-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e300.xml
1452 lines (1452 loc) · 102 KB
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e300.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
703
704
705
706
707
708
709
710
711
712
713
714
715
716
717
718
719
720
721
722
723
724
725
726
727
728
729
730
731
732
733
734
735
736
737
738
739
740
741
742
743
744
745
746
747
748
749
750
751
752
753
754
755
756
757
758
759
760
761
762
763
764
765
766
767
768
769
770
771
772
773
774
775
776
777
778
779
780
781
782
783
784
785
786
787
788
789
790
791
792
793
794
795
796
797
798
799
800
801
802
803
804
805
806
807
808
809
810
811
812
813
814
815
816
817
818
819
820
821
822
823
824
825
826
827
828
829
830
831
832
833
834
835
836
837
838
839
840
841
842
843
844
845
846
847
848
849
850
851
852
853
854
855
856
857
858
859
860
861
862
863
864
865
866
867
868
869
870
871
872
873
874
875
876
877
878
879
880
881
882
883
884
885
886
887
888
889
890
891
892
893
894
895
896
897
898
899
900
901
902
903
904
905
906
907
908
909
910
911
912
913
914
915
916
917
918
919
920
921
922
923
924
925
926
927
928
929
930
931
932
933
934
935
936
937
938
939
940
941
942
943
944
945
946
947
948
949
950
951
952
953
954
955
956
957
958
959
960
961
962
963
964
965
966
967
968
969
970
971
972
973
974
975
976
977
978
979
980
981
982
983
984
985
986
987
988
989
990
991
992
993
994
995
996
997
998
999
1000
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 1</title>
<author ref="#Ockham">Ockham</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 1</title>
<date when="2020-09-10">September 10, 2020</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-LyXLXy">Lyon 1495</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2020-09-10" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="78-r"/>
<cb ed="#L" n="b"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="wo8uy7-d1e300"><!-- l1d2q1 -->
<head xml:id="wo8uy7-d1e300-Hd1e108">Quaestio 1</head>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e111">
<lb ed="#L" n="89"/>⁋ Questio prima distin. secunde.
<lb ed="#L" n="90"/>CIrca distinctionem
<lb ed="#L" n="91"/>secundam in qua magister tractat de vni
<lb ed="#L" n="92"/>tate diviue essentie et trinitate persona
<lb ed="#L" n="93"/>rum. Queram primo de vnitate diuins
<lb ed="#L" n="94"/>essentie. Ad cuius euidentiam et propter
<lb ed="#L" n="95"/>multa quae dicentur etiam in isto libro et in libris sequentibus
<lb ed="#L" n="96"/>Queram primo de vnitate divine essentie ad perfectio
<lb ed="#L" n="97"/>nes attributales. secundo de identitate et diuersita
<lb ed="#L" n="98"/>te divine essentie ad creaturas. Et tertio de
vni<lb ed="#L" n="99" break="no"/>tate dei
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e137">
⁋ Circam primum quaero primo. Utrum tanta sit
<lb ed="#L" n="100"/>identitas divine essentie et omnibus modis identitatis ex
<lb ed="#L" n="101"/>natura rei ad perfectiones attributales et ipsarum
<lb ed="#L" n="102"/>perfectionum attributalium inter se qualis est divine essen
<lb ed="#L" n="103"/>tie ad divinam esentiam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e148">
⁋ Et videtur quod non Primo sic a
<lb ed="#L" n="104"/>contradictoria verificantur ex natura rei de divina esset
<lb ed="#L" n="105"/>tia et de perfectionibus attributalibus. ergo non sunt idem
<lb ed="#L" n="106"/>omnibus modis ex natura rei. Atecedens patet. quia hoc est
ve<lb ed="#L" n="107" break="no"/>ra. perfectiones attributales demonstrantur de
<lb ed="#L" n="108"/>diuina essentia. et hec est vera. diuina essentia non
<lb ed="#L" n="109"/>demonstratur de divina essentia. ergo etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e164">
⁋ Preterea essentia
<!--159.xml-->
<pb ed="#L" n="78-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>biuina est fundamentum omnium perfectionum attribu
<lb ed="#L" n="2"/>talium. nulla autem perfectio attributalis est
fundamen<lb ed="#L" n="3" break="no"/>tum omnium perfectionum attributalium. quia non suiipi
<lb ed="#L" n="4"/>ergo etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e183">
⁋ Ad oppositum est <ref xml:id="wo8uy7-d1e300-Rd1e185">Anselmus in mono. c. xvii.</ref>
<lb ed="#L" n="5"/>Quemadmodum itaque vnum est quicqud esentialiter de
<lb ed="#L" n="6"/>summa substantia dicitur. ita vno modo vna consideratione est. quid
<lb ed="#L" n="7"/>quid est essentialiter. ergo essentia divina nullo modo
disti<lb ed="#L" n="8" break="no"/>guitur ex natura rei a perfectionibus attributalibus
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e197">
<lb ed="#L" n="9"/>⁋ Ad quonem dicitur. quod inter diuinam esentiam et inter per
<lb ed="#L" n="10"/>fectiones attributales non est tantum differentia rationis. hoc
<lb ed="#L" n="11"/>est modorum considerandi idem obiectum formale. talis
<lb ed="#L" n="12"/>distinctio est inter sapiens et sapientiam. et vtique
ma<lb ed="#L" n="13" break="no"/>ior inter sapientiam et veritatem. Nec est ibi tantum distin
<lb ed="#L" n="14"/>ctio obiectorum formalium in intellectu. quia ista ni
<lb ed="#L" n="15"/>quam est in cognitione intuitiua nisi sit in obiecto in
<lb ed="#L" n="16"/>tuitiue cognito. sed est ibi tertia distinctio
pri<lb ed="#L" n="17" break="no"/>cedens intellectum omni modo. et est ista quod sapientia est in
<lb ed="#L" n="18"/>re et ex natura rei. et bonitas est inre et ex natu
<lb ed="#L" n="19"/>ra rei. Sapintia autem in re formaliter non est bonitas in
<lb ed="#L" n="20"/>re
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e226">
⁋ Quod probatur. quia si infinita sapientia esset forma
<lb ed="#L" n="21"/>liter infinita bonitas. sapientia in communi esset formaliter
<lb ed="#L" n="22"/>bonitas in communi. tabet consequentia. quia infinitas non destruit
<lb ed="#L" n="23"/>rationem formalem illius cui additur. quia in quocumque ergo
<lb ed="#L" n="24"/>du intelligitur esse aliqua perfectio. quia tamen est gradus
illius<lb ed="#L" n="25" break="no"/>perfectionis. non intelligitur destrui ratio formalis illius
<lb ed="#L" n="26"/>perfectionis propter istum gradum. et ita si non includit
for<lb ed="#L" n="27" break="no"/>maliter vt in communi. nec vt infinitum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e244">
⁋ hoc declaratur
<lb ed="#L" n="28"/>qui includere formaliter. est includere aliud in sua
<lb ed="#L" n="29"/>ratione essentiali. ita quod si diffinito includenter assignfiretr
<lb ed="#L" n="30"/>inclusum esset diffinitio vel pars diffinitionis. sic autem
<lb ed="#L" n="31"/>diffinitio bonitatis in communi non habet in se sapientiam. ita
<lb ed="#L" n="32"/>nec infinite infinitam. Est ergo aliqua non identitas
for<lb ed="#L" n="33" break="no"/>malis inter sapientiam et bonitatem. inquantum essent ea
<lb ed="#L" n="34"/>rum diffinitiones distinguende si essent diffinibiles
<lb ed="#L" n="35"/>Diffinitio autem non tantum indicat rationem causatam ab
<lb ed="#L" n="36"/>intellectu. sed quidditatem rei. est ergo non
identi<lb ed="#L" n="37" break="no"/>tas formalis ex parte rei. Et intelligut sic quod intel
<lb ed="#L" n="38"/>lectus componens istam. sapientia non est formaliter
boni<lb ed="#L" n="39" break="no"/>tas non causat actu collatiuo veritatem illius compositionis
<lb ed="#L" n="40"/>sed in obiecto inuenit extrema. ex quorum compone
<lb ed="#L" n="41"/>fit actus verus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e277">
⁋ Et idem argumentum de noidenti
<lb ed="#L" n="42"/>tate formali dixerunt antid doctores. ponentes
<lb ed="#L" n="43"/>in divinis esse aliquam praedicationem veram per identitatem
<lb ed="#L" n="44"/>vt veritatem esse bonitatem. non tamen veritate esse bonitatem
<lb ed="#L" n="45"/>formaliter
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e288">
⁋ Istam opinioconfirmatur auctoritate damasce
<lb ed="#L" n="46"/>ni. c. iiii li id est vbi vult quod inter omnia nomina dicta de
<lb ed="#L" n="47"/>deo propriissimum est. qui est. quia esse dicit quoddam pe
<lb ed="#L" n="48"/>lagus infinite substantia. cetera autem vt dicit. c. iiii. di
<lb ed="#L" n="49"/>cut illa quae circumstant naturam. Illud non esset
nis<lb ed="#L" n="50" break="no"/>esset aliqua distinctio ex parte rei. non enim est pelagus
<lb ed="#L" n="51"/>infinite substantia propter hoc quod multe relationes rationis pos
<lb ed="#L" n="52"/>sunt causari circa ipsum. ita enim per actum intellectus
<lb ed="#L" n="53"/>possunt causari circa quodlibet.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e309">
⁋ Confirmatur.
<lb ed="#L" n="54"/>per Agustinum. viii. de tri. c. ii. vbi probat quod in divinis
<lb ed="#L" n="55"/>non est aliquid maius due persone quod vna. quia non ali
<!--159.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 78-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>quid verius. quae ratio non valeret si tamen esset distinctio
<lb ed="#L" n="57"/>rationis inter veritatem sapientiam et magnitudinem. quia
<lb ed="#L" n="58"/>non videtur aliud argumentum quam si probaretur sapientia
<lb ed="#L" n="59"/>ergo sapiens et econuerso
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e331">
⁋ Ad quid etiam doctores qui Seio.
<lb ed="#L" n="60"/>tenet oppositam opinionem implerent tot quaternos
<lb ed="#L" n="61"/>ostendendo vnum attributum ex alio. si non est inter ea
<lb ed="#L" n="62"/>nisi tamtummodo diuersus respectus rationis: Sic enim et
<lb ed="#L" n="63"/>perfecte cognosceretur deus quantum ad omnem
conceptum<lb ed="#L" n="64" break="no"/>realem cum cognoscitur sub vno attributo. sicut si
co<lb ed="#L" n="65" break="no"/>gnosceretur sub ratione omnium attributorum. quia
cogni<lb ed="#L" n="66" break="no"/>tio plurium relationum rationis non facit perfectiorem
<lb ed="#L" n="67"/>cognitionem. nec aliquid facut ad perfectiorem
cogni<lb ed="#L" n="68" break="no"/>tionem realem habendam de aliquo. Similiter iuxta auctem
<lb ed="#L" n="69"/>dama. praedictam ad quid assignant ordinem
attribu<lb ed="#L" n="70" break="no"/>torum quasi essentia sit fundamentum. et quadam sint
propi<lb ed="#L" n="71" break="no"/>quaiora essentie. et quadam propinquora emanationibus si tantum
<lb ed="#L" n="72"/>sint relationes rationis:
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e362">
⁋ Similiter aug. contra maximum. Si
<lb ed="#L" n="73"/>potens deum patrem intelligere simplicem. et tamen sap
<lb ed="#L" n="74"/>entem et bonum. et annumerat ibi multas perfectiones
<lb ed="#L" n="75"/>tales. quantomagis vnus deus potest esse simplex et tamen tri
<lb ed="#L" n="76"/>nitas. ita quod tres persone non sunt partes vnius dei.
<lb ed="#L" n="77"/>Arguit etiam. Si intelligi sine compositione et
partia<lb ed="#L" n="78" break="no"/>litate possunt multe perfectiones simpliciter. multomagis
<lb ed="#L" n="79"/>possunt esse tres persone in divinitate sine compositione et
parti<lb ed="#L" n="80" break="no"/>alitate. Quod argumentum esset istud si attributa tantum
<lb ed="#L" n="81"/>differrent relatione rationis. et persone distinguerentur
<lb ed="#L" n="82"/>realiter: Non ei sequeretur. si relationes rationis non faciunt
<lb ed="#L" n="83"/>compositionem in aliquo. ergo nec relationes reales.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e388">
⁋ Similiter
<lb ed="#L" n="84"/>aug. patet de tri. c. i dicit omnia ista esse equalia. nihil
<lb ed="#L" n="85"/>autem proprie est sibi equale Quid enim est dicere quod
ali<lb ed="#L" n="86" break="no"/>quid sub vna relatione sibiipsi est equale sub alia
re<lb ed="#L" n="87" break="no"/>latione rationis:
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e399">
⁋ Ista opinion probatur multipliciter. Primo. sic
<lb ed="#L" n="88"/>distintio emanationum divinarum neccesse praesupponit
disti<lb ed="#L" n="89" break="no"/>ctionem principiorum elicitiuorum. sed non praesupponunt di
<lb ed="#L" n="90"/>stinctionem rationis. ergo principia elicitiua distinguuntur
<lb ed="#L" n="91"/>ex nam rei.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e410">
⁋ Preterea si illa distinctio ex nam rei praece
<lb ed="#L" n="92"/>dit distinctionem emanationum personarum. ergo non est vna
<lb ed="#L" n="93"/>producto in divinis per modum intellectus factiue et alia
<lb ed="#L" n="94"/>per modum libertatis. quia nullum principium praecedit quod ex
<lb ed="#L" n="95"/>le aliter se habeat ad hanc productionem quam ad illam. et iste
<lb ed="#L" n="96"/>productiones in quibus est prima distinctio omnino
vnifor<lb ed="#L" n="97" break="no"/>mes st in namlitate vt iam posite st in esse
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e427">
⁋ Preterea an
<lb ed="#L" n="98"/>gnitur sic. quicquid vnum et idem formaliter ests est principium
<lb ed="#L" n="99"/>producendi plura supposita eiusdemnature. ipsum non
<lb ed="#L" n="100"/>determinatur ex se ad certam pluralitatem producendorum.
<lb ed="#L" n="101"/>hoc patet inductiue tam in agente equiuoco quam vniuo co
<lb ed="#L" n="102"/>ergo si essentia divina prout est intellectus et voluntas est vnus a
<lb ed="#L" n="103"/>et eadem formaliter. et est principium producendi plura
supr<lb ed="#L" n="104" break="no"/>posita in nam divina. ipsa non determinatur ex se ad certam
<lb ed="#L" n="105"/>plilralitatem producendorum. Assumptum patet. quia si aliquid
<lb ed="#L" n="106"/>vnum et idem formalis exnes sit pricipum producedi
<lb ed="#L" n="107"/>plura supposita vnius nature. virtus sua
produ<lb ed="#L" n="108" break="no"/>ctiua non est adequata per vnam productionem nec per vnium
<lb ed="#L" n="109"/>productiuum. quia principium productiuum quod est vnum for
<lb ed="#L" n="110"/>maliter. si habeat vnam productionem adequatam non potest simul in
<!--160.xml-->
<pb ed="#L" n="79-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>aliam productionem eque perfectam. quia tale principium
<lb ed="#L" n="2"/>producit productum toto conamine suo. et secundum omnem
<lb ed="#L" n="3"/>gradum actiuitatis sue. ergo principium productiuum sibi
<lb ed="#L" n="4"/>adequatum non potest in aliam productionem. et per consequens si
<lb ed="#L" n="5"/>potest in aliam productionem. virtus sua productiua non est
<lb ed="#L" n="6"/>adequata per primam productionem. Sed cuiuscunque
<lb ed="#L" n="7"/>principii vnius rationis formaliter virtus non est adequata
<lb ed="#L" n="8"/>per vnum productum. nec erit adequata per aliud productum
<lb ed="#L" n="9"/>eiusdem rationis. nec per tertium. et sic in infinitum. cum
<lb ed="#L" n="10"/>eodem modo se habeat in se et ad illud principium pro
<lb ed="#L" n="11"/>ductiuum. ergo quantum est ex se potest in infinita
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e488">
⁋
Con<lb ed="#L" n="12" break="no"/>firmatur. quia si illud principium producat duo producta
<lb ed="#L" n="13"/>ordine quodam. aut eadem virtute. aut alia. si alia.
<lb ed="#L" n="14"/>habetur propositum. si eadem. ergo virtus illa non fuit to
<lb ed="#L" n="15"/>taliter exhausta in prima productione. nec per consequens produ
<lb ed="#L" n="16"/>ctio fuit adequata.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e501">
⁋ Preterea si aliquod principium
<lb ed="#L" n="17"/>producat distincta producta pluribus productionibus
<lb ed="#L" n="18"/>eiusdem rationis. nullum illorum adequabit vitutem produ
<lb ed="#L" n="19"/>ctiui principii. ergo si producet plura pluribus productonibus
<lb ed="#L" n="20"/>alterius rationis. nullum illorum adequabit virtutem princi
<lb ed="#L" n="21"/>pii productiui. consequentia patet. quia non maior virtus
requiri<lb ed="#L" n="22" break="no"/>tur ad producendum aliqua alterius rationis. quam ad
produ<lb ed="#L" n="23" break="no"/>cendum illa productionibus eiusdem rationis. si neutra
<lb ed="#L" n="24"/>prductionum eiusdem rationis sit imperfectior aliis pro
<lb ed="#L" n="25"/>ductonibus. ergo si virtus principii producentur aliqua
sup<lb ed="#L" n="26" break="no"/>posita productonibus eiusdem rationis non sit adequata per
<lb ed="#L" n="27"/>aliquod illorum. sequitur quod nec erit adequata. et si
produ<lb ed="#L" n="28" break="no"/>cantur productonibus alterius rationis
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e530">
⁋ Arguitur ergo sic
<lb ed="#L" n="29"/>nullum producens eodem principio formaliter vno. potest
<lb ed="#L" n="30"/>simul producere plura producta in perfectione sibi adec
<lb ed="#L" n="31"/>ta. quia omne productum adequatum producenti in perfectione
<lb ed="#L" n="32"/>entitatis adequatur sibi in perfectione sue actiuitatis.
<lb ed="#L" n="33"/>et per consequens sua actiuitas non potest simul se extendere in
<lb ed="#L" n="34"/>alium terminum equae perfectum. Sed deus pater simul producit
<lb ed="#L" n="35"/>filium et spiusanctum. quorum vterque adequatur patri in per
<lb ed="#L" n="36"/>fectione. ergo pater non eodem principio formaliter vno produ
<lb ed="#L" n="37"/>cit filium et spiumsanctum. Producit autem filium siue ver
<lb ed="#L" n="38"/>bum per intellectum. spicictum autem sanctum producit per vo
<lb ed="#L" n="39"/>luntatem. ergo intellectus et voluntas in deo patre non sunt
<lb ed="#L" n="40"/>formaliter idem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e559">
⁋ Confirmatur. quia voluntas vt est
po<lb ed="#L" n="41" break="no"/>tentia dei operatiua. non potest habere duo obiecta sibi
<lb ed="#L" n="42"/>adequata. quamuis possit habere vnum obiectum primarium
<lb ed="#L" n="43"/>sibi adequntum. et aliud secundarium virutaliter inclusum in
<lb ed="#L" n="44"/>primario. ergo voluntas vt productiua potentia non habet
<lb ed="#L" n="45"/>duo producta sibi adequata
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e572">
⁋ Item ad principale ar
<lb ed="#L" n="46"/>guitur.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e578">
⁋ filius dei non libere sed naturaliter producitur. econuer
<lb ed="#L" n="47"/>so autem spiritus sanctus non namliter sed libere spiratur. Unde
<lb ed="#L" n="48"/>
<ref xml:id="wo8uy7-d1e300-Rd1e584">aug. v. de tri. c. iii.</ref> spiritus sanctus ideo non est filius. quia <quote xml:id="wo8uy7-d1e300-Qd1e587" source="http://scta.info/resource/adt-l5-d1e753" synch="91-98">exit
<lb ed="#L" n="49"/>non quo natus sed quo datus</quote>. Sed spiritus sanctus non potest
<lb ed="#L" n="50"/>dici libere productus propter libertatem intrinsecam
<lb ed="#L" n="51"/>in productione sua. quae non est in productione fili. tum quia
<lb ed="#L" n="52"/>productiones quae terminantur ad spiratum et natum sunt equa
<lb ed="#L" n="53"/>nanles et eque naturaliter respiciunt oppositas relationes.
<lb ed="#L" n="54"/>tum quia actus voluntatis create non est liber formali
<lb ed="#L" n="55"/>ter sed solum denominatiue a libertate voluntatis. ergo
<!--160.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 79-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>spiritus sanctus producitur libere et non naturaliter. et filius econ
<lb ed="#L" n="57"/>uerso. quia voluntas divina est formaliter libera et non
<lb ed="#L" n="58"/>intellectus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e619">
⁋ Preterea productiones non possunt esse
di<lb ed="#L" n="59" break="no"/>uerse rationis. nisi principia earum non sint idem
for<lb ed="#L" n="60" break="no"/>maliter vel termini formales non sint idem formaliter. sed
<lb ed="#L" n="61"/>essentia quae est terminus formalis vtriusque est vna forma
<lb ed="#L" n="62"/>liter. ergo etc.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e630">
⁋ Confirmatur. quia quamuis productiones in deo
<lb ed="#L" n="63"/>seipsis formaliter distinguuntur. oportet tamen vt earum distin
<lb ed="#L" n="64"/>ctio reducatur ad modum aliquem non identitatis in
pri<lb ed="#L" n="65" break="no"/>cipiis productiuis: aut termis formalibus
produ<lb ed="#L" n="66" break="no"/>ctionum. tum quia circumscriptis earum terminis formalibus
<lb ed="#L" n="67"/>et principiis non distinguuntur. tum quia ille productiones
<lb ed="#L" n="68"/>sunt habitudines et relationes: quae non distinguntur nisi pe
<lb ed="#L" n="69"/>nes terminos. aut penes fundamenta. aut penes
<lb ed="#L" n="70"/>vtrumque
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e650">
⁋ Item si essentia divina tantum potest in duas prodi
<lb ed="#L" n="71"/>ctiones. aut determinatur ad eas ex se. prout est eadem
<lb ed="#L" n="72"/>realiter et formaliter. aut per proprietates relatiuas. ant
<lb ed="#L" n="73"/>aliqua in essentia quae non sunt idem formaliter. non primo
<lb ed="#L" n="74"/>modo. quia illud quod est omnino ide realiter et formaliter ex se non
<lb ed="#L" n="75"/>determinatur ad diuersa. quia ex se non habet quod magis dietermi
<lb ed="#L" n="76"/>natur ad vnum quam ad aliud. cum sed se vniformiter se
habe<lb ed="#L" n="77" break="no"/>at ad vtrumque. Nec secundo modo. quia proprietates
re<lb ed="#L" n="78" break="no"/>latiue originis vel non differunt ab origibus. vel sequuntur
<lb ed="#L" n="79"/>actus origis. sicut sua fundamenta. si tertio modo haber
pro<lb ed="#L" n="80" break="no"/>positum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e674">
⁋ Confirmatur. quia quicquid vnius rationis formaliter
<lb ed="#L" n="81"/>pincipium diuersarum productionum. non determinatur ex
<lb ed="#L" n="82"/>se ad determinatum ordinem illarum productionum. sed
<lb ed="#L" n="83"/>vel ex ordine passorum. vel ex ordine passi in
re<lb ed="#L" n="84" break="no"/>ipiendo formam. Exemplum primi. si ide obiectum mo
<lb ed="#L" n="85"/>ueat intellectum primo et secundario voluntatem. Exemplum
<lb ed="#L" n="86"/>secundi. si idem ignis calefaciat et rarefaciat aerem
<lb ed="#L" n="87"/>oreterea. viii. meth. si mam fuerit vna et agens vnum
<lb ed="#L" n="88"/>effectus erit vnus: sed productiones divine sunt diuerse.
<lb ed="#L" n="89"/>et passa non sunt distincta. ergo est aliqua distinctio in prin
<lb ed="#L" n="90"/>cipiis productis.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e698">
⁋ Preterea si aliqua sint idem
rea<lb ed="#L" n="91" break="no"/>liter et formaliter. quicquid per se conuenit vni sine connotatione
<lb ed="#L" n="92"/>et respectum ad extrinsecum per se conuenit alteri. quia
eidem<lb ed="#L" n="93" break="no"/>quantum eidem realiter et formaliter non conueniunt opposita
<lb ed="#L" n="94"/>sed aliquid conuenit intellectui divino. quod non conuenit for
<lb ed="#L" n="95"/>maliter voluntati. Tum quia actus dicendi v verbum est actus
<lb ed="#L" n="96"/>menorie. sed actus dicendi verbum non est actus voluntatis sub
<lb ed="#L" n="97"/>ratione voluntatis. quia per actum voluntatis producitur spiritus sancuns
<lb ed="#L" n="98"/>Tum quia verbum producitur per actum intelligendi non per actum
<lb ed="#L" n="99"/>voluntatis. et spiritus sanctus spiratur per actum voluntatis. non
<lb ed="#L" n="100"/>per actum intellectus. Tum quia deus ex nam rei intelligit per
<lb ed="#L" n="101"/>intellectum. non per voluntatem et vult per voluntatem non per
<lb ed="#L" n="102"/>intellectum. quia si vellicet per intellectum. sequeretur quod namliter
<lb ed="#L" n="103"/>vellicet quicquid vellicet. sicut naliter intelligit quicquid intelli
<lb ed="#L" n="104"/>git. Tum quia voluntas ex se determinatur ad volendum ali
<lb ed="#L" n="105"/>quod obiectum esse. Intellectus ex se non determinatur ad
<lb ed="#L" n="106"/>intelligendum illud obiectum esse. Tum quia intellectus
<lb ed="#L" n="107"/>diuinus intelligit mala. voluntas divina non vult
<lb ed="#L" n="108"/>mala. ergo ista non sunt idem formaliter.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e741">
⁋ Contra istam
<lb ed="#L" n="109"/>opinionem Arguo quod vnum argumentum quod est
<lb ed="#L" n="110"/>equaliter contra distinctione vel non identitatem
<!--161.xml-->
<pb ed="#L" n="79-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>formalem vbicumque ponitur. Et arguo sic. Ubicumque
<lb ed="#L" n="2"/>est aliqua distinctio vel non identitas. ibi possunt
ali<lb ed="#L" n="3" break="no"/>contradictoria de illis verificari. sed impossibile est contr
<lb ed="#L" n="4"/>dictoria verificari de quocumque. nisi illa vel illa
<lb ed="#L" n="5"/>pro quibus scilicet supponunt sint distincte res. vel
di<lb ed="#L" n="6" break="no"/>stincte rationes. siue entia rationis. vel res et ratio. Sed
<lb ed="#L" n="7"/>si omnia illa sunt ex natura rei. non sunt distincte rati
<lb ed="#L" n="8"/>nes. nec res et ratio. ergo erunt distincte res. Maior est
<lb ed="#L" n="9"/>manifesta. quia si a. et ba. non sunt idem omnibus modis
<lb ed="#L" n="10"/>tunc sunt iste ambe vere. a est idem a omnibus modis
<lb ed="#L" n="11"/>et be non est idem a omnibus modis. ita quod esse idem a omni
<lb ed="#L" n="12"/>bus modis. et non esse idem a omnibus modis verifi
<lb ed="#L" n="13"/>causatur de a et b. Et ita ipsi concedunt quod sapientia diuina est
<lb ed="#L" n="14"/>formaliter sapientia diuina: et bonitas diuina non est
<lb ed="#L" n="15"/>formaliter sapientia diuina. ita quod esse formaliter sapientiam
<lb ed="#L" n="16"/>diuinam verificatur de sapientia diuina. et vere negatur
<lb ed="#L" n="17"/>de bonitate diuina. et intam vniversaliter. vbicumque est aliqua d
<lb ed="#L" n="18"/>stinctio vel non identitas. ibi vere contingit aliquo
<lb ed="#L" n="19"/>vere affirmari de vno. et vere negari de reliquo
<lb ed="#L" n="20"/>Minorem probo. quia omnia contradictoria habent equalem
repu<lb ed="#L" n="21" break="no"/>gnantiam int se. Tanta enim est repugnantia inter animam
<lb ed="#L" n="22"/>et non animam. asinum et noasinum. quanta est inter deum et non
<lb ed="#L" n="23"/>deum. siue ens et non ens. Nisi forte dicatur esse ma
<lb ed="#L" n="24"/>ior repugnantia inter ista quam illa. propter maiorem profe
<lb ed="#L" n="25"/>ctionem alicuius partis in vna contradictione quam in alia
<lb ed="#L" n="26"/>Sed hoc non est ad propositum. Nsunc aut ex aliquibus contradi
<lb ed="#L" n="27"/>ctoriis contigit inferre. quod illa de quibus verificatur
<lb ed="#L" n="28"/>sunt distincte res. vel distincte rationes. vel res et ratio.
<lb ed="#L" n="29"/>erg vniversaliter numquam idem vere affirmatur et vere negatur.
nisi<lb ed="#L" n="30" break="no"/>propter distinctionem rerum vel rationum. vel rei et rationis
<lb ed="#L" n="31"/>Assumptum patet. quia sequitur formaliter. A est. et bea non est
<lb ed="#L" n="32"/>ergo ibi est aliqua distinctio rerum vel rationis. vel rei et ratio
<lb ed="#L" n="33"/>nis. Exemplum primi. Ut si substantia est. et accidens non est. sequitur
<lb ed="#L" n="34"/>quod non sunt vna res. sed distincte res in actu vel in
<lb ed="#L" n="35"/>potentia. Similiter si vnum ens rationis intelligitur. puta T
<lb ed="#L" n="36"/>et b. quod est ens rationis non intelligitur. sequitur quod sunt
di<lb ed="#L" n="37" break="no"/>stincta entia rationis. Similiter si a est extra animam. et be non
<lb ed="#L" n="38"/>est extra animam sed obiective tantum in anima. sequitur quod a et be
di<lb ed="#L" n="39" break="no"/>stinguntur. sicut ens reale et ens rationis. ergo vt videtur.
<lb ed="#L" n="40"/>ex affirmatione et negatione eiusdem de entibus rea
<lb ed="#L" n="41"/>sibus contingit inferre noidentitate reale. ergo si esse
<lb ed="#L" n="42"/>idem formaliter sapientie: vere affirmatur de sapientia: et vere ne
<lb ed="#L" n="43"/>gatur a bonitate. oportet quod sapientia diuina et boni
<lb ed="#L" n="44"/>tas diuina importet aliqua quae non sunt idem realiter
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e850">
<lb ed="#L" n="45"/>⁋ Confirmatur ista ratio. quia qua ratione tum dicis. aliquid
<lb ed="#L" n="46"/>potest vere negari de sapientia diuina. et vere affirma
<lb ed="#L" n="47"/>ri de bonitate diuina. non obstante reali identita
<lb ed="#L" n="48"/>te propter solam distinctionem formalem. eadem facili
<lb ed="#L" n="49"/>tate dicam vniversaliter quod esse et non esse verificantur de a et
<lb ed="#L" n="50"/>ab propter distinctionem formalem. non obstante quod sint
<lb ed="#L" n="51"/>idem realit. et ita perit omnis via probandi aliqua
di<lb ed="#L" n="52" break="no"/>stinctionem vel non identitatem realem inter quecunque
<lb ed="#L" n="53"/>Si enim dicas. quod asinus non est rationalis et homo est rati
<lb ed="#L" n="54"/>nalis. ergo distinguuntur realiter homo et asinus. Dicam quod
<lb ed="#L" n="55"/>non sequitur. sed sufficit quod distinguuntur formaliter.
<!--161.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 79-v -->
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e883">
<lb ed="#L" n="56"/>⁋ Ad istud argumentum posset dici quod quando aliquid
<lb ed="#L" n="57"/>idem vere affirmatur et vere negatur simpliciter et
<lb ed="#L" n="58"/>absolute sine additione alicuius modi. tunc contigit
<lb ed="#L" n="59"/>inferre non identitatem realem. et ideo bene sequitur
<lb ed="#L" n="60"/>simpliciter. Anon est et be est. ergo est ibi non identi
<lb ed="#L" n="61"/>tas realis. Similiter sequitur. sapientia diuina est
sa<lb ed="#L" n="62" break="no"/>prientia diuina. et bonitas diuina non est sapienti
<lb ed="#L" n="63"/>diuina. ergo distinguuntur realiter. vel non sunt idem
<lb ed="#L" n="64"/>realiter. Sed qundo aliquid cum aliquo modo sincate
<lb ed="#L" n="65"/>goreumatico affirmat et negat non requiritur non
<lb ed="#L" n="66"/>identitas realis. sed sufficit non identitas formalis:
<lb ed="#L" n="67"/>ita est in proposito. Nam hoc est vera. sapientia diuina est
<lb ed="#L" n="68"/>formaliter sapientia diuina. et hec similiter bonitas diuina
<lb ed="#L" n="69"/>non est formaliter sapientia diuinam Sed hoc non suffi
<lb ed="#L" n="70"/>cit. quia ita sunt ista contradictoria. esse formaliter
<lb ed="#L" n="71"/>sapientiam diuinam. et non esse formaliter sapientiam divinam
<lb ed="#L" n="72"/>sicut illa. esse sapientiam diuinam et non esse sapientia
<lb ed="#L" n="73"/>diuinam. ergo ita ex illa contradictione contingit inferre
<lb ed="#L" n="74"/>non identitatem realem sicut ex illa. vel quae ratione tu
<lb ed="#L" n="75"/>dicis. quod ex ista non contingit inferre non identitatem
<lb ed="#L" n="76"/>realem. eadem ratione dicam ego quod nec ex illa.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e931">
⁋ Ideo
<lb ed="#L" n="77"/>propter istam rationem dico quod sapientia diuina omnibus m
<lb ed="#L" n="78"/>dis est eadem esentie diuine quibus essentia diuina
<lb ed="#L" n="79"/>est eadem esentie diuine: et sic de bonitate diuina
<lb ed="#L" n="80"/>et iustitia. nec est penitus aliqua distinctio ex na
<lb ed="#L" n="81"/>tura rei. vel etiam noidentitas. Cuius ratio est. quia
quam<lb ed="#L" n="82" break="no"/>uis talis distinctio vel non identitas formalis
<lb ed="#L" n="83"/>praositut poni eque fanciliter inter essentiam diuinam ex
<lb ed="#L" n="84"/>sapientiam diuinam. sicut inter essentiam et relationem
<lb ed="#L" n="85"/>qui tamen est difficillima ad ponendum vbicumque pona
<lb ed="#L" n="86"/>tur. non credo eam esse faciliorem ad tenendam.
<lb ed="#L" n="87"/>quam trinitatem personarum cum vnitate essentie ideo
<lb ed="#L" n="88"/>non debet poni nisi vbi euidenter sequitur ex
tra<lb ed="#L" n="89" break="no"/>ditis in scriptura sacra vel determinatione eccle
<lb ed="#L" n="90"/>sie. propter cuius auctoritatem debet omnis ratio taptiua
<lb ed="#L" n="91"/>ri. Et ideo cum omnia tradita in scriptura sacra. et
<lb ed="#L" n="92"/>determinatione eculie et dictis scorum possunt saluari non
<lb ed="#L" n="93"/>ponendo eam inter essentiam et sapientiam. ideo simpliciter
<lb ed="#L" n="94"/>nego talem distinctionem ibi possibilem. et esa vniversaliter ne
<lb ed="#L" n="95"/>go in creaturi. quamuis posset teneri in creaturis
<lb ed="#L" n="96"/>sicut in deo: Ita enim credo facile est tenere trinita
<lb ed="#L" n="97"/>tem personarum cum vnitate essentie in creaturis. sicut in
<lb ed="#L" n="98"/>deo. nec difficilius est propter quascumque rationes in
opposi<lb ed="#L" n="99" break="no"/>tum. Quia credo quod pro statu isto eque posset satiffier
<lb ed="#L" n="100"/>rationibus probantibus non esse tres personas in vna essen
<lb ed="#L" n="101"/>tia in creaturi. sicut in deo. nec potest euidenter cogno
<lb ed="#L" n="102"/>sci quod plus facit infinitas ad hoc quod sint plres persone in
<lb ed="#L" n="103"/>vna essentia quam finitas. quia tamen vnum est expressum in
<lb ed="#L" n="104"/>scriptura. et aliud non et videtur repugnare rationi. ideo vnum est
<lb ed="#L" n="105"/>ponendum et aliud negandum. Ita dico in proposio sito
<lb ed="#L" n="106"/>quod quia ex traditur in sac scriptura euidenter sequitur.
<lb ed="#L" n="107"/>quam essentiam diina non est formaliter relantio: sicut pius
pa<lb ed="#L" n="108" break="no"/>tebit. et non sequitur ex istis. nec ex determinatione
<lb ed="#L" n="109"/>eculsie. nec ex dictur scorum. quod essentia non est
forma<lb ed="#L" n="110" break="no"/>liter sapientia. nec ratio haec concludit. ideo simpliciter dico quod
<!--162.xml-->
<pb ed="#L" n="80-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>essentia est formaliter sapientia. et omnibus modis sapientia
<lb ed="#L" n="2"/>bonitas etc. quia nulla talis distinctio media est
<lb ed="#L" n="3"/>ponenda nisi praecise propter tradita in scriptura.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1020">
<lb ed="#L" n="4"/>⁋ Unde vniversaliter dico quod numquam de aliquo verificatur
<lb ed="#L" n="5"/>distingui formaliter nisi propter distinctionem
rea<lb ed="#L" n="6" break="no"/>lem. quando scilicet de vno illorum vere dicitur quod est aliqua res. et
<lb ed="#L" n="7"/>de reliquo vere dicitur quam non est illa res. sicut relatio et
<lb ed="#L" n="8"/>essentia distinguuntur formaliter. puta essentia et
pater<lb ed="#L" n="9" break="no"/>nitas. quia videlicet essentia est filiatio. et paternitas
<lb ed="#L" n="10"/>non est filiatio. Sic similiter essentia et filius distinguntur
<lb ed="#L" n="11"/>formaliter. quia essentia est pater. et filius non est pater. immo
<lb ed="#L" n="12"/>distingui formaliter non est aliud sicut ego teneo
<lb ed="#L" n="13"/>dristinctionem formalem. et hoc est quid nominis ipsius
<lb ed="#L" n="14"/>scilicet quod vnum illorum est aliqua res absoluta vel relati.
<lb ed="#L" n="15"/>ua. et alterum non est illa res. sicut essentia est filius
<lb ed="#L" n="16"/>et pater non est filius. ideo essentia et pater distinguuntur
<lb ed="#L" n="17"/>formaliter. ex quo sunt vna res. quia essentia est pater. et
<lb ed="#L" n="18"/>quando hoc possibile est inuenire: tunc est ponenda
<lb ed="#L" n="19"/>distinctio formalis. quia nihil aliud voco
distin<lb ed="#L" n="20" break="no"/>gui formaliter. et quando non est possibile. tunc non est po
<lb ed="#L" n="21"/>nenda. et ideo cum omnis res quae est essentia siue illa sit alb
<lb ed="#L" n="22"/>solutam siue resatiua. est etia sapientia et bonitans di
<lb ed="#L" n="23"/>uina: et iustitia diuina. ideo essentia diuina et boni
<lb ed="#L" n="24"/>tas diuina vel sapientia nullo modo distinguntur. nec
<lb ed="#L" n="25"/>formaliter nec quocumque modo. Nec aliquid debet concedi
<lb ed="#L" n="26"/>de vno et negari ab alio nec cum determinatione
<lb ed="#L" n="27"/>quacumque nec sine determinatione. nisi modus gran
<lb ed="#L" n="28"/>maticalis aut logicalis impediat. propter hoc
<lb ed="#L" n="29"/>etiam non debet poni distinctio formalis in
creatu<lb ed="#L" n="30" break="no"/>ris. quia in nulla vna res simpraesex est pralsures res di
<lb ed="#L" n="31"/>stincte realiter. et quelicet earum. sicut essentia diuina
<lb ed="#L" n="32"/>est plures persone. et quaelibet earum personarum. Et ista
<lb ed="#L" n="33"/>est causa quare est hic fallacia accidentis. essentia
<lb ed="#L" n="34"/>est pater. essentia est filius. ergo filius est pater. quia scilicet essen
<lb ed="#L" n="35"/>tia vnica est plures res realiter distincte. sicut hoc
<lb ed="#L" n="36"/>est fallacia accidentis. homo est sortes. et homo est plato.
<lb ed="#L" n="37"/>ergo plato est sortes. propter hoc quod homo vere praedicatur de
<lb ed="#L" n="38"/>plusalibus rebus realiter distinctum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1098">
⁋ Uerum tamen propter proter
<lb ed="#L" n="39"/>uientes est sciendum quod non intedo dicere quod illa sit
<lb ed="#L" n="40"/>causa praecisa et totalis. sed est causa cum aliis. de quibus tamen non
<lb ed="#L" n="41"/>est ad praesens discutiendum. quia nec totam naturam
fal<lb ed="#L" n="42" break="no"/>lacie accidentum intendo nunc declarare
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1110">
⁋ Contra tamen
<lb ed="#L" n="43"/>rationem praedictam instari potest quod contradictio possit
veri<lb ed="#L" n="44" break="no"/>ficari sine non identitate realii. quia sortes et homo sunt
<lb ed="#L" n="45"/>idem realiter. et tamen hec est vera. sortes non est plato.
<lb ed="#L" n="46"/>et hec est vera homo est plato. Similiter homo et animal sunt idem
<lb ed="#L" n="47"/>realiter. et tamen hec est vera. homo est species. et hoc simililiter.
<lb ed="#L" n="48"/>animal non est species
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1126">
⁋ Similiter ens est subiectum metha
<lb ed="#L" n="49"/>phisice. vnum non est subiectum metaphisice. sed
pas<lb ed="#L" n="50" break="no"/>sio. et tamen sunt vna res. iiii. metaphisice.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1133">
⁋ Similiter
<lb ed="#L" n="51"/>homo et risibile sunt vna res. et tamen risibile est
<lb ed="#L" n="52"/>passio. et homo non est passio hominis. Similiter res vt in
<lb ed="#L" n="53"/>deo est yvdea vt postea dicetur. et eadem res vt pro
<lb ed="#L" n="54"/>ducta extra non est ydea. et tamen est eadem res.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1144">
⁋ Si
<lb ed="#L" n="55"/>militer essentia vt in patre constituit patrem. et essentia
<!--162.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 80-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>vt in filio non constituit patrem et tamen est vna essentia
<lb ed="#L" n="57"/>Ad primum illorum dico quod vniversaliter in creaturis talia
contra<lb ed="#L" n="58" break="no"/>dictoria vel affirmatio et negatio eiusdem. numquam
<lb ed="#L" n="59"/>verificantur. nisi propter non identitatem realem. vnde
<lb ed="#L" n="60"/>ista verificatur. sortes non est plato homo est plato.
<lb ed="#L" n="61"/>qui iste terminus sortes praecise supponit pro sorte. et
<lb ed="#L" n="62"/>iste terminus homo supponere potest pro platone et
<lb ed="#L" n="63"/>manifestum est quod sortes et plato sunt distincte
<lb ed="#L" n="64"/>res. Unde sicut hec est vera. sortes et homo sunt idem
<lb ed="#L" n="65"/>realiter. ita hec est o vera. sortes et homo non sunt idem realiter
<lb ed="#L" n="66"/>nam prima verificatur. quia homo supponit pro sorte. Secunda
<lb ed="#L" n="67"/>qui homo supponit pro platone.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1181">
⁋ Si dicatur quod sortes
<lb ed="#L" n="68"/>et homo sunt idem realiter. non accipiedo hominem pro sorte
<lb ed="#L" n="69"/>sed pro aliquo communi ad sortem et platonem et sic de aliis.
<lb ed="#L" n="70"/>hominibus. et tamen aliquid verificatur de sorte et vere negatur
<lb ed="#L" n="71"/>ab homine. et econuerso. Respondeo quod si in illa propositione.
<lb ed="#L" n="72"/>sortes et homo sunt idem realiter. licet homo supponit pro aliqua
<lb ed="#L" n="73"/>communi ad sortem et ad alios homines et non pro sorte: quod hoc est
<lb ed="#L" n="74"/>simpliciter falsa sicut post patebit. Ad secundum per illud
<lb ed="#L" n="75"/>quod si in illa propositione. homo et animal sunt idem realiter. tam
<lb ed="#L" n="76"/>homo quam animal supponunt personaliter quod hoc est simpliciter vera
<lb ed="#L" n="77"/>et tamen de istis etiam supponentibus personaliter possunt contradi
<lb ed="#L" n="78"/>ctoria verificari. scilicet quod homo non est asinus. et quod animal est
<lb ed="#L" n="79"/>asinus. quia sicut hoc est va. homo et antimal sunt idem realiter. sic
<lb ed="#L" n="80"/>hoc est vera homo et animal non sunt idem realiter. sicut etiam illa est
<lb ed="#L" n="81"/>vera homo et homo non sunt idem realiter. quia scilicet ille homo et ille
<lb ed="#L" n="82"/>homo non sunt idem realiter. et ideo aliquid vere affirmatur de
<lb ed="#L" n="83"/>homine. et vere negatur ab homine. Unde vtraque illarum
<lb ed="#L" n="84"/>est vera. homo currit homo non currit. Si autem homo et
<lb ed="#L" n="85"/>animal supponunt simpliciter vel vnus terminus simpliciter super
<lb ed="#L" n="86"/>poneret. et alius personaliter. hoc est simpliciter falsa. ho
<lb ed="#L" n="87"/>et animal sunt idem realiter. et ideo non est inconueniens
<lb ed="#L" n="88"/>de ipsis supponentibus simpliciter. vel vno supponente
<lb ed="#L" n="89"/>simpliciter et alio personaliter contradictoria verificari.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1231">
⁋ Ad
<lb ed="#L" n="90"/>aliud quod ens est subiectum metaphisice. et quod vnum
<lb ed="#L" n="91"/>non est subiectum metaphisice dicitur quod non sunt idem
<lb ed="#L" n="92"/>realiter. quia sic sunt distincti conceptus. quorum vnus non
<lb ed="#L" n="93"/>est alius. Nec est intentionis philosophi. iiii. metaphisice
<lb ed="#L" n="94"/>probare quod isti conceptus sunt vna res. sed quod vnum non
<lb ed="#L" n="95"/>significat aliam rem superuenientem enti de qua ens
<lb ed="#L" n="96"/>non praedicetur essentialiter et in quid. numquam tamen possent
contradi<lb ed="#L" n="97" break="no"/>ctoria verificari de ente et vno. nisi essent distincte
<lb ed="#L" n="98"/>res que aliter importarentur per vnum conceptum. et
<lb ed="#L" n="99"/>aliter per alium. ita quod habeant distinctum quid nominis
<lb ed="#L" n="100"/>vel quod vnum habeat quid nominis et aliud non. sic est de
<lb ed="#L" n="101"/>ente et vno. quod ens vel non habet quid nominis. vel habet
<lb ed="#L" n="102"/>aliud quid nominis quam vnum. Unde quid nominis vnius est.
<lb ed="#L" n="103"/>quod est ens indiuisum in se. et ab aliis diuisum vel
di<lb ed="#L" n="104" break="no"/>stinctum. id autem non est quid nominis entur. et patet quod per illud quid
<lb ed="#L" n="105"/>nominis importatur aliqua non identitas realis. et ideo isti
<lb ed="#L" n="106"/>conceptus non sunt svnonimi et potest aliquid praedicari de
<lb ed="#L" n="107"/>vno vere et negari de relique. Ita est de vno et bono et
<lb ed="#L" n="108"/>sic de aliis. quod non important distinctas res
superueni<lb ed="#L" n="109" break="no"/>entes enti. de quibus ess non praedicetur essentialiter et in quid
<lb ed="#L" n="110"/>sed quodlibet horum importat determinato modo aliquod ens
<!--163.xml-->
<pb ed="#L" n="80-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>determinatum. quo non importat aliquod aliud ens
<lb ed="#L" n="2"/>ens autem importat eodem modo illud ens. et omne aliud
<lb ed="#L" n="3"/>et ideo in quid nominis talis conceptus debet poni ets in rec
<lb ed="#L" n="4"/>et illud eus determinatum in obliquo. vt quid no
<lb ed="#L" n="5"/>minis veri sit haec ens cognoscibile ab intellectu.
<lb ed="#L" n="6"/>quid nominis boni sit. ens appetibile a voluntate
<lb ed="#L" n="7"/>et sic de aliis. et ita vnum importatur in reacto et aliuer
<lb ed="#L" n="8"/>in obliquo. Et ex illo sequitur quod non est identitas
<lb ed="#L" n="9"/>realis inter aliquod importatum per rectum. et illud quod
<lb ed="#L" n="10"/>importatur per obliquum. et ista non identitas realis su
<lb ed="#L" n="11"/>ficit ad hoc quod illi conceptus vel nomina non sint svno
<lb ed="#L" n="12"/>nimi. et quod aliquid praedicetur de vno conceptu
suppo<lb ed="#L" n="13" break="no"/>nente simpliciter. et vere negetur de reliquo. quamuis ali
<lb ed="#L" n="14"/>quando quicqud vere praedicatur de vno illorum supponem
<lb ed="#L" n="15"/>te personaliter. vere etiam praedicetur de alio personaliter supr
<lb ed="#L" n="16"/>ponente. sicut in proposito de ente et vno et vero et
<lb ed="#L" n="17"/>bono. Unde si isti tmini supponant personaliter nihil
<lb ed="#L" n="18"/>potest vere affirmari de ente et negari ab vno. et
<lb ed="#L" n="19"/>ideo sic accipiendo terminos. haec est falsa. ens est sub
<lb ed="#L" n="20"/>iectum metaphisice. et hoc similiter. Unum est passio vel
<lb ed="#L" n="21"/>vnum est posterius ente et sic de aliis. Aliquando autem
<lb ed="#L" n="22"/>talis non identitas realis sufficit ad hoc quod vnum
<lb ed="#L" n="23"/>vere negetur ab alio. et quod aliquid vere praedicetur de
<lb ed="#L" n="24"/>vno et vere negetur ab alio. etiam vtroque suppone
<lb ed="#L" n="25"/>te personaliter. et per illum modum verificantur tales prope
<lb ed="#L" n="26"/>sitiones homo non est hominis. homo non est homies
<lb ed="#L" n="27"/>Unde per hominis non tantum importatur illud quod
impo<lb ed="#L" n="28" break="no"/>tatur per homo. sed etiam importatur aliquid quod habet
<lb ed="#L" n="29"/>dominium super illud quod importatur per homo. Similiter per
ho<lb ed="#L" n="30" break="no"/>mines non importatur quaelibet res eodem modo quo
in<lb ed="#L" n="31" break="no"/>portatur per homo. vniversaliter tules modi gramaticales
con<lb ed="#L" n="32" break="no"/>uenientes conceptui et noni falsificant propositiones. et fre
<lb ed="#L" n="33"/>quenter reddut eas incongruas et non intelligib
<lb ed="#L" n="34"/>les. Et de talibus ad videndum distinctiones inter
<lb ed="#L" n="35"/>significata eorum. accipiende sunt diffinitiones exprimen
<lb ed="#L" n="36"/>tes quid nominis eorum. et tunt erit satis clarum. sed qualiter
<lb ed="#L" n="37"/>tales modi gramaticales possunt conuenire conceptui
<lb ed="#L" n="38"/>postea patebit.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1369">
⁋ Ad aliud per idem dicitur quod hoc est
ver<lb ed="#L" n="39" break="no"/>homo et risibile sunt vna res prout supponunt persona
<lb ed="#L" n="40"/>liter. et ita quando supponunt personaliter. nihil vificatur
<lb ed="#L" n="41"/>de homine quod non verificatur de risibili. et econuerso.
<lb ed="#L" n="42"/>sed si supponunt simpliciter: sic hoc est falsa homo et ro
<lb ed="#L" n="43"/>sibile sunt vna res. quia sunt distincti conceptus
<lb ed="#L" n="44"/>quorum vnus non est alius. et isto modo verificantur iste
<lb ed="#L" n="45"/>risibile est passio hominis. homo non est passio
ho<lb ed="#L" n="46" break="no"/>minis.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1389">
⁋ Ad aliud concedo quod eadem res est
ydea<lb ed="#L" n="47" break="no"/>et producta extra. et ideo dico quod hoc est simpliciter falsa.
<lb ed="#L" n="48"/>res vt producta extra non est vdea. quia ex ista sequitur
<lb ed="#L" n="49"/>quod res non est idea. que est simpliciter falsa. Se
<lb ed="#L" n="50"/>dicatur quod res aut vt producta extra est vdea. aut
<lb ed="#L" n="51"/>vt producta extra non est yvdea. Dico quod neuter
<lb ed="#L" n="52"/>est concedenda.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1405">
⁋ Per idem ad vltimum dico quod hoc est
<lb ed="#L" n="53"/>simpliciter falsa. essentia vt in filio non constituit patrem
<lb ed="#L" n="54"/>qui ex quo reduplicatio ibi quae est determinatio no
<lb ed="#L" n="55"/>distrahens nec diminuens manet affirmata. con¬
<!--163.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 80-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>tingit simpliciter inferri quod essentia non constituit patrem
<lb ed="#L" n="57"/>que est simpliciter falsa
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1425">
⁋ Ex praedictis ad formam que
<lb ed="#L" n="58"/>stionis respondeo quod perfectiones attributales nullo
<lb ed="#L" n="59"/>modo ex natura rei distinguuntur ab essentia diuina
<lb ed="#L" n="60"/>Qualiter autem distinguantur patebit ex quione se
<lb ed="#L" n="61"/>quenti.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1436">
⁋ Ad primam rationem prime opinionis respondeo
<lb ed="#L" n="62"/>quod ista consequentia non valet. Infinita sapientia est
forma<lb ed="#L" n="63" break="no"/>liter infinita bonitas. ergo sapientia in communi est form
<lb ed="#L" n="64"/>liter bonitas in communi. quia secundum istos ens dicit con
<lb ed="#L" n="65"/>ceptum communem deo a creaturis. et tamen haec est vera. se
<lb ed="#L" n="66"/>pientia infinita est sormaliter ens infinitum. et tamen haec
<lb ed="#L" n="67"/>non est vera. sapientia in communi est formaliter ens in communi.
<lb ed="#L" n="68"/>Similiter hec est vera. sapientia infinita est realiter ens
<lb ed="#L" n="69"/>infinitum. et tamen sapientia in communi non est realiter ens in con
<lb ed="#L" n="70"/>quia ista communia etiam secundum istos non sunt nisi qust
<lb ed="#L" n="71"/>dam conceptus. et conceptus secundum istos. vel tamtenm est ests
<lb ed="#L" n="72"/>rationis. quia aliter aliqua res esset communis deo et
cre<lb ed="#L" n="73" break="no"/>turis. et certum est quod vnum ens rationis non est aliud
<lb ed="#L" n="74"/>ens rationis vel conceptus est realiter actus
intelli<lb ed="#L" n="75" break="no"/>gendi. et certum est quod vnus actus intelligendi non est
<lb ed="#L" n="76"/>realiter alius actus intelligendi. ergo quamuis sapientia
<lb ed="#L" n="77"/>infinita sit formaliter ens infinitum. non oportet quod
<lb ed="#L" n="78"/>sapientia in communi sit ens in communi. Ad probationem quando dicitur
<lb ed="#L" n="79"/>infinitas non destruit rationem formalem illius cui ad
<lb ed="#L" n="80"/>ditur. concedo. et ideo quia infinitas praecise additur
<lb ed="#L" n="81"/>conceptibus. et non additur alicui rei sic dicendo.
sap<lb ed="#L" n="82" break="no"/>entia infinita est formaliter bonitas infinita. ideo
<lb ed="#L" n="83"/>concedo quod illi conceptus simpliciter distinguuntur nec
<lb ed="#L" n="84"/>sunt vnus. Ista tamen diuersitate non obstate. haoc est vera.
<lb ed="#L" n="85"/>sapientia infinita est formaliter bonitas infinita. quia
<lb ed="#L" n="86"/>in illa termini non supponunt pro conceptibus diuersis
<lb ed="#L" n="87"/>quibus adderetur infinitas. sed pro ipsa re quae divinitas est
<lb ed="#L" n="88"/>cui nulla infinitas nec aliquid additur. sed seipsa est
<lb ed="#L" n="89"/>infinita et non per aliquid additum. et ideo si in illa sapientia
<lb ed="#L" n="90"/>infinita est bonitas infinita termini supponiunt
<lb ed="#L" n="91"/>pro seipsis. sicut in ista. sapientia in communi est bonitas in
<lb ed="#L" n="92"/>communi. ita esset vna falsa ficut reliquae est falsa.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1506">
⁋ Si
di<lb ed="#L" n="93" break="no"/>catur quod quando aliqua communia distinguuntur. quodlibet
con<lb ed="#L" n="94" break="no"/>tentum sub vno a quolibet contento sub alio aliquo
<lb ed="#L" n="95"/>modo distinguitur. ergo omne contentum sub sapientia in commun
<lb ed="#L" n="96"/>aliquo modo distinguitur ab omni contento sub
boni<lb ed="#L" n="97" break="no"/>tate
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1520">
⁋ Confirmatur. quia in libro predicamentorum
<lb ed="#L" n="98"/>dicitur. diuersorum generum et non subalternatim posito
<lb ed="#L" n="99"/>rum diuerse sunt species et dicere. ergo eadem ratione.
diuer<lb ed="#L" n="100" break="no"/>sorum generum in communi et non subalternatim posito
<lb ed="#L" n="101"/>rum diuersa sunt contenta. sed sapientia in communi et
bo<lb ed="#L" n="102" break="no"/>nitas in communi sunt diuersa communia. ergo habent distincta
<lb ed="#L" n="103"/>contenta. nec valet dicere. quod sufficit quod aliqua
con<lb ed="#L" n="104" break="no"/>tenta sint diuersa quamuis non omnia. quia diuersorum ge
<lb ed="#L" n="105"/>nerum et comunium subalternatim positorum aliqua con
<lb ed="#L" n="106"/>tenta sunt diuersa et non omnia.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1542">
⁋ Ad istud respondeo
<lb ed="#L" n="107"/>quod non oportet si sint aliqua diuersa communia quod quodlibet
<lb ed="#L" n="108"/>contentum sub vno ab omni contento sub alio aliqua mo
<lb ed="#L" n="109"/>distinguatur. quia idem omnibus modis potest esse contentum
<lb ed="#L" n="110"/>sub vtroque secundum philosophum libro thopicorum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1553">
⁋ Ad con¬
<!--164.xml-->
<pb ed="#L" n="81-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>firmationem dico quod philosophus intendit de diuersis ge
<lb ed="#L" n="2"/>neribus ordinatis in eadem praedicamentali
coordina<lb ed="#L" n="3" break="no"/>tione. ita quod primo vnum primum diuidatur in aliqua
infe<lb ed="#L" n="4" break="no"/>riora quorum quodlibet immediate negatur de
alio<lb ed="#L" n="5" break="no"/>et vnum eorum. vel quodlibet eodem modo diuidatur in
<lb ed="#L" n="6"/>alia. quorum vnum vniversaliter negetur a reliquo. et sic semper
<lb ed="#L" n="7"/>procedendo. sicut substantia diuiditur primo in subiectam
corpo<lb ed="#L" n="8" break="no"/>ream et incorpoream. et hoc est diuisio immediata. nulla
<lb ed="#L" n="9"/>subieantia corporea est substantia incorporea et econuerso. Ulteri
<lb ed="#L" n="10"/>us subiecta corporea diuiditur eodem modo in corpus animatum
<lb ed="#L" n="11"/>et corpus inanimatum. ita quod negatio vnius ab alio est
<lb ed="#L" n="12"/>immediata. et sic vlterius procedendo. Consimili modo
<lb ed="#L" n="13"/>si substantia incorporea continet multa genera sub se. potest
<lb ed="#L" n="14"/>fieri consimilis diuisio. et ideo in talibus generibus verum
<lb ed="#L" n="15"/>est. quod quodlibet contentum sub vno distinguitur a
<lb ed="#L" n="16"/>quolibet contento sub alio. quod contingit probare per
<lb ed="#L" n="17"/>illam propositionem immediatam. in qua negatur vnum
diuiden<lb ed="#L" n="18" break="no"/>tium genus primo. de alio diuidentium. quando autem genus
<lb ed="#L" n="19"/>primum non diuiditur proprie per aliqua duo. quorum vnum
<lb ed="#L" n="20"/>viversilitr negatur ab alio. non ortet quod omne contentum sub vno
<lb ed="#L" n="21"/>vere distinguatur ab omni contento sub alio. et hoc est quod
<lb ed="#L" n="22"/>dicit philosophus. iii. thopi. quod quando aliquid continetur sub
di<lb ed="#L" n="23" break="no"/>uersis generibus. oportet quod vnum istorum generum continea
<lb ed="#L" n="24"/>tur sub altero. vel ambo duo sub tertio. sicut
po<lb ed="#L" n="25" break="no"/>nit exemplum de prudentia quae continetur sub scientia et
ver<lb ed="#L" n="26" break="no"/>tute tanquam sub diuersis generibus quorum neutrum
<lb ed="#L" n="27"/>continetur sub alio. sed ambo continentur sub tertio. puta
<lb ed="#L" n="28"/>sub habitu et disponne. hec etiam est intentio philosophi ii
<lb ed="#L" n="29"/>poste. vbi docet vnum modum diffiniendi per
diuer<lb ed="#L" n="30" break="no"/>sa communia. quorum quodlibet est in plus quam diffinitum et tamen
<lb ed="#L" n="31"/>totum aggregatum est equale diffinito. quod non esset
<lb ed="#L" n="32"/>possibile. nisi aliquid idem contineretur sub
differen<lb ed="#L" n="33" break="no"/>tiis communibus non subalternis. Ideo dico quod aliquid vnum
<lb ed="#L" n="34"/>potest contineri sub diuersis communibus non subalternis.
<lb ed="#L" n="35"/>et illa deitas potest contineri sub diuersis communibus in
<lb ed="#L" n="36"/>comni. vt subiec sapientia in communi. et sub bonitate in communi tamquam
<lb ed="#L" n="37"/>sub communibus quidditatis sicut post patebit. quamuis il
<lb ed="#L" n="38"/>la communia non sunt subalterna. quia abo continentur subiec ente.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1644">
<lb ed="#L" n="39"/>⁋ Ad secundam dico quod non debet proprie concedi quod sapientia
<lb ed="#L" n="40"/>infinita includit formaliter bonitatem infinitam. sed
<lb ed="#L" n="41"/>proprie debet dici et veracitur quod sapientia infinita est
forma<lb ed="#L" n="42" break="no"/>lit bonitas infinita. Et ideo dico quod si sapientia
infini<lb ed="#L" n="43" break="no"/>ta quae deus est diffiniretur. non poneretur in sua
diffi<lb ed="#L" n="44" break="no"/>nitione bonitas infinita quae deus est: sed esset omnibus
mo<lb ed="#L" n="45" break="no"/>dis ipsa sapientia infinita. Et quando dicitur quod si sapientia
infi<lb ed="#L" n="46" break="no"/>nita esset diffinibilis. et similiter bonitas infin ita quod essent
<lb ed="#L" n="47"/>diffinitiones distincte. hoc est simpliciter falsum. sed tantum
<lb ed="#L" n="48"/>esset vna diffinitio quae comprehenderex sapientiam in communi et
<lb ed="#L" n="49"/>bonitatem in communi cuius quaelibet pars esset in plus et totum
<lb ed="#L" n="50"/>equale. Et si proteruiatur. quod aliud est quid nominis sapientie
<lb ed="#L" n="51"/>infinite. et aliud bonitatis infinite. sicut aliud est
<lb ed="#L" n="52"/>quid nominis sapientie in communi et bonitatis in communi. ergo si sapientia
<lb ed="#L" n="53"/>infinita et bonitas infinita haberent quid rei. aliud
<lb ed="#L" n="54"/>esset quid rei sapientie infinite. et aliud boitatis infinite
<lb ed="#L" n="55"/>Dico quod non sequitur. quia proprie quid nominis non est nisi
<!--164.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 81-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>conceptus vel vocis vel signi. Et ideo quia hic sunt
<lb ed="#L" n="57"/>conceptus distincti et distincte voces. sapientia
in<lb ed="#L" n="58" break="no"/>finita. bonitas infinita. quia hic ponuntur conce
<lb ed="#L" n="59"/>ptus communes vel voces communes quibus additur infinitum
<lb ed="#L" n="60"/>Ideo possunt esse distincta quid nominis. Sed nec talis
<lb ed="#L" n="61"/>distinctio. nec aliqua consimilis repritur inter sapientiam
in<lb ed="#L" n="62" break="no"/>finitam quae haberet quid rei. et bonitatem infinitam quae
<lb ed="#L" n="63"/>haberet quid rei. ideo non sunt ibi distincta quid rei.
<lb ed="#L" n="64"/>sed tantum vnum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1709">
⁋ Ad aliud concedo cum doctoribus antiquis
<lb ed="#L" n="65"/>quod de deo est aliqua praedicatio per identitatem quae non est
<lb ed="#L" n="66"/>formalis nec in quod. cuiusmodi est ista praedicatio.
<lb ed="#L" n="67"/>essentia est paternitas. essentia est creatiua. et sic
<lb ed="#L" n="68"/>de aliis. Quelibet autem talis essentia est
intelle<lb ed="#L" n="69" break="no"/>ctus. voluntas. sapientia. bonitas. vno modo accipien
<lb ed="#L" n="70"/>do praedicata. est praedicatio formalis et in quid.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1725">
⁋ Ad
<lb ed="#L" n="71"/>aliud de damasceno. Dico quod non intelligit quod hoc
<lb ed="#L" n="72"/>nomen quae est dicatur de diuina essentia in quid. et non hoc
<lb ed="#L" n="73"/>nomen sapientia. et tamen quod sapientia dicatur in quid de sapientia
<lb ed="#L" n="74"/>diuina. quia vtrumque dicitur in quid de essentia diuina.
<lb ed="#L" n="75"/>Sed intelligit quod secundum proprietatem vocis. magis
di<lb ed="#L" n="76" break="no"/>citur in quid. quam sapiens. iustum. et sic de aliis. quia quae est
<lb ed="#L" n="77"/>non importat aliquod accidens cuicumque alteri aduenies.
<lb ed="#L" n="78"/>etiam quando accipitur in communi. Sapines autem. iustum. et sic
<lb ed="#L" n="79"/>de aliis incommuni accepta. important aliquod accidens ali
<lb ed="#L" n="80"/>cui alteri adueniens. quia dicuntur de sapiente et
iu<lb ed="#L" n="81" break="no"/>sto creato. quai non potest esse iustus nec sapiens nisi per
<lb ed="#L" n="82"/>aliquod accidens adueniens. Et quando dicitur vltra. quod esse
<lb ed="#L" n="83"/>dicit quoddam pelagus infinite substantia. hoc
intelli<lb ed="#L" n="84" break="no"/>gi debet intransitiue. id est quod est quoddam pelagus
<lb ed="#L" n="85"/>quod est infinita substantia. non quod sit quoddam pelagus
con<lb ed="#L" n="86" break="no"/>tinens vel includens infinitam substantiam. vel infinitam
<lb ed="#L" n="87"/>perfectionem. vel infinitas perfectiones. sed est
infi<lb ed="#L" n="88" break="no"/>nitam substantia et infinita perfectio. Et proprie loquendo
<lb ed="#L" n="89"/>nec est infinite perfectiones realiter nec formaliter. nec
<lb ed="#L" n="90"/>includit vel cotinet infinitas perfectiones: nisi
<lb ed="#L" n="91"/>forte creabiles. si infinite sint creabiles. quas con
<lb ed="#L" n="92"/>tinet virtualiter tanquam res distinctas saltem in po
<lb ed="#L" n="93"/>tentia. quia potest eas producere. Et quando dicitur vltra. quod
<lb ed="#L" n="94"/>alia nomina non dicut substantiam. sed que circumstant substantiam.
<lb ed="#L" n="95"/>Dico quod intentio damas. est quod vniversaliter nullum nomen
di<lb ed="#L" n="96" break="no"/>ctum de deo dicit immediate ipsam substeantiam dei. ita scilicet
<lb ed="#L" n="97"/>quod apprehendendo nomen possimus immediate
apprae<lb ed="#L" n="98" break="no"/>hendere ipsam substantiam dei. vel habere cognitionem
<lb ed="#L" n="99"/>propriam dei vel equiualentem. Sed dicunt immediam
<lb ed="#L" n="100"/>te conceptus aliquos praedicabiles de deo. qui non
<lb ed="#L" n="101"/>sunt ipse deus sed circumstant naturam dei. non per in
<lb ed="#L" n="102"/>herentiam vel informationem. sed per praedicationem.
<lb ed="#L" n="103"/>Et praecise a nobis potest talis conceptus
apprehen<lb ed="#L" n="104" break="no"/>di immediate pro statu isto. et nullo modo ipsa di
<lb ed="#L" n="105"/>uina essentia secundum vnam opinionem. vel non potest ha
<lb ed="#L" n="106"/>beri cognitio propria deo vel equiualens secundum aliam
<lb ed="#L" n="107"/>opinionem. Et quod hec sit intentio sua patet per ipsum
<lb ed="#L" n="108"/>ca. iiii. vbi dicit sic. In deo quid est. impossibile est
<lb ed="#L" n="109"/>dicere secundum substantiam. Et post subdit. Quecumque autem
<lb ed="#L" n="110"/>dicimus affirmatiue in deo. non naturam ipsius.
<!--165.xml-->
<pb ed="#L" n="81-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>sed ea que sunt circa naturam eius ostendunt. Et
<lb ed="#L" n="2"/>si enim bonum et si iustum et si sapiens. et si quodcunque
<lb ed="#L" n="3"/>aliud dixeris. non naturam dicis dei. sed ea quae sunt
<lb ed="#L" n="4"/>circa naturam. Ex ista auctoritate patet quod vniversaliter negat quod
<lb ed="#L" n="5"/>cunque nomen dicere naturam dei. quia quocunque no
<lb ed="#L" n="6"/>mine dicto: non possumus apprehendere diuinam
<lb ed="#L" n="7"/>essentiam. sed tamtummodo conceptu qui circumstat divinam
<lb ed="#L" n="8"/>essentiam per praedicationem. Uel non possumus
habe<lb ed="#L" n="9" break="no"/>re cognitionem propriam de deo vel equiualentem.
<lb ed="#L" n="10"/>Et ideo concedo quod diuina essentia non dicitur pelagus
<lb ed="#L" n="11"/>infinite substantie propter hoc. quod multe relationes
<lb ed="#L" n="12"/>rationis circa ipsam possunt causari. sed propter causam
<lb ed="#L" n="13"/>dictam.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1850">
⁋ Ad aliud <ref xml:id="wo8uy7-d1e300-Rd1e1852">aug. viii. de tri.</ref> Dico quod contin
<lb ed="#L" n="14"/>git probare quod non est maius due persone quam vna. quia
<lb ed="#L" n="15"/>non est verius propter solam distinctionem conceptuum
<lb ed="#L" n="16"/>quantuncumque in deo nulla sit distinctio. tamen ista
di<lb ed="#L" n="17" break="no"/>stinctio est alia. quam inter sapientiam et sapiens. sicut
<lb ed="#L" n="18"/>post patebit.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1867">
⁋ Ad aliud quod non distinguuntur secundum
<lb ed="#L" n="19"/>respectus rationis. sed tantum distinguuntur ratione: et illa
di<lb ed="#L" n="20" break="no"/>stinctio sufficit ad probandum vnum per aliud. Et quando
<lb ed="#L" n="21"/>dicitur quod tunc eque perfecte cognosceretur deus. cogno
<lb ed="#L" n="22"/>scendo ipsum sub vno attributo. sicut sub ratione
<lb ed="#L" n="23"/>omnium attributorum. Dico quod consequentia non valet: quia secundum
<lb ed="#L" n="24"/>istos etiam deus non potest cognosci nisi sub
ali<lb ed="#L" n="25" break="no"/>quo conceptu. et tamen perfectius cognoscitur quando
cogno<lb ed="#L" n="26" break="no"/>scitur sub pluribus quod sub vno. Ultra dico quod non
<lb ed="#L" n="27"/>est talis ordo ita quod vnum realiter sit propinquius essen
<lb ed="#L" n="28"/>tie quam aliud. vnum tamen potest nobis esse prius notum
<lb ed="#L" n="29"/>praedicari de deo. vel de pronomine demonstrante deum
<lb ed="#L" n="30"/>quam aliud. et ad hoc sufficit distinctio talis conceptui
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1896">
<lb ed="#L" n="31"/>⁋ Ad vltimam auctoritate dico quod non accipit equalitatem
<lb ed="#L" n="32"/>proprie. sed pro non inequalitate. Nec tamen dico quod aliquid
<lb ed="#L" n="33"/>sub vna relatione rationis est sibi equale sub alia rela
<lb ed="#L" n="34"/>tione rationis. nec etiam aliquid sub vno conceptu est
<lb ed="#L" n="35"/>sibi equale sub alio proprie. sed illud est sibiipsi
<lb ed="#L" n="36"/>equale improprie. hoc est non inequale
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1912">
⁋ Ad primam
<lb ed="#L" n="37"/>rationem pro illa opinione. Dico quod distinctio
emana<lb ed="#L" n="38" break="no"/>tionum diuinarum non praesupponit distinctionem prin
<lb ed="#L" n="39"/>cipiorum elicitiuorum. nec ex natura rei. nec distin
<lb ed="#L" n="40"/>ctione rationis. Sed sicut videmus in creaturis
<lb ed="#L" n="41"/>quod idem principium totaliter est principium elicitiuum
<lb ed="#L" n="42"/>diuersorum. ita est in diuinis
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1928">
⁋ Ad aliam dico quod pro
<lb ed="#L" n="43"/>prie accipiendo libertatem et stricte secundum quod
distin<lb ed="#L" n="44" break="no"/>guitur contra principium actiuum vel productiuum na
<lb ed="#L" n="45"/>turale. non est concedendum quod vna emanatio est
<lb ed="#L" n="46"/>per modum intellectus siue nature. et alia per modum
<lb ed="#L" n="47"/>voluntatis siue libertatis. quia hoc esset dicere quod
<lb ed="#L" n="48"/>vna persona produceretur naturaliter. et alia non
produ<lb ed="#L" n="49" break="no"/>ceretur naturaliter sed libere. Sed hoc est
impossi<lb ed="#L" n="50" break="no"/>bile. quia proprie loquendo nihil producitur libere et non
<lb ed="#L" n="51"/>naturalit. nisi quod producitur contingenter. et po
<lb ed="#L" n="52"/>test produci et non produci. sed quaelibet persona neccessario
<lb ed="#L" n="53"/>et naturaliter producitur
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e300-d1e1954">
⁋ Nam ita ex natura habet
<lb ed="#L" n="54"/>pater producere sptumsanctum sicut filium. et ita
ne<lb ed="#L" n="55" break="no"/>cessario producitur spiritus sanctus sicut filius. Tamen
<!--165.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>