Filip Czaplicki fc359081@students.mimuw.edu.pl

Kompilacja

Program kompliluje się po wykonaniu make. Za pomocą bnfc, happy oraz alex generowane jest z gramatyki część źródeł. Napisany przeze mnie kod wraz z wygenerowanym kompilowany jest przez ghc. W korzeniu projektu powstaje binarka Compiler.

Uruchamianie programu

Program Compiler przyjmuje jako parametry:

• język do jakiego skompilować (jvm lub llvm)
• ściężkę do pliku źródłowego
• (opcjonalnie) flagę -O0 (słownie: minus o zero), która wyłącza optymalizacje

Wynik wypisuje na standardowe wyjście.

Napisałem także dwa skrypty bashowe odpalające Compiler: insc_jvm oraz insc_llvm. Działają one zgodnie ze specyfikacją zadania. Wspólny kod tych skryptów jest w usage.sh.

Narzędzia i biblioteki

• BNFC
• Haskell oraz jego standardowa biblioteka
• Jasmin
• wykorzystałem część runtime.ll w src/LLVM.hs

Struktura projektu

• src
  • Compiler.hs - główny plik kompilatora, obsługa IO, argumentów itp.
  • JVM.hs - implementacja JVMa wraz z optymalizacjami
  • LLVM.hs - implementacja LLVMa
  • Instant.cf - gramatyka języka
• lib
  • jasmin.jar - używany do generowania .class z .j
• insc_jvm
• insc_llvm
• usage.sh
• Makefile
• README

Optymalizacje dla JVMa

Będę używać notacji z src/JVM.hs.

1. Zamieniam ciąg instrukcji (o ile zmniejszy to limit stosu):
   z [GetPrintStream, ..., PrintInt]
   na [..., GetPrintStream, Swap, PrintInt]

2. Druga optymalizacja polega na zmianie kolejności obliczania argumentów operacji przemiennych - dodawania oraz mnożenia. Moja implementacja ma złożoność wykładniczą, więc ograniczam głębokość optymalizacji przez stałą maxOptimizeDepth w src/JVM.hs. Liczę maksymalne wysokości stosów podczas obliczania obu argumentów i zamieniam kolejność jeżeli prawy argument ma większą wysokość stosu.