memoria duplicitur accipitur. Uno modo pro
po<lb ed="#L" n="54" break="no"/>tentia habente aliquem habitum vel qualitatem dere
<lb ed="#L" n="55"/>lictam ex actu praeterito: virtute cuius potest talis po¬
<!--858.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 428-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>tentia in aliquem actum consimilem et eiusdem rationis
<lb ed="#L" n="57"/>cum actu praeterito quaequidem actus preteritus aliquid
<lb ed="#L" n="58"/>requirit ad suum esse quod non exigitur ad esse secundi actus
<lb ed="#L" n="59"/>puta obiectum extra. Alio modo accipitur pro
poten<lb ed="#L" n="60" break="no"/>tia quae potest in actum recordandi proprie dictum median
<lb ed="#L" n="61"/>te habitu genito ex actibus preteritum non quidem
incon<lb ed="#L" n="62" break="no"/>plexis: sed complexis puta ex istis intelligo me
<lb ed="#L" n="63"/>nunc audire hoc vel videre hoc: quia in istis vel
con<lb ed="#L" n="64" break="no"/>similibus generatur habitus alius ab habitu genito ex
<lb ed="#L" n="65"/>actibus incomplexis intuitiuis vel abstractiuis
<lb ed="#L" n="66"/>et mediante tali habitu cognosco postea euidenter
<lb ed="#L" n="67"/>per actum recordandi quod hoc vidi et quod hoc audiui. et ra
<lb ed="#L" n="68"/>tio est: quia habitus semper inclinat ad actus
incom<lb ed="#L" n="69" break="no"/>plexos consimiles illis ex quibus generatur. nunc autem
<lb ed="#L" n="70"/>actus incomplexus et actus complexus non sunt si
<lb ed="#L" n="71"/>miles: nec eiusdem rationis. igitur habitus generatus ex
<lb ed="#L" n="72"/>actu incomplexo non inclinat ad actum complexum
<lb ed="#L" n="73"/>Primo modo accipiendo memoriam dico quod
memo<lb ed="#L" n="74" break="no"/>ria reperitur in parte sensitiua et intellectiua: quia cer
<lb ed="#L" n="75"/>tum est quod in vtraque dereliquitur aliqua qualitas
me<lb ed="#L" n="76" break="no"/>diante quae potest in aliquem actum in quem pus non potuit
<lb ed="#L" n="77"/>et in actu similem primo actui. sicut alibi probatum est quasti
<lb ed="#L" n="78"/>one de speciebus. Secundo modo loquendo de memoria
<lb ed="#L" n="79"/>dico tanquam certum dico quod est in parte
intellecti<lb ed="#L" n="80" break="no"/>ua: sed non est ita certum quod est in potentia sensitiua. pri
<lb ed="#L" n="81"/>mum probatur: quia illa potentia quae potest cognoscere actum
<lb ed="#L" n="82"/>suum esse praeteritum vel praecessisse habet memoriam proprie
<lb ed="#L" n="83"/>dictam: sed intellectus est huiusmodi. probatur: quia intuitiua
vi<lb ed="#L" n="84" break="no"/>det actum suum: et potest tunc cognoscere euidenter quod
<lb ed="#L" n="85"/>actus suus est et ex illo actu complexo euidenti generatur
<lb ed="#L" n="86"/>habitus inclinans ad cognoscendum euidentur quod iste
<lb ed="#L" n="87"/>actus fuit et ille est actus recordandi. igitur etc. Pre
<lb ed="#L" n="88"/>terea sicut sensus dicitur esse praesentium et opinio et
<lb ed="#L" n="89"/>species futurorum. sic memoria est preteritorum: sed intel
<lb ed="#L" n="90"/>lectus respicit praesens vt presens: et futurum vt fu
<lb ed="#L" n="91"/>turum: igitur praeteritum vt preteritum. sed non nisi
mediam<lb ed="#L" n="92" break="no"/>te memoria proprie dicta. Tertio confirmatur per
<lb ed="#L" n="93"/>philosophum de memoria et reminiscentia: vbi dicit. cum
<lb ed="#L" n="94"/>autem sine actibus et scientiam et sensum habeamus
<lb ed="#L" n="95"/>tunc memoramur vt trianguli duobus rectis
equa<lb ed="#L" n="96" break="no"/>les sunt hoc quidem quod didicit et speculatus fuit
<lb ed="#L" n="97"/>illud quantum huiusmodi aliquid audiuit et vidit. Item
<lb ed="#L" n="98"/>consequenter tunc oportet cum secundum illam memoriam
a<lb ed="#L" n="99" break="no"/>gat sic in anima dicere quod hoc prius audiuit aut sen
<lb ed="#L" n="100"/>sit aut intellexit. Item post.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1126">
⁋ hemoria autem et qua
<lb ed="#L" n="101"/>est intelligibilium non sine santasmate est. Secundo
<lb ed="#L" n="102"/>dico quod in parte sensitiua non est memoria proprie
<lb ed="#L" n="103"/>dicta. probatur: quia memoria respicit pro obiecto
<lb ed="#L" n="104"/>partiali proprium actum: sed nullus sensus porci
<lb ed="#L" n="105"/>pit proprium actum. igitur etc. Preterea. nullus
sen<lb ed="#L" n="106" break="no"/>sus respicit aliquod complexum pro obiecto: sed actus
<lb ed="#L" n="107"/>recordandi respicit aliquod complexum: sicut prius
<lb ed="#L" n="108"/>probatum est. igitur etc. minor probatur: quia quando aliquis act
<lb ed="#L" n="109"/>respicit aliquod obiectum habens distinctionem natu
<lb ed="#L" n="110"/>raliter et in re non est talis distinctio inter partes obiecti
<!--859.xml-->
<pb ed="#L" n="428-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>ille actus est complexus et est intellectus poten
<lb ed="#L" n="2"/>tis fabricare aliquid in esse obiectiue: sed illud quod
<lb ed="#L" n="3"/>est preteritum vt preteritum est huiusmodi obiectum
<lb ed="#L" n="4"/>recordationis: quia inter partes complexi istius est aliqua
<lb ed="#L" n="5"/>distinctio: licet non in re. igitur in intellectu fabricante
<lb ed="#L" n="6"/>talem distinctionem. Preterea. preteritio nihil di
<lb ed="#L" n="7"/>cit vltra illud quod praeteritum est: quia nec rem absolu
<lb ed="#L" n="8"/>tam nec respectiuam: patet inductiue. Preterea.
ten<lb ed="#L" n="9" break="no"/>pus dicit affirmationes et negationes quae non possunt
<lb ed="#L" n="10"/>apprehendi ab aliquo sensu: sed tempus appreheditur
<lb ed="#L" n="11"/>ab intellectu recordante. igitur actus recordandi
<lb ed="#L" n="12"/>non est actus potentie sensitiue. Preterea iste
a<lb ed="#L" n="13" break="no"/>ctus recordandi non est actus sensus exterioris
<lb ed="#L" n="14"/>certum est nec interioris: quia non potest esse nisi illius
<lb ed="#L" n="15"/>qui habet actum intuitiuum quae actus non videtur competere
<lb ed="#L" n="16"/>sensui interiori. igitur etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1191">
⁋ Secundum istum modum
po<lb ed="#L" n="17" break="no"/>nendi potest saluari quod sensus non est reflexiuus: quia
<lb ed="#L" n="18"/>si potest habere actum recordatiuum potest tunc se
reflecte<lb ed="#L" n="19" break="no"/>re super actum suum. potest etiam saluari secundum istam viam quod
<lb ed="#L" n="20"/>nihil estobiectum sensus interioris nisi quod est
<lb ed="#L" n="21"/>obiectum sensus exterioris. cuius oppositum est
ve<lb ed="#L" n="22" break="no"/>rum si sensitiua haberet noticiam recordatiuam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1207">
<lb ed="#L" n="23"/>⁋ Sed conclusio predicta sunt aliqua dubia. Primum est de
<lb ed="#L" n="24"/>corruptibilitate habitus: quia videtur quod alio modo
cor<lb ed="#L" n="25" break="no"/>rumpitur quam per corruptionem sui subiecti vel
inductio<lb ed="#L" n="26" break="no"/>nem contrari vel substractionem cause conseruantur: quia potest
<lb ed="#L" n="27"/>corrumpi per cessationem actuum longo tempore sicut aliquos
<lb ed="#L" n="28"/>obliuiscitur demonstrationem alicuius conclusionis quan
<lb ed="#L" n="29"/>iam prius sciuit propter defectum exercicii
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1225">
⁋ Secundum
<lb ed="#L" n="30"/>dubium est quorum cognitionem potest anima separata
<lb ed="#L" n="31"/>acquirere vtrum omnium naturalium materialium et
imma<lb ed="#L" n="32" break="no"/>terialium vel immaterialium tantum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1235">
⁋ Tertium est de hoc quod
<lb ed="#L" n="33"/>icitur quod de virtute noticie intuitine potest haberi
noti<lb ed="#L" n="34" break="no"/>cia abstractiua. quia tunc sequeretur quod essent duo
<lb ed="#L" n="35"/>actus intelligendi in intellectu simul. consequens est falsum
<lb ed="#L" n="36"/>falsitas consequentis patet: primo quia quandocunque sub aliquo
<lb ed="#L" n="37"/>genere plures species sunt incompossibiles vel
<lb ed="#L" n="38"/>contrarie omnes species illius generis sunt
incompos<lb ed="#L" n="39" break="no"/>sibiles. sed opiniones contradictoriorum continentur sub
<lb ed="#L" n="40"/>genere noticie et sunt contrarie secundum omnes. igitur omnes
<lb ed="#L" n="41"/>noticie distincte sunt contrarie. Preterea secundo
tho<lb ed="#L" n="42" break="no"/>picorum. Contingit plura scire tantum vnum
intellige<lb ed="#L" n="43" break="no"/>re. Si dicis quod intelligit quod possibile est plura sci
<lb ed="#L" n="44"/>re et tantum vnum intelligere. Contra. intellectus est
<lb ed="#L" n="45"/>simplex. igitur vbi couertitur totaliter conuertitur. igitur
<lb ed="#L" n="46"/>si totaliter conuertatur ad eliciendum vnum actu non
<lb ed="#L" n="47"/>potest simul conuerti ad eliciendum alium. Preterea intel
<lb ed="#L" n="48"/>lectio vnius impeditur per intellectionem alterius. ergo non
<lb ed="#L" n="49"/>possunt simul stare
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1274">
⁋ Quartum dubium est an actus
recor<lb ed="#L" n="50" break="no"/>dandi respectu alicuius actus praeteriti possit
sim<lb ed="#L" n="51" break="no"/>plicitur esse primus vel neccessario praesupponat alium
a<lb ed="#L" n="52" break="no"/>ctum
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1283">
⁋ Quintum dubium est non videtur quod habitus geni
<lb ed="#L" n="53"/>tus ex illo actu qui est obiectum partiale actus re
<lb ed="#L" n="54"/>cordandi possit esse principium elicitiuum illius actus
<lb ed="#L" n="55"/>recordandi: quia omnis habitus generatur ex actibus illis simili
<!--859.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 428-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>bus ad quos inclinat: sed habitus generatus ex actu
<lb ed="#L" n="57"/>recordandi inclinat ad actum complexum. igitur non ge
<lb ed="#L" n="58"/>neratur ex habitum nec ex actu incomplexo. Preterea
<lb ed="#L" n="59"/>primus actus recordandi non generatur ab habitu
comple<lb ed="#L" n="60" break="no"/>xo: quia nullus est primus. nec ab habitu incomplexo
<lb ed="#L" n="61"/>qui habitus incomplexus non inclinat immediate in actum
<lb ed="#L" n="62"/>complexum. igitur a nullo generatur. Preterea omns rationes
<lb ed="#L" n="63"/>probantes quod species non potest esse causa actus recordandi
<lb ed="#L" n="64"/>equaliter probant de habitu: quia habitus equaliter respicit
<lb ed="#L" n="65"/>omnem differentiam temporis sicut species. igitur etc. Preterea
<lb ed="#L" n="66"/>istum habitum potest deus causare ante omnem actum
intelligen<lb ed="#L" n="67" break="no"/>di sicut speciem. igitur non inclinat ad aliquem actum
<lb ed="#L" n="68"/>praeteritum. Sextum dubium est an actus recordandi
<lb ed="#L" n="69"/>sit intuitiuus vel abstractiuus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1329">
⁋ Septimum dubium
<lb ed="#L" n="70"/>qui videtur quod actus recordandi non sit complexus: quia si
<lb ed="#L" n="71"/>sic cum actus recordandi sit eiudens sequeretur quod illud
<lb ed="#L" n="72"/>complexum esset euidenter notum. sed euidens complexum cau
<lb ed="#L" n="73"/>satur ex noticia terminorum intuitiua sicut in
propo<lb ed="#L" n="74" break="no"/>sitione contingenti euidenter nota: sed obiectum
recor<lb ed="#L" n="75" break="no"/>dationis non est euidenter notum vno modo vel alio
<lb ed="#L" n="76"/>modo. igitur etc. Preterea. preteritum vt preteritum
<lb ed="#L" n="77"/>non est complexum sicut nec homo inquantum animal. igitur
<lb ed="#L" n="78"/>propter tale obiectum non debet actus dici complexus
<lb ed="#L" n="79"/>Sctauum dubium est. quia videtur quod memoria proprie
<lb ed="#L" n="80"/>dicta sit in parte sensitiua probo per philosophum secundo
poste<lb ed="#L" n="81" break="no"/>riorum in fine. vbi dicit quod in quabusdam animalibus est
<lb ed="#L" n="82"/>memoria et in quibusdam non. hoc etiam dicit primo me
<lb ed="#L" n="83"/>taphisice. quia cum sensibus quibusdam ipsorum memoria
<lb ed="#L" n="84"/>non insit quaebusdam vero insit. et propter hoc quadam animalia
<lb ed="#L" n="85"/>prudentia sunt alia vero indisciplinabilia non
<lb ed="#L" n="86"/>potentia memorari. Item de menoria et reminiscem
<lb ed="#L" n="87"/>tia est manifestum quod in primo sensitiuo horum
cogni<lb ed="#L" n="88" break="no"/>tio sit. Item per experientiam patet de brutis quie habent
<lb ed="#L" n="89"/>actum prudentie: quia certo tempore operantur et certo lo
<lb ed="#L" n="90"/>co vt formice. similiter patet de vidicta et ira sicut patet
<lb ed="#L" n="91"/>in symea vel cane. similiter patet de furiosis quae dicunt
<lb ed="#L" n="92"/>se audiuisse quod modo non audiunt: et tamen non habent
<lb ed="#L" n="93"/>vsum rationis. igitur habent memoriam sensitiuam. Pre
<lb ed="#L" n="94"/>terea rationes videntur ad oppositum. Preterea.
vi<lb ed="#L" n="95" break="no"/>detur quod sensatio potest esse obiectum sensus secundum philosophum
<lb ed="#L" n="96"/>secundo de anima. quia sentimus: quia videmus et audimus
<lb ed="#L" n="97"/>similiter sensus habet iudicium quo differt ab actu appre
<lb ed="#L" n="98"/>hensiuo. similiter habet memoriam recipiendi
indiuisibi<lb ed="#L" n="99" break="no"/>lia. Preterea secunda ratio non valet: quia sensus potest con
<lb ed="#L" n="100"/>prehendere aliquod complexum. videtur enim canis
sillo<lb ed="#L" n="101" break="no"/>gisare et discurrere etc. similiter potest apprehendere ali
<lb ed="#L" n="102"/>quod complexum quod potest fingere montem aureum patet de
<lb ed="#L" n="103"/>ymaginatiua. Preterea. accipit quod nihil est
semn<lb ed="#L" n="104" break="no"/>sibile nisi res in actu vel in potentia. Contra. pri
<lb ed="#L" n="105"/>mo de anima rectum est iudex sui et obliqui. Et
se<lb ed="#L" n="106" break="no"/>cundo. visu discernimus lumen et tenebram. Preterea
<lb ed="#L" n="107"/>quod dicitur quod brutum non potest apprehendere tempus non
<lb ed="#L" n="108"/>videtur verum: quia de memoria et reminiscentia. quaecum
<lb ed="#L" n="109"/>que animalium tempus sentiunt et in qua. hoc sola animalia memo
<lb ed="#L" n="110"/>rantur et in quo sentiunt. Item post. omnibus animalibus
<!--860.xml-->
<pb ed="#L" n="429-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>non est memoria.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1429">
⁋ Ad primum istorum potest dici quod
<lb ed="#L" n="2"/>deus non conseruat quando deficit exercitium actus diu
<lb ed="#L" n="3"/>et tunc corrumpitur. Aliter potest dici quod ex actibus
<lb ed="#L" n="4"/>intellectus frequenter elicitis causatur aliqua
qua<lb ed="#L" n="5" break="no"/>litas in corpore et voluntate. similiter sicut videmus
<lb ed="#L" n="6"/>quod actus concupiscentie siue passiones appetitus
<lb ed="#L" n="7"/>sensitiui moderantur per actus intelligendi et
volen<lb ed="#L" n="8" break="no"/>di per hoc quod voluntas suspendit actu intellectus
<lb ed="#L" n="9"/>respectu talium: et conuertit se ad alia et voluntas
<lb ed="#L" n="10"/>vult deum vel aliquid tale: ita quod ex frequenti
intel<lb ed="#L" n="11" break="no"/>lectione et volitione potest generari et augeri aliqua
<lb ed="#L" n="12"/>qualitas corporalis quae est conseruans habitum in
<lb ed="#L" n="13"/>intellectu et voluntate siue quia frequenter secundum alte
<lb ed="#L" n="14"/>rationem anime sequitur alteratio corporis. et ideo ad
<lb ed="#L" n="15"/>corruptionem illius qualitatis corporalis conser
<lb ed="#L" n="16"/>uantis sequitur corruptio habitus in anima. Illa autem
<lb ed="#L" n="17"/>qualitas corporalis corrumpitur per actionem
extrin<lb ed="#L" n="18" break="no"/>secorum agentium. quae continue agunt in corpus
alte<lb ed="#L" n="19" break="no"/>rando diuersimode. cuiusmodi sunt elementa et
<lb ed="#L" n="20"/>alia corpora multa propter quorum actionem
corrum<lb ed="#L" n="21" break="no"/>pitur qualitas illa corporalis quando non augetur per
fre<lb ed="#L" n="22" break="no"/>quentationem actuum intellectus et voluntatis. et hoc
<lb ed="#L" n="23"/>videtur esse ratio quare corrumpitur habitus in intelle
<lb ed="#L" n="24"/>ctu et voluntate per cessationem actuum: et dicitur esse
<lb ed="#L" n="25"/>corruptio per obliuionem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1484">
⁋ Ad secundum dubium dico
<lb ed="#L" n="26"/>quod anima separata potest acquirere tam notitiam materialium
<lb ed="#L" n="27"/>quam immaterialium. et hoc naturaliter sicut angelus. et
dicen<lb ed="#L" n="28" break="no"/>dum est idem de anima separata per omnia: sicut dictum est de
<lb ed="#L" n="29"/>angelo. in secundo tamen cognitionem dei imprticulari non potest
<lb ed="#L" n="30"/>naturaliter acquirere: quia illum actum videndi potest solus
<lb ed="#L" n="31"/>deus causare. Si dicas quod deus se ostendat tamquam
ob<lb ed="#L" n="32" break="no"/>iectum intellectui separato sicut albedo modo se
osten<lb ed="#L" n="33" break="no"/>dit: tunc videtur quod intellectus talis possit
acquire<lb ed="#L" n="34" break="no"/>re aliquem actum circa deum et naturaliter elicere. Re
<lb ed="#L" n="35"/>spondeo quod omnino eodem modo ostendit se deus intellectui
<lb ed="#L" n="36"/>coniuncto sicut separato per sui scilicet praesentiam: quia non aliter
<lb ed="#L" n="37"/>est praesens vni quam alteri. Unde non est imaginandum de
<lb ed="#L" n="38"/>ostensione dei sicut de aliis obiectis: quia alia
ob<lb ed="#L" n="39" break="no"/>iecta si fuerint presentia potentie cognitiue et
<lb ed="#L" n="40"/>non sit impedimentum possunt naturaliter
cogno<lb ed="#L" n="41" break="no"/>sci: siue sint materialia siue immaterialia: quia non
<lb ed="#L" n="42"/>est in ptante eorum cognosci vel non cognosci: sed
<lb ed="#L" n="43"/>quantumcunque deus sit praesens alicui potentie non impedite
<lb ed="#L" n="44"/>non est in ptante sua videre et non videre: quia si vult
<lb ed="#L" n="45"/>videri videtur: et si non vult videri no videtur. et
to<lb ed="#L" n="46" break="no"/>ta causa est: quia deum ostendi voluntati non est nisi
<lb ed="#L" n="47"/>deum videri a voluntate et visio dei totaliter causa
<lb ed="#L" n="48"/>tur a deo. nec potest aliqua creatura in visionem hanc
<lb ed="#L" n="49"/>nec naturaliter nec aliquo modo
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1540">
⁋ Ad tertium dico
<lb ed="#L" n="50"/>quod duo actus intelligendi possunt simul esse in
intelle<lb ed="#L" n="51" break="no"/>ctu. Et ad probationem dico quod quando aliqua species extre
<lb ed="#L" n="52"/>me sunt incompossibiles omnes intermedie proprie
<lb ed="#L" n="53"/>sunt incompossibiles sicut patet. quia omnes species inter
<lb ed="#L" n="54"/>album et nigrum sunt incompossibiles: sed notitia
in<lb ed="#L" n="55" break="no"/>tuitiua et abstractiua non sunt proprie species me¬
<!--860.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 429-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>die inter notitias duarum opinionum contrariarum. et
<lb ed="#L" n="57"/>ideo non est ad propositum. Ad aliud patet alibi quod philosophus
<lb ed="#L" n="58"/>ponit differentiam inter actum sciendi et intelligendi: quia
plu<lb ed="#L" n="59" break="no"/>ra possum scire et intelligere tantum vnum. igitur etc. Ad
<lb ed="#L" n="60"/>probationem dico quod assumptum est falsum: sed intelle
<lb ed="#L" n="61"/>xit quod hec consequentia bona est. possum plura scire: et tantum
<lb ed="#L" n="62"/>vnum intelligere. igitur intelligere et scire distingum
<lb ed="#L" n="63"/>tur: et econtra contingit plura intelligere et tantum vnum
<lb ed="#L" n="64"/>scire. igitur distinguntur. Ad aliud dico quod
intelle<lb ed="#L" n="65" break="no"/>ctum totaliter conuerti potest duplicitur intelligi. Uno
<lb ed="#L" n="66"/>modo quod totaliter conuertitur sic quod nulla pars illius sit non
<lb ed="#L" n="67"/>conuersa: et sic est verum quod simplex est non habens
<lb ed="#L" n="68"/>partem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1590">
⁋ Alio modo quod conuertitur eliciendo vnum quod non potest
<lb ed="#L" n="69"/>elicere alium: et sic non totaliter conuertitur. quia si sic
<lb ed="#L" n="70"/>concluderet quod deus non potest simul producere plures
<lb ed="#L" n="71"/>creaturas et quod anima non potest siml habere actum
vo<lb ed="#L" n="72" break="no"/>lendi et intelligendi: quod falsum est. igitir etc. Ad aliud
<lb ed="#L" n="73"/>dico quod aliquando intellectio vnius impedit
intellectio<lb ed="#L" n="74" break="no"/>nem alterius sicut intellectus vnius disparati impedit
<lb ed="#L" n="75"/>intellectionem alterius. aliquando non: sicut quando in
<lb ed="#L" n="76"/>tellecta ordinantur et intellectiones. sicut
intelle<lb ed="#L" n="77" break="no"/>ctio incomplexi ordinatur ad complexum. tunc possunt
si<lb ed="#L" n="78" break="no"/>mul esse: nec vna impedit aliam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1614">
⁋ Ad quartum
du<lb ed="#L" n="79" break="no"/>bium dico quod naturaliter loquendo actus recordandi
<lb ed="#L" n="80"/>neccessario praesupponit actum recordantur praeteriti: licet aliter
<lb ed="#L" n="81"/>fieri possit per potentiam diuinam: quia actus recordandi
<lb ed="#L" n="82"/>est respectu actus recordantis praeteriti sicut
ob<lb ed="#L" n="83" break="no"/>iecti partialis. et ideo actus recordantis non potest esse
<lb ed="#L" n="84"/>naturaliter simplicitur sine actu praeuio.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1630">
⁋ Ad quantum
<lb ed="#L" n="85"/>dubium dico quod habitus generatus ex actu recordantum
<lb ed="#L" n="86"/>preterito cum multis aliis habitibus incomplexis
in<lb ed="#L" n="87" break="no"/>clinat partialiter ad actum recordandi. et praeter hoc sunt ali
<lb ed="#L" n="88"/>quie habitus complexi quae inclinant ad illum actum recordam
<lb ed="#L" n="89"/>di immediate: nec habent alium actum: sicut postea spa
<lb ed="#L" n="90"/>tebit. sed habitus incomplexi non inclinant ad actum con
<lb ed="#L" n="91"/>plexum immediate: puta ad actum recordandi: sed tantum
<lb ed="#L" n="92"/>mediante actu proprio. Et quando dicitur quod habitus inclinant
<lb ed="#L" n="93"/>ad actus consimiles. igitir etc. verum est: sed non tantum ad illos
<lb ed="#L" n="94"/>sed etiam ad alios dissimiles maxime mediate: sed
for<lb ed="#L" n="95" break="no"/>te immediate non inclinant nisi ad actus consimiles. et ideo
<lb ed="#L" n="96"/>habitus incomplexus non inclinat ad actu complexum:
<lb ed="#L" n="97"/>sed ad actum incomplexum immediate et ad alium
comple<lb ed="#L" n="98" break="no"/>xum mediate. Ad aliam rationem pro dubio dico quod
pri<lb ed="#L" n="99" break="no"/>mus actus recordandi causatur ab habitu complexo
in<lb ed="#L" n="100" break="no"/>mediate et ab habitum vel habitibus incomplexis mediate
<lb ed="#L" n="101"/>tamen quando actus recordantur qui est obiectum partiale actus re
<lb ed="#L" n="102"/>cordantis. sic non solum habuit recordans illum actum
<lb ed="#L" n="103"/>incomnplexum generatiuum habitus incomplexi: sed etiam
<lb ed="#L" n="104"/>actum complexum duplicem. vnum quo apprehendit
il<lb ed="#L" n="105" break="no"/>lum actum esse: et alium quo euidenter assentit huic
<lb ed="#L" n="106"/>complexo iste actus est. et ex isto actu generatur
<lb ed="#L" n="107"/>habitus incomplexus inclinans immediate ad
a<lb ed="#L" n="108" break="no"/>ctum recordandi similem sibi in specie saltem tanquam
<lb ed="#L" n="109"/>ad principale obiectum qui est actus
recordan<lb ed="#L" n="110" break="no"/>tis licet mutetur differentia temporis que non mu
<!--861.xml-->
<pb ed="#L" n="429-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>tat speciem habitus. Ad aliam rationem dico quod licet
<lb ed="#L" n="2"/>quilibet habitus incomplexus equaliter respici
<lb ed="#L" n="3"/>at omnem differentiam temporis sicut species: non tamen
<lb ed="#L" n="4"/>habitus incomplexus quae concernit certam differen
<lb ed="#L" n="5"/>tiam temporis. Si dicas quod actus ille inclinans ad
<lb ed="#L" n="6"/>actum recordatiuum concernit solum praesens tempus:
a<lb ed="#L" n="7" break="no"/>ctus recordandi tempus preteritum. ideo isti actus
<lb ed="#L" n="8"/>non sunt similes nec vnus habitus inclinat ad alium
<lb ed="#L" n="9"/>actum sicut tum ponis. Respondeo ad istam rationem et
di<lb ed="#L" n="10" break="no"/>co quod deus potest causare habitum inclinantem imme
<lb ed="#L" n="11"/>diate ad actum recordandi ante omnem actum intel
<lb ed="#L" n="12"/>ligendi. et tunc inclinaret ad actum recordandi
<lb ed="#L" n="13"/>falsum: quia inclinaret ad actum respectu actus qua
<lb ed="#L" n="14"/>non fuit preteritus: sed hoc non est naturaliter
<lb ed="#L" n="15"/>Ad sextum dubium dico quod actus recordandi est
<lb ed="#L" n="16"/>abstractiuus: quia est actus complexus quae est
abstra<lb ed="#L" n="17" break="no"/>ctiuus et non intuitiuus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1732">
⁋ Ad aliud dico quod illud
<lb ed="#L" n="18"/>complexum est euidenter notum: et dico quod illa
noti<lb ed="#L" n="19" break="no"/>cia est euidens noticia qua intellectus euidenter
<lb ed="#L" n="20"/>assentit huic complexo. hoc vidi hoc audiui hoc
<lb ed="#L" n="21"/>intellexi: causatur exnoticia intuitiua
termino<lb ed="#L" n="22" break="no"/>rum. sed intuitiua duplex est sicut alibi patuit qua
<lb ed="#L" n="23"/>dam perfecta quadam imperfecta. perfecta est illa medi
<lb ed="#L" n="24"/>ante qua intellectus euidenter iudicat quod talis
<lb ed="#L" n="25"/>actus est. et hec est generatiua habitus
comple<lb ed="#L" n="26" break="no"/>ti inclinantis partialiter ad actum recordatiuum Im
<lb ed="#L" n="27"/>perfecta est illa mediante qua intellectus iudicat
<lb ed="#L" n="28"/>euidenter quod talis actus fuit et intuitiua imperfe
<lb ed="#L" n="29"/>cta generatur ex intuitiua perfecta. Tunc dico quod
<lb ed="#L" n="30"/>noticia euidens predicti complexi causatur ex
noti<lb ed="#L" n="31" break="no"/>cia intuitiua imperfecta terminorum. et hec
praesup<lb ed="#L" n="32" break="no"/>ponit naturaliter loquendo intuitiuam perfectam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1767">
<lb ed="#L" n="33"/>⁋ Ad aliud dico quod homines sic vtuntur sic loquendo
<lb ed="#L" n="34"/>quod preteritum est obiectum recordationis: tamen illud
<lb ed="#L" n="35"/>non est eius obiectum: sed tale complexum talis actus
<lb ed="#L" n="36"/>fuit. hoc vidi hoc audiui: ille fuit tunc etc. Ad
a<lb ed="#L" n="37" break="no"/>liud dico quod in brutis et in parte sensitiua hominis et
<lb ed="#L" n="38"/>in hominibus furiosis est memoria primo modo et non
<lb ed="#L" n="39"/>secundo modo superius dicto secundum premissa in prin
<lb ed="#L" n="40"/>cipio quaestionis. sed non est memoria ibi dicta
ter<lb ed="#L" n="41" break="no"/>tio modo propter causas dictas. et per hoc ad omnes
<lb ed="#L" n="42"/>auctoritates philosophi secundo posteriorum primo metaphisice
<lb ed="#L" n="43"/>de memoria et reminiscentia dicitur quod intelliguntur de
<lb ed="#L" n="44"/>memoria primo et non secundo modo dicta: quia ex talibus
<lb ed="#L" n="45"/>actibus talium animalium generatur habitus incomple
<lb ed="#L" n="46"/>xus qui inclinat intellectum ad apprehendendum eadem
<lb ed="#L" n="47"/>incomplexa quae prius sensibiliter et praesentialiter appre
<lb ed="#L" n="48"/>hendebant: non tamen cognoscunt talia complexa quod ta
<lb ed="#L" n="49"/>les actus tunc fuerunt. Tunc per hoc patet ad expe
<lb ed="#L" n="50"/>rientias de prudentia et prouidentia formice et
<lb ed="#L" n="51"/>vindicta symee et canis: quia per habitus incom
<lb ed="#L" n="52"/>plexos genitos ex actibus precedentibus
in<lb ed="#L" n="53" break="no"/>clinatur fantasia talium animalium ad
apprehen<lb ed="#L" n="54" break="no"/>dendum ralia incomplexa quae prius apprehendebant
<lb ed="#L" n="55"/>puta formica ad apprehendendum locum et canis
<!--861.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 429-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>apprehendens ictum: generantur in eis diuersi
<lb ed="#L" n="57"/>habitus ad apprehendendum inclinantes ad
fan<lb ed="#L" n="58" break="no"/>tasiam talium animalium ad apprehendendum illa que
<lb ed="#L" n="59"/>prius apprehendebant. et per multos tales
con<lb ed="#L" n="60" break="no"/>ceptus apprehensiuos incoplexos possunt tam
<lb ed="#L" n="61"/>tum facere sicut si haberent habitus complexos. et
<lb ed="#L" n="62"/>ideo illi habitus equiualenter sunt complexi: quia
<lb ed="#L" n="63"/>tantum possunt facere mediantibus illis habitibus
<lb ed="#L" n="64"/>sicut mediantibus complexis. Ad aliud de
furio<lb ed="#L" n="65" break="no"/>sis dicendum est eodem modo. vnde licet proferant
<lb ed="#L" n="66"/>tales propositiones. tamen non habent aliquem actum
<lb ed="#L" n="67"/>complexum in parte sensitiua terminatum ad alia con
<lb ed="#L" n="68"/>plexa: sed tantum actus incomplexos causatos ex acti
<lb ed="#L" n="69"/>bus incomplexis: eorum quae prius audiuerunt vel
vi<lb ed="#L" n="70" break="no"/>derunt. vnde talis propositio non habet aliquod esse
<lb ed="#L" n="71"/>nisi tantum in voce. Exemplum patet in pica quae
pro<lb ed="#L" n="72" break="no"/>fert: et tamen nullum actum complexum habet. Ad
ali<lb ed="#L" n="73" break="no"/>ud dico quod sensationes sensuum non percipiuntur ab
ip<lb ed="#L" n="74" break="no"/>sis sensibus quorum sunt: sed a sensibus
superio<lb ed="#L" n="75" break="no"/>ribus: puta sensu communi. vel ab intellectu. et
<lb ed="#L" n="76"/>sic intelligit philosophus. Ad aliud dico quod sensitiua ha
<lb ed="#L" n="77"/>bet iudicium: patet in brutis pueris fatuis etc. qui
<lb ed="#L" n="78"/>iudicant inter nociua et conuenientia: sed non
ha<lb ed="#L" n="79" break="no"/>bet actum iudicandi distinctum ab actibus
apprehen<lb ed="#L" n="80" break="no"/>siuis incomplexis sicut intellectus habet: quia
ta<lb ed="#L" n="81" break="no"/>lis actus apprehendendi est complexus et praesup
<lb ed="#L" n="82"/>ponit formationem complexi qualis debet esse in
<lb ed="#L" n="83"/>parte sensitiua quare talis non potest esse in intel
<lb ed="#L" n="84"/>lectu partbet alibi: sed illi actus incomplexi
equiua<lb ed="#L" n="85" break="no"/>lent eis: acsi haberent noticiam complexam. et hoc quam
<lb ed="#L" n="86"/>tum ad opera exteriora.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1894">
⁋ Ad aliud de sollogisa
<lb ed="#L" n="87"/>re canis patet per idem: quia apprehendit
incople<lb ed="#L" n="88" break="no"/>xa quae equiualent noticiis complexis quantum ad opus
<lb ed="#L" n="89"/>extra. similiter ymaginatiua potest mediantibus appre
<lb ed="#L" n="90"/>hensiuis habitibus simul apprehendere partes
<lb ed="#L" n="91"/>montis aurei: puta per vnum montem et per alium aurum.
<lb ed="#L" n="92"/>et hoc est ymaginari montem aureum simul
habe<lb ed="#L" n="93" break="no"/>re actum ymaginandi respectu montis et
respe<lb ed="#L" n="94" break="no"/>ctu auri siue hoc sit per vnum actum siue per plures.
<lb ed="#L" n="95"/>nam vtrumque potest probabiliter dici. Ad aliud dico
<lb ed="#L" n="96"/>quod tam lumen quam rectum potest per se videri a
sen<lb ed="#L" n="97" break="no"/>su et ab intellectu tenebra et obliquum non potest
<lb ed="#L" n="98"/>cognosci a sensu: sed tantum ab intellectu. et hoc per
<lb ed="#L" n="99"/>discursum. Ad aliud dico quod talia animalia
so<lb ed="#L" n="100" break="no"/>la memorantur in quibus possunt generari
ta<lb ed="#L" n="101" break="no"/>les habitus inclinantes fantasiam ad
apprehen<lb ed="#L" n="102" break="no"/>dendum ea in absentia quae prius presentialiter ap
<lb ed="#L" n="103"/>prehendebant. et sic habent sensum temporis ali
<lb ed="#L" n="104"/>ter non. et ideo animalia quae non ymaginantur in
pre<lb ed="#L" n="105" break="no"/>sentia rerum non habent memoriam: quia in eis
<lb ed="#L" n="106"/>non possunt tales habitus generari. Ad
pri<lb ed="#L" n="107" break="no"/>mum principale dico quod licet pro statu isto intelle
<lb ed="#L" n="108"/>ctus non intelligat nisi propter conuersionem
<lb ed="#L" n="109"/>ad fantasmata. et hoc forte propter peccatum:
<lb ed="#L" n="110"/>quia deus non vult concurrere ad actum intel¬
<!--862.xml-->
<pb ed="#L" n="430-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>ligendi non concurrente actu fantasiandi:
ta<lb ed="#L" n="2" break="no"/>me in anima separata non valet: quia tunc sunt omnia
<lb ed="#L" n="3"/>principia sufficientia ad actum: et deus vult con
<lb ed="#L" n="4"/>currere sine tali actu.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1964">
⁋ Ad aliud potest dici quod no
<lb ed="#L" n="5"/>quia deus non vulticoncurrere ad actum recordam
<lb ed="#L" n="6"/>di respectu peccatorum vel dato quod sic: tunc suspen
<lb ed="#L" n="7"/>dit actiuitatem actus respectu tristitie. sicut patet
<lb ed="#L" n="8"/>alibi
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1975">
⁋ Ad aliud patet superius.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e2465-d1e1978">
⁋ Ad aliud dico
<lb ed="#L" n="9"/>quod licet intuitiua intellectiua presupponat sen
<lb ed="#L" n="10"/>sitiuam pro statu isto non tamen tunc: cuius causa
<lb ed="#L" n="11"/>partet alibi. Ad aliud dico quod consequentia non
val<lb ed="#L" n="12" break="no"/>quia deus non vult conseruare habitum in anima
<lb ed="#L" n="13"/>coniuncta sine qualitate corporali conseruantem
<lb ed="#L" n="14"/>quae corrumpitur per infirmitatem. sed post mortem
<lb ed="#L" n="15"/>conseruat talem habitum sine tali qualitate. nec
<lb ed="#L" n="16"/>corruptio corporis infert corruptionem alicuius
<lb ed="#L" n="17"/>in anima nisi quia aliquod corporale requiratur ad
com<lb ed="#L" n="18" break="no"/>seruationem illius. Ad aliud patet ex
preceden<lb ed="#L" n="19" break="no"/>tibus etc.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>