normalSanaiZ_239.txt

ای به عین حقیقت اندر عین باز کرده ز بهر دیدن
پیش عین تو عین دوست عیان تو رسیده به عین و گویی
چون تو آید ز عین تو همه تو ایستاده چو سد
تا تو گویی تو آن نه تو تو تویی آن تو از تو دروغ باشد و
کی مسلم بود ترا توحید چون که اثبات می کنی
بیش تو زان میان به باطل و حق چند گویی تفاوت ما
در یکی حال مستحیل بود اجتماع وجود
اول از پیش خویش نه قدمی تا جدا گردد اصل مال از
نظر از غیر منقطع کن زانک شاهد غیر در دل آور
چند گویی ز حال غیر که قال قال بی‌حال عار باشد و
چون سنایی ز خود نه منقطعی که حکایت کنی ز حال