print1.txt

yangka ni Elias sam

‘ [bart 1 ay pe
a ~ “hy umakay $1 Pamp,
anne ip ng binat Pang
1 rulo ang lott
«lawa. Mukhang magu ; ;
; ees may lu igh tna bati ni Elias nang malt,
ape rtawac PO 1 lénoin ang tipanang ito. Ning Slyg
I 1 p ngangahas kong hiling : oo Manag i,
I natawad ninyo ang pangero* ; ec. Ong
t walang maka sasaksi Sa alin dito. Makababalilc,
. ayo

lava tayong makapag-usap 4

sa loob ng isang oras

5 , i ed cae Pte
Jias,” tugon ni [barra at sinikap ngur;
¢ mit

Nagkakamali ka, kaibigang I |
; a may kampanaryong nakikj
o ako sa bayang 1yo0 na 1 1 | g nakikita the

yalaran.

Kailangang dalhin m
191 1to ng 1sang masamang kay

mula rito. Hinihir

s —
Isang masamang kapalaran‘

pagpunta ko rito’y nasalubong ko ang alferez. Nagpiti

“Oo, akalain ninyong
it alam kong kilala niya, upang makaiwas ga

na samahan ako. Dahil naisip ko kayo é
ang iyon, na kailangang tigilan ko nangisang
)

kaniya, nasabi kong pupunta ako sa bay

ukas ng hapon.”

lasakit ngunit pumayag ma lamang sang

araw, dahil nais niya akong makausap b

“Nagpapasalamat ako sa inyong ma

kayong samahan niya,” walang-bahalang sagot ni Elias.

“Ano? At paano kayo?”
“Malamang na hindi niya ako makilala, dahil noong minsang makita niya ako

ay wala siya sa kalagayang matandaan ako.”
‘Anong malas ko!” buntonghininga ni [barra na iniisip si Maria Clara. “Ano

ang sasabihin ninyo sa akin?”

Nilinga ni Elias ang paligid. Malayo na sila sa pampang. Lubog na ang araw,
at mepaukat hindi halos nagtatagal ang takipsilim sa mga dakong ito ng daigtig,
dumidilim na, at nagpapaningning ito sa hubog ng buwang kabilugan

“Ginoo,” mahinang tugon ni Elias, “ i

, ‘tagapaghatid <
maraming sawimpalad.” gapaghatid ako ng mga lunggati mp

Ng mga sawimpalad? Ano ang ibig ninyong sabihin?”

Tnilahad ni Elias sa ilang pangungusap a iis ;
tulisan, bagaman nilaktawan ang mga ali pee ep ee
§ mga alinlangan nito at babala. Matamang nakimig®

Ibarra. At nang mata che
pos ang ulat ni F] Bee wae
na si Ibarra ang unang bumasag. ‘as, naghari ang isang mahabang kata

33°