-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 1
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e568.xml
486 lines (486 loc) · 31.5 KB
/
cod-LyXLXy_wo8uy7-d1e568.xml
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?><?xml-model href="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng" type="application/xml" schematypens="http://purl.oclc.org/dsdl/schematron"?><TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc>
<titleStmt>
<title>Quaestio 1</title>
<author ref="#Ockham">Ockham</author>
<respStmt>
<name ref="#jeffreycwitt">Jeffrey C. Witt</name>
<resp>Transcription Editor</resp>
<resp>TEI Encoder</resp>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition n="0.0.0-dev">
<title>Quaestio 1</title>
<date when="2020-09-10">September 10, 2020</date>
</edition>
</editionStmt>
<publicationStmt>
<authority>SCTA</authority>
<availability status="free">
<p>Published under a <ref target="https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/">Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)</ref>
</p>
</availability>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<listWit>
<witness xml:id="L" n="cod-LyXLXy">Lyon 1495</witness>
</listWit>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<encodingDesc>
<schemaRef n="lbp-diplomatic-1.0.0" url="https://raw.githubusercontent.com/lombardpress/lombardpress-schema/1.0.0/src/out/diplomatic.rng"/>
<editorialDecl>
<p>Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0
guidelines for a diplomatic edition.</p>
</editorialDecl>
</encodingDesc>
<revisionDesc status="draft">
<listChange>
<change when="2020-09-10" status="draft" n="0.0.0">
<p>Created file for the first time.</p>
</change>
</listChange>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text xml:lang="la">
<front>
<div xml:id="starts-on">
<pb ed="#L" n="138-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
</div>
</front>
<body>
<div xml:id="wo8uy7-d1e568"><!-- l1d4q1 -->
<head xml:id="wo8uy7-d1e568-Hd1e108">Quaestio 1</head>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e111">
<lb ed="#L" n="32"/>⁋ Distinctio quarta. Questio prima.
<lb ed="#L" n="33"/>DIstinctione
quar<lb ed="#L" n="34" break="no"/>ta querit magister. an deus
<lb ed="#L" n="35"/>genuit deum. Secundo inquirit
<lb ed="#L" n="36"/>an hec sit concedenda. Deus est
<lb ed="#L" n="37"/>pater et filius et spiritus sancutus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e127">
⁋
Cir<lb ed="#L" n="38" break="no"/>ca primum quero. Utrum hoc sit
<lb ed="#L" n="39"/>concedenda de virtute sermonis. deus generat deum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e134">
<lb ed="#L" n="40"/>⁋ Quod non. quia sua contradictoria est vera. deus non generat
<lb ed="#L" n="41"/>deum. patet quia nec filius nec spiritus sanctus generat deum. sed
<lb ed="#L" n="42"/>filius est deus. et similiter spiritus sanctus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e143">
⁋ Quod sit sua
<lb ed="#L" n="43"/>contradictoria patet. quia in singularibus non refert pripoone
<lb ed="#L" n="44"/>re vel postponere negationem.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e151">
⁋ Secundo sic. sequitur
<lb ed="#L" n="45"/>consequentia formali. pater generat filium. ergo pater
distin<lb ed="#L" n="46" break="no"/>guitur a filio. ergo similiter sequitur deus generat deum. ergo
<lb ed="#L" n="47"/>deus distinguitur a deo. consequens est falsum. ergo et anen.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e160">
<lb ed="#L" n="48"/>⁋ Preterea sequitur formaliter deus generat deum.
<lb ed="#L" n="49"/>ergo gnerat se vel alium deum. sed ista disiunctiua est fal
<lb ed="#L" n="50"/>sa. ergo et antecedens.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e169">
⁋ Ad oppositum. pater generat filium et
<lb ed="#L" n="51"/>tam pater quam filius est deus. ergo deus generat
<lb ed="#L" n="52"/>deu.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e176">
⁋ In ista questione supponenda est veritas.
<lb ed="#L" n="53"/>quod sunt tres persone in vna essentia. que est realiter
<lb ed="#L" n="54"/>eadem cum qualibet illarum personarum. Et quod pater
<!--279.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 138-v -->
<lb ed="#L" n="55"/>vere generat filium. Sed difficultas quantum ad
<lb ed="#L" n="56"/>istam questionem est de proprietate locutionis. an
si<lb ed="#L" n="57" break="no"/>cut ista conceditur de virtute sermonis. pater ge
<lb ed="#L" n="58"/>nerat filium. ita sit hec concedenda de virtute secundumo
<lb ed="#L" n="59"/>nis. Deus generat deum. Et ideo difficultas est de
<lb ed="#L" n="60"/>suppositione istius termini deus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e202">
⁋ Et dicunt aliquo
<lb ed="#L" n="61"/>quod hoc nomen deus ex suo modo significandi habet: vi
<lb ed="#L" n="62"/>pprie possit pro persona supponere. Et ideo quandoque
<lb ed="#L" n="63"/>hoc nomen deus supponit pro essentia. vt cum
di<lb ed="#L" n="64" break="no"/>citur deus creat. Qandeque pro persona vt cum dicitur deus
<lb ed="#L" n="65"/>generat. Et ideo hec est concedenda deus generat
<lb ed="#L" n="66"/>deum. quia terminus vtrobique supponit pro persona
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e218">
<lb ed="#L" n="67"/>⁋ Ista opinio vera est. sed ipse in eadem quaestione
<lb ed="#L" n="68"/>eam negat. quia in responsione ad tertium argumentum
<lb ed="#L" n="69"/>dicit. quod quia forma quae significatur per hoc nomen deus
<lb ed="#L" n="70"/>est vna. et communis secundum rem. Ideo per se supponit pro
<lb ed="#L" n="71"/>natura communi. sed ex adiucto terminatur eius
sup<lb ed="#L" n="72" break="no"/>positio ad suppositum et personam. Unde cum dicitur deus
<lb ed="#L" n="73"/>generat. ratione actus notionalis supponit hoc
no<lb ed="#L" n="74" break="no"/>men deus pro persona patris.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e239">
⁋ Ex hoc arguo quan
<lb ed="#L" n="75"/>do aliquid supponit pro aliquo praecise ratione
adium<lb ed="#L" n="76" break="no"/>cti non supponit pro eo ex modo suo significandi
<lb ed="#L" n="77"/>et ita in eadem quaestione non tantum realiter: sed etiam vo
<lb ed="#L" n="78"/>caliter idem concedit et negat. Unde in principio
so<lb ed="#L" n="79" break="no"/>lutionis quaestionis illud idem recitat quod modo asse
<lb ed="#L" n="80"/>rit. dicens sic. quidam dixerunt quod hoc nomen deus
<lb ed="#L" n="81"/>et similia proprie secundum suam naturam supponunt pro
es<lb ed="#L" n="82" break="no"/>sentia. sed ex adiuncto notionali trahitur ad
sup<lb ed="#L" n="83" break="no"/>ponendum pro persona. Et sequitur. sed in proprictatibus
<lb ed="#L" n="84"/>locutionum non tantum attendenda est res significata
<lb ed="#L" n="85"/>sed etiam modus significandi. ideo quia hoc nomen deus
<lb ed="#L" n="86"/>significat diuinam essentiam vt in habente ipsam
<lb ed="#L" n="87"/>sicut hoc nomen homo significat humanitatem
<lb ed="#L" n="88"/>in supposito. ideo alii melius dixerunt quod hoc nomen
<lb ed="#L" n="89"/>deus ex modo significandi habet vt possit
sup<lb ed="#L" n="90" break="no"/>ponere pro persona. Ecce quam manifeste idem negat et
<lb ed="#L" n="91"/>concedit. cin etiam postea dicit quod hoc nomen
ho<lb ed="#L" n="92" break="no"/>mo non supponit pro natura communi nisi propter
exigen<lb ed="#L" n="93" break="no"/>tiam alicuius additi: non sic autem iste terminus deus
<lb ed="#L" n="94"/>et ita dicta sua sibiipsis contradicunt
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e285">
⁋ Aliter dici
<lb ed="#L" n="95"/>tur quod hoc nomen deus significat principaliter
essen<lb ed="#L" n="96" break="no"/>tiam diuinam. et pro illa supponit. tamen ratione adiuncti
<lb ed="#L" n="97"/>potest supponere pro supposito. et ideo quandocunque ali
<lb ed="#L" n="98"/>quid conuenit diuine essentie siue in se siue in
<lb ed="#L" n="99"/>supposito: negatiua negans illud a deo est falsa.
<lb ed="#L" n="100"/>Sed contra. omnis terminus concretus habet
sup<lb ed="#L" n="101" break="no"/>ponere pro illo in quo sua forma reperitur. sicut
<lb ed="#L" n="102"/>patet quod album non supponit pro albedine sed pro
<lb ed="#L" n="103"/>subiecto illius albedinis. eodem modo quando sic dicitur
<lb ed="#L" n="104"/>homo est filius dei non supponit pro natura huma
<lb ed="#L" n="105"/>na: sed pro supposito sustentante naturam huma
<lb ed="#L" n="106"/>nam. ergo eodem modo deus quantum est ex primo
<lb ed="#L" n="107"/>modo significandi non supponit pro ipsa deitate
<lb ed="#L" n="108"/>sed pro supposito deitatis
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e318">
⁋ Preterea. quod innuir
<lb ed="#L" n="109"/>quod pro alio supponit in affirmatiua aliqua et in ne
<!--280.xml-->
<pb ed="#L" n="139-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>gatiua. hoc non est verum. quia terminus propter solam
<lb ed="#L" n="2"/>negatione additam non mutat suppone. Aliter
<lb ed="#L" n="3"/>enim posset faciliter dici quod hec esset falsa. animal non est
<lb ed="#L" n="4"/>homo. ergo eodem modo supponit hoc nomen deus
<lb ed="#L" n="5"/>in istis. deus generat. deus non generat. ergo sicut in
<lb ed="#L" n="6"/>vna supponit pro supposito. ita et in alia.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e342">
⁋ Ideo
<lb ed="#L" n="7"/>dico aliter ad questionem. Et primo videndum est ali
<lb ed="#L" n="8"/>quid de suppositione in communi.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e349">
⁋ Secundo in speciali de
<lb ed="#L" n="9"/>suppone huius termini deus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e354">
⁋ Circa primum
di<lb ed="#L" n="10" break="no"/>co quod suppo termini variatur dupliciter. Uel quia
sup<lb ed="#L" n="11" break="no"/>ponit pro alio et alio. vel quia aliter et aliter supponit
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e362">
<lb ed="#L" n="12"/>⁋ Primo modo diuiditur suppoo in supponem
sim<lb ed="#L" n="13" break="no"/>plicem personalem et materialem. Supposo simplex
<lb ed="#L" n="14"/>est quando terminus supponit pro conceptu. sicut hic homo
<lb ed="#L" n="15"/>est species. Materialis quando supponit pro ipsomei
<lb ed="#L" n="16"/>termino. sicut hoc. homo est nomen. Personalis quando
<lb ed="#L" n="17"/>supponit pro aliquo supposito. hoc est pro aliqua re de
<lb ed="#L" n="18"/>qua vere praedicatur. immo generaliter supposoto personalis
<lb ed="#L" n="19"/>est quando terminus supponit pro suo significato. si
<lb ed="#L" n="20"/>cut hoc. homo est animal.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e384">
⁋ Tame est aduertendum quod
qui<lb ed="#L" n="21" break="no"/>dam terminus est concretus et quidam abstractus.
<lb ed="#L" n="22"/>Terminus abstractus semper habet supponere quantum
<lb ed="#L" n="23"/>est ex institutione instituentis pro suo significato.
<lb ed="#L" n="24"/>ideo humanitas quantum est ex se semper supponit
<lb ed="#L" n="25"/>pro hac humanitate et pro illa. et sic de aliis
signi<lb ed="#L" n="26" break="no"/>ticatis per istum terminum.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e400">
⁋ Et ideo falsa est opinio
<lb ed="#L" n="27"/>que dicit quod suppositio simplex est quando terminus
<lb ed="#L" n="28"/>supponit pro suo significato. et suppositio perso
<lb ed="#L" n="29"/>nalis quando supponit pro aliquo contento sub vno si
<lb ed="#L" n="30"/>gnificato. quia intentio instituentis est principali
<lb ed="#L" n="31"/>vti voce pro significato ad quod significandu
<lb ed="#L" n="32"/>priam vocem instituit. Et ideo ex institutione
<lb ed="#L" n="33"/>habet pro suo significato semper supponere. quia
<lb ed="#L" n="34"/>tamen conceptus est primum signum. ideo ratione adium
<lb ed="#L" n="35"/>cti potest supponere pro conceptu isto. sed terminus
<lb ed="#L" n="36"/>concretus quia non significat praecise vnum. sed
signifi<lb ed="#L" n="37" break="no"/>cat vnum in recto et aliud in obliquo. quia si de
<lb ed="#L" n="38"/>beret exprimi quid nominis ipsius concreti. vnum po
<lb ed="#L" n="39"/>neretur in recto et aliud in obliquo. ideo concre
<lb ed="#L" n="40"/>tum non supponit pro quolibet suo significato. sed
<lb ed="#L" n="41"/>praecise pro illo quod ponitur in recto in ipsa
diffini<lb ed="#L" n="42" break="no"/>tione exprimenti quid nominis ipsius. et ideo album
ca<lb ed="#L" n="43" break="no"/>lidum et frigidum et huiusmodi supponunt pro ipsis obie
<lb ed="#L" n="44"/>ctis. et non pro ipsis formis. ita est de talibus con
<lb ed="#L" n="45"/>cretis. homo animal etc. quod supponunt pro illis quae
po<lb ed="#L" n="46" break="no"/>nuntur in eorum diffinitionibus. exprmentibus
<lb ed="#L" n="47"/>quid nominis in recto. Si autem suppositio termini
<lb ed="#L" n="48"/>varietur. quia supponit aliter et aliter pro eodem.
<lb ed="#L" n="49"/>sic accipitur illa distinctio suppsonis. quod
queda<lb ed="#L" n="50" break="no"/>est confusa et distributiua. et quedam cofusa tantum.
<lb ed="#L" n="51"/>et cetera. de quo non est modo dicendum. hic tamen
<lb ed="#L" n="52"/>est aduertendu. quod quandocumque terminus ex se et ex in
<lb ed="#L" n="53"/>tentione instituentis et ex natura institutionis
<lb ed="#L" n="54"/>habet supponere pro aliquo et ratione adiuncti pro alio
<lb ed="#L" n="55"/>vbicumque ponit ille terminus semper habet supponere
<!--280.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 139-r -->
<lb ed="#L" n="56"/>pro primo. sed ratione adiuncti potest supponere pro se
<lb ed="#L" n="57"/>cundo praecise. et tunc semper est propositio
distinguen<lb ed="#L" n="58" break="no"/>da penes tertium modum equiuocationis. quod potest super
<lb ed="#L" n="59"/>ponere pro tali vel pro tali. et quandocumque non ponitur
<lb ed="#L" n="60"/>respectu talis pertinentis ad tale adiunctum.
propo<lb ed="#L" n="61" break="no"/>sitio non est distinguenda. sed praecise supponit per
<lb ed="#L" n="62"/>sonaliter. Uerbi gratia ista propositio est
distingue<lb ed="#L" n="63" break="no"/>da. homo est species. eo quod iste terminus homo potest sup
<lb ed="#L" n="64"/>ponere personaliter. et tunc supponit pro illis hominibus
<lb ed="#L" n="65"/>ad quos significandum instituitur. et tunc denota
<lb ed="#L" n="66"/>tur quod iste homo vel ille homo est species. sic et quaelibet
<lb ed="#L" n="67"/>istarum est falsa. ideo si lu homo supponat personaliter
<lb ed="#L" n="68"/>ista. homo est species est simpliciter falsa. potest etiam
suppo<lb ed="#L" n="69" break="no"/>nere simpliciter: et tunc supponit pro ipso conceptu. non
<lb ed="#L" n="70"/>quem significat sed quae est primum signum. et ista vox
<lb ed="#L" n="71"/>quando est signum praesupponit illum conceptum esse signum
<lb ed="#L" n="72"/>omnium homnm. et tunc est hec vera. homo est species. quia
<lb ed="#L" n="73"/>denotatur quod iste conceptus sit species. et hoc est verum.
<lb ed="#L" n="74"/>quia iste conceptus praedicatur in quid de pluribus
<lb ed="#L" n="75"/>Et eodem modo est hec distinguenda. homo est vox
<lb ed="#L" n="76"/>disspllaba. eo quod luod homo potest supponere personaliter
<lb ed="#L" n="77"/>et tunc est simpliciter falsa. quia denotatur quod iste homo vel
<lb ed="#L" n="78"/>ille homo. et sic de aliis. sit vox dissvllaba. quod est
<lb ed="#L" n="79"/>simpliciter falsum. vel potest supponere materialiter: et
<lb ed="#L" n="80"/>tunc est vera. quia tunc denotatur quod hec vox homo
<lb ed="#L" n="81"/>sit vox dissvllaba. et hoc est verum. Sed iste
propo<lb ed="#L" n="82" break="no"/>sitiones homo est animal. homo currit. homo componitur ex
cor<lb ed="#L" n="83" break="no"/>pore et anima. et sic de aliis. quia nihil ponitur in eis
<lb ed="#L" n="84"/>quod pertinet ad conceptum vel vocem. ideo non sunt
disti<lb ed="#L" n="85" break="no"/>guede: sed absolute praecise homo in eis supponit
<lb ed="#L" n="86"/>personaliter. et pro indiuiduis. vel pro suppositis.
<lb ed="#L" n="87"/>et denotatur quod de ipsis hominibus talia praedicata
ve<lb ed="#L" n="88" break="no"/>rificantur.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e543">
⁋ Ex istis patet quomo talia quae dixi et qua
<lb ed="#L" n="89"/>dicam. scilicet quod hoc potest accipi duplicitur vel triplici
<lb ed="#L" n="90"/>ter. vel quod potest accipi sic vel sic. et si accipitur sic.
<lb ed="#L" n="91"/>tunc est tale. et si accipitur aliter tunc est tale: sunt in
<lb ed="#L" n="92"/>telligenda. quod non est intelligendum quod aliquod idem
pro<lb ed="#L" n="93" break="no"/>pter acceptionem meam vel considerationem. vel si
<lb ed="#L" n="94"/>accipitur sic vel sic quod sit tale vel tale sicut alii di
<lb ed="#L" n="95"/>cunt. sed est intelligendum sicut intelligit aristo. de
<lb ed="#L" n="96"/>ipso termino. quod de eodem secundum quod pro diuerso et
di<lb ed="#L" n="97" break="no"/>uerso supponit aliud et aliud verificatur. immo idem affir
<lb ed="#L" n="98"/>matur et negatur. sicut si in ista propositione homo est
<lb ed="#L" n="99"/>nomen. led homo supponit materialiter. tunc est
sim<lb ed="#L" n="100" break="no"/>pliciter vera. si vero supponit personaliter est sim
<lb ed="#L" n="101"/>plicitur falsa et suum oppositum verum. homo non est
no<lb ed="#L" n="102" break="no"/>men. et ita non est concedendum quod idem est nomen et non
<lb ed="#L" n="103"/>est nomen propter diuersam considerationem vel ad
<lb ed="#L" n="104"/>ceptionem. sed quod de eodem termino pro vno vere
af<lb ed="#L" n="105" break="no"/>firmatur esse nomen et de eodem termino pro alio
ve<lb ed="#L" n="106" break="no"/>re negatur esse nomen: et ita non est idem quod est nomen
<lb ed="#L" n="107"/>et quod non est nomen sed de eodem termino propter va
<lb ed="#L" n="108"/>riam suppositionem vere affirmatur et negatur idem
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e589">
<lb ed="#L" n="109"/>⁋ Circa secundum dico quod iste terminus deus quantum est
<lb ed="#L" n="110"/>ex modo significandi habet supponere praecise pro
<!--281.xml-->
<pb ed="#L" n="139-v"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>supposito. intantum quod si suppositum differret realiter e
<lb ed="#L" n="2"/>diuina essentia. sicut modo suppositum verbi dicere rea
<lb ed="#L" n="3"/>liter a natura humana assumpta. iste terminus
<lb ed="#L" n="4"/>nunquam supponeret ex natura modi
significa<lb ed="#L" n="5" break="no"/>di nisi pro supposito. et non pro natura et si ex vsu lo
<lb ed="#L" n="6"/>quentium aliquando supponeret pro natura. hoc non esset
<lb ed="#L" n="7"/>concedendum nisi ratione adiuncti. et tunc quando poneretur
<lb ed="#L" n="8"/>respectu talis adiuncti talis propositio esset distinguen
<lb ed="#L" n="9"/>da. eo quod ille terminus deus posset supponere pro
<lb ed="#L" n="10"/>supposito vel pro natura. In aliis autem propositionibus
<lb ed="#L" n="11"/>simpliciter supponeret pro supposito et non pro natura
<lb ed="#L" n="12"/>qui tamen natura diuina et suppositum sunt vnum
rea<lb ed="#L" n="13" break="no"/>liter. ideo ex vsu loquendi scorum et maxime propter
<lb ed="#L" n="14"/>hereticos ne detur occasio errandi et decipiendi
<lb ed="#L" n="15"/>simplices qui nesciunt virtutem sermonis. nec
sci<lb ed="#L" n="16" break="no"/>unt quid est concedendum de virtute sermonis et quid
<lb ed="#L" n="17"/>negandum. iste terminus deus supponit et pro nati
<lb ed="#L" n="18"/>ra et pro supposito respectu omnis praedicati quod po
<lb ed="#L" n="19"/>test competere tam nature quam supposito et hoc rationa
<lb ed="#L" n="20"/>bimiliter propter maximam identitate nature et suppe
<lb ed="#L" n="21"/>siti. vt loco istius termini licitum sit. resprectum omnis
<lb ed="#L" n="22"/>talis praedicati ponere tam naturam quam suppositum
<lb ed="#L" n="23"/>respectu autem praedicati quod praecise potest competere
<lb ed="#L" n="24"/>supposito praecise supponit pro supposito. siue au
<lb ed="#L" n="25"/>tem hoc sit ex natura modi significandi
commu<lb ed="#L" n="26" break="no"/>ni isti termino et aliis. siue ex vsu loquentium in
<lb ed="#L" n="27"/>quorum beneplacito et pertante est vti terminis sic vel
<lb ed="#L" n="28"/>sic. non curo ad praesens. Ronabimiliter tamen possumus sic
<lb ed="#L" n="29"/>vti. tamen propter hereticos. quia si terminus suppone
<lb ed="#L" n="30"/>ret praecise pro supposito. multe propositiones essent de
<lb ed="#L" n="31"/>virtute sermonis concedende. quas heret ci proponen
<lb ed="#L" n="32"/>tes simplicibus facerent eos credere pluralita
<lb ed="#L" n="33"/>tem deorum et multitudinem diuine essentie. tum pro
<lb ed="#L" n="34"/>pter identitatem dei et diuinitatis. quia enim deus et dei
<lb ed="#L" n="35"/>tas sunt simpliciter idem. ideo quicquid praedicatur de deo
<lb ed="#L" n="36"/>praedicatur et de deitate et ecouerso. cuius oppositum
<lb ed="#L" n="37"/>non habetur ex scriptur etc. sicut alias fuit dictum
<lb ed="#L" n="38"/>Et ideo nisi aliquid tale obstet. sequitur. iste
termi<lb ed="#L" n="39" break="no"/>nus deus supponit pro deo vel pro supposito
<lb ed="#L" n="40"/>ergo supponit pro deitate et econuerso.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e689">
⁋ Ex istis
<lb ed="#L" n="41"/>dico ad quaonem quod ista est simpliciter concedenda de vtum
<lb ed="#L" n="42"/>te sermdonis. deus generat deum. quia ein hoc ponitur aliqui
<lb ed="#L" n="43"/>quod praecise potest competere supposito. ideo
supponi<lb ed="#L" n="44" break="no"/>pro supposito. et ideo sicut hoc est vera. pri generat fi
<lb ed="#L" n="45"/>lium. ita haec est vera. deus generat deum
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e703">
⁋ A primum
<lb ed="#L" n="46"/>principale conceditur ab aliquibus quod haoc est vera de vir
<lb ed="#L" n="47"/>tute sermonis. deus non generat deum. quia filius non ge
<lb ed="#L" n="48"/>nerat deum. Et ista responsio videtur esse magis sor
<lb ed="#L" n="49"/>malis et secundum artem logicam. quod scilicet terminus non habe
<lb ed="#L" n="50"/>at aliam et aliam suppone in affirmatiua et negati
<lb ed="#L" n="51"/>ua. hoc est non supponit pro alio et alio. quamuis possit
<lb ed="#L" n="52"/>verificari pro alio. et ideo sicut ista. deus gene
<lb ed="#L" n="53"/>rat deum verificatur pro patre. ita ista deus non gene
<lb ed="#L" n="54"/>rat deum verificatur pro filio et pro spiritu sancto. et
<lb ed="#L" n="55"/>tamen vere est generatio in diuinis. et vere deus gene
<!--281.xml-->
<cb ed="#L" n="b"/>
<!-- 139-v -->
<lb ed="#L" n="56"/>rat deum. Et secundum hoc illa responsio in re non differi
<lb ed="#L" n="57"/>ab aliis. quia nihil ponit nec negat in re. nisi sicut
<lb ed="#L" n="58"/>alii. tamen propter hereticos vt taliter non deciperent
<lb ed="#L" n="59"/>simplices inferentes quod si deus non generaret deum.
<lb ed="#L" n="60"/>quod non esset ibi aliquis filius genitus. potest dici quod hoc
<lb ed="#L" n="61"/>est salsa. deus non generat deum. Et eodem modo
<lb ed="#L" n="62"/>quaelibet talis esset falsa. deus non est pater. deus non est
<lb ed="#L" n="63"/>filius. et sic de aliis. quia ex vsu loquentium propter
<lb ed="#L" n="64"/>identitatem dei cum quolibet quod est in divinis deno
<lb ed="#L" n="65"/>taretur quod nihil quod est realiter deus generaret vel esset
<lb ed="#L" n="66"/>pater vel filius. et sic de aliis quae omnia falsa sunt
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e758">
<lb ed="#L" n="67"/>⁋ Ad secundum dico quod consequentia formalis est duplex. al
<lb ed="#L" n="68"/>quando tenet ratione complexorum: et talis consequentia est sillogis
<lb ed="#L" n="69"/>mus. quia vbicumque et ex quibuscumque terminis fiat siml
<lb ed="#L" n="70"/>logismus habens tales praemissas sic dispositas. ibi est
<lb ed="#L" n="71"/>bonus sillogismus. Similiter ab exclusiua ad vniversales de
<lb ed="#L" n="72"/>terminis transpositum est bona consequentia. Similiter a
compu<lb ed="#L" n="73" break="no"/>latiua ad alteram partem est bona consequentia. quecunque
<lb ed="#L" n="74"/>pars accipiatur. et talis consequentia tenet in omnibus
termi<lb ed="#L" n="75" break="no"/>nis. Aliquando consequentia est formalis praecise ratione termiorum.
<lb ed="#L" n="76"/>qui scilicet termini ipsi se habent ad inuicem sic vel sic. et
<lb ed="#L" n="77"/>isto modo ab vniversali ad singularem est bona consequentia non
<lb ed="#L" n="78"/>ad quamcumque. sed quia terminus vnus continetur ab alio
<lb ed="#L" n="79"/>Unde bene sequitur. omnis homo currit. ergo iste homo
cur<lb ed="#L" n="80" break="no"/>rit. demonstrato sorte qua vere est homo. sed non se
<lb ed="#L" n="81"/>quitur omnis homo currit. ergo iste homo currit
de<lb ed="#L" n="82" break="no"/>monstrando asinum. Et ratio est. quia omnis consequentia formal
<lb ed="#L" n="83"/>tenet per medium vnum intrinsecum. in quo vnus
ter<lb ed="#L" n="84" break="no"/>minus verificatur vel negatur ab alio. et ideo quan
<lb ed="#L" n="85"/>do talis propositio per quamn consequentia deberet reduci in sillo
<lb ed="#L" n="86"/>gismum est vera. tunc est bona consequentia et quando non est vera
<lb ed="#L" n="87"/>tunc non valet ita est in proposito.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e806">
⁋ Nam ista consequenti
<lb ed="#L" n="88"/>non valet. pater generat filium. ergo distinguitur a filio. nisi
<lb ed="#L" n="89"/>forte ratione terminorum. Unde bene sequitur pate
<lb ed="#L" n="90"/>generat filium. ergo pater non est filius. et tamen non sequitur hoe
<lb ed="#L" n="91"/>generat hominem. ergo homo non est homo. et ideo non sequi
<lb ed="#L" n="92"/>deus generat deum. ergo deus distinguitur a deo. quia ista
<lb ed="#L" n="93"/>consequentia est formalis. pater generat filium. ergo pater distinguitur
<lb ed="#L" n="94"/>a filio. propter illud medium. idem non potest esse pater
<lb ed="#L" n="95"/>et silius. tamen idem potest esse deus et deus.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e826">
⁋ Ad ter
<lb ed="#L" n="96"/>tium concedo quod sequitur. deus generat. ergo se vel alium ge
<lb ed="#L" n="97"/>nerat. non tamen eodem addito vtrobique est bona consequent
<lb ed="#L" n="98"/>qui illa regula in multis deficit. sequitur enim. homo
<lb ed="#L" n="99"/>currit ergo animal currit. et tamen addendo vtrobique si
<lb ed="#L" n="100"/>gnum vniversale non sequitur. non enim sequitur omnis homo currit.
<lb ed="#L" n="101"/>ergo omne animal currit. Similiter sequitur homo est albus
<lb ed="#L" n="102"/>ergo homo est ens. et tamen non sequitur formaliter. homo contin
<lb ed="#L" n="103"/>genter est albus ergo homo contingenter est ens. sicut sequitur
<lb ed="#L" n="104"/>deus creat. ergo deus est. et tamen non sequitur. deus conti
<lb ed="#L" n="105"/>genter creat. ergo deus contingenter est. et ideo dico
<lb ed="#L" n="106"/>quod illa regula est bona de addito tali quod
impor<lb ed="#L" n="107" break="no"/>tat aliquam rem absolutam additam aliis sicut sequitur.
<lb ed="#L" n="108"/>homo currit. ergo animal currit. et ideo bene sequitur.
ho<lb ed="#L" n="109" break="no"/>mo albus currit. ergo animal album currit. quando tamen
<lb ed="#L" n="110"/>additum est sincathegoreuma non sequitur. nec etiam
<!--282.xml-->
<pb ed="#L" n="140-r"/>
<cb ed="#L" n="a"/>
<lb ed="#L" n="1"/>vniuersaliter in omnibus aliis sequitur. quamuis aliquando
<lb ed="#L" n="2"/>gratia materie vel virtute alterius sequatur. et ideo
<lb ed="#L" n="3"/>non sequitur. deus generat deum. ergo se deum vel alium dei
<lb ed="#L" n="4"/>qui lued deum non importat rem additam alteri rei. quia
<lb ed="#L" n="5"/>deus nulli additur. sed tantum est huiusmodi additio
ter<lb ed="#L" n="6" break="no"/>mini ad terminum. et tamen in aliquibus quando est
<lb ed="#L" n="7"/>praecise additio termini ad terminum est consequentia bona
<lb ed="#L" n="8"/>et aliquando non
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e885">
⁋ Et si dicatur quod in illa pater est de
<lb ed="#L" n="9"/>us. filius est deus. ie deus supponit pro
supposi<lb ed="#L" n="10" break="no"/>to. ergo propter additum non variat suppone. ergo
in<lb ed="#L" n="11" break="no"/>ista. pater est alius deus a filio. lued deus supponit
<lb ed="#L" n="12"/>pro supposito. sed hoc est vera. pater est aliud
suppo<lb ed="#L" n="13" break="no"/>situm a filio. ergo hoc similiter est vera pater est alius deus a
<lb ed="#L" n="14"/>filio. et per consequens filius est alius deus a patre. et per
<lb ed="#L" n="15"/>consequens pater generat alium deum. ex quo generat filium
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e903">
<lb ed="#L" n="16"/>⁋ Respodeo quod in ista. pater est deus. filius est deus
<lb ed="#L" n="17"/>lved deus supponit et pro essentia et pro supposito. et
<lb ed="#L" n="18"/>ideo per istam. pater est alius deus denotatur quod pate
<lb ed="#L" n="19"/>sit aliud suppositum et alia essentia. et ideo hec est
<lb ed="#L" n="20"/>simpliciter falsa.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e917">
⁋ Si dicatur quod in ista pater generat deum.
<lb ed="#L" n="21"/>lvd deum praecise supponit pro supposito. ergo similiter in
<lb ed="#L" n="22"/>ista. pater generat alium deum. et per consequens. hec est simpliciter
<lb ed="#L" n="23"/>vera. sicut hec est simpliciter vera. pater generat aliud
<lb ed="#L" n="24"/>suppositum ex quo generat filium.
</p>
<p xml:id="wo8uy7-d1e568-d1e928">
⁋ Respodeo quod l
<lb ed="#L" n="25"/>alium siue de virtute sermonis siue ex vsu loquenti
<lb ed="#L" n="26"/>um propter hereticos denotat alietatem tam in
<lb ed="#L" n="27"/>supposito quam in natura que est eadem realiter cum
<lb ed="#L" n="28"/>supposito.
</p>
</div>
</body>
</text>
</TEI>