"...แต่คนย่อมเป็นคน บ่คือควายที่โง่งึม ไผเหวยจะนอนพึม และพ่ายแพ้ลงพังภินท์ ฟ้าลวกด้วยเปลวเลือด ระอุเดือดทั้งแดนดิน วอดวายทุกชีวิน แต่คนยังจะหยัดยืน"
"ถึงยุคทมิฬมาร จะครองเมืองด้วยควันปืน ขื่อแปจะพังครืน และกลิ่นเลือดจะคลุ้งคาว แต่คนย่อมเป็นคน ในสายธารอันเหยียดยาว คงคู่กับเดือนดาว ผงาดเด่นในดินแดน"
"ถึงปืนก็เถอะปืน เจ้ายิงคนอย่างหมิ่นแคลน ใจสู้นี้เหลือแสน กว่าปืนสูจะตัดสิน คาวเลือดที่ไหลอาบ ซึมกำซาบในเนื้อดิน ปลุกใจอยู่อาจิณ ให้กวาดล้างพวกกาลี"
"ฟ้ามืดเมื่อมีได้ ก็ฟ้าใหม่ย่อมคงมี แสงทองเหนือธรณี จะท้าทายอย่างทรนง เมื่อนั้นแหละคนนี้ จะยืดตัวได้หยัดตรง ประกาศด้วยอาจอง "กูใช่ทาสหากคือไท" หากคือไทย!"
- Jitt Bhumisak